Wat te doen tussen kerst en oud en nieuw?

Oftewel: Elke dag is leuk

Er zijn van de momenten waarop het moeilijk is de mooiste, of de meest juiste foto te kiezen voor het moment. Dit is er zo één. Papa heeft Siebe en Zelda opgehaald en ze kwamen donderdagavond, 29 december om 18u12 aan. Ik weet het nog goed, want als die twee komen is het altijd leuk, plus: Ik zat op ze te wachten. Want op de foto met hen is altijd leuk, dat is een goeie aanleiding om lekker te knuffelen en dat is één van mijn grote hobby’s (zoals je weet).

Dus nu is er het dilemma! Wat is de leukste foto!? Misschien kunnen jullie me helpen. Ik zal ze beide laten zien en dan kunnen jullie kiezen door een mailtje te sturen naar dzjezhoff@gmail.com of gewoon een reactie achterlaten. Hier komen ze (de volgorde is puur en alleen gebaseerd op geboortejaar!):

en

Als je ze even mooi vindt, moet je dat ook maar zeggen!

In iedergeval, papa had ook een Dartboard gekocht voor Siebe, dus die gingen dat snel ophangen op vrijdag en spelen. Ik ben bang dat papa meer geluk in iets anders heeft, want winnen met darten doet’ie niet. Wel staat’ie leuk op de foto natuurlijk (dat zeg ik omdat ik dan straks meer zakgeld krijg), maar Siebe is de koning van de pijltjes! Wel hebben ze heel veel plezier! Ik hoor ze roepen en lachten tot binnen (en dat is soms een reden om eens goed te gaan huilen, dan neemt mama me mee naar beneden en kan ik ook even kijken!)

Angelique kwam ook nog even met Dannick en Luca! Ook leuk. Angelique is altijd lachen! en gezellig en leuke vriendin van mama. Ik denk dat ik later wel met Danny en Luca kan gaan spelen. Leuke kerels! Jammer dat Luca last van z’n oren had. Daarom had hij pijn en moest hij vroeg weer weg. Stom zeg! Oorpijn. Ik wens hem veel beterschap!

Papa was trouwens ook weer eens grappig. Ik moest namelijk behoorlijk huilen (en dat doe ik noooooit Alleen als er een echte en goeie reden voor is) en toen heeft hij m’n luier verschoont. Later, toen ik lekker aan de borstenbar hing, zei hij dat ik er behoorlijk bepoept en bescheten uitzag en toen moest mama zo lachen, dat ik van de borst afschudde! Leuk hoor, zo’n vader!

In ieder geval, de tijd tussen kerst en oud en nieuw is wel besteed. Gezellig met m’n broer en zus, gewoon genieten. Dat kan ik nu al goed en daar ga ik echt nog heel hard op oefenen. En oh ja: Kijk maar goed, dan zie je me m’n eigen blog typen.
SuperrrrrrBaby!!!!!

De Dertig December Drukte: Niels, Sabine, Yenda en Temme

(Grapje, kan niet druk genoeg zijn! Ik hou van gezelligheid)


Gisteren waren Siebe en Zelda daar ineens en vandaag, 30 december, komen Niels en z’n hele familie. Ze komen maar even zeggen ze, maar dat ken ik. Papa en mama zeggen dat ook altijd en dan wordt het altijd later. Nu dus ook. Niet om 4 uur gingen ze weg maar om 7. Nou ja, ook goed!

Niels ging bidden toen’ie binnen kwam en dat was niet voor mij. Op één of andere manier was Farouche heel blij dat hij er was en dat had Niels dan weer niet verwacht. Grappig hè! Ik heb een heel gaaf boek gekregen, voor als ik al wat ouder ben, dan kan papa of mama er uit voorlezen. “Wie is het dapperst” heet het (nou dat weet ik wel!). Kijk er nu al naar uit! Sabine heeft ook een stel goeie armen om in te liggen. Daar kan ik best aan wennen.

En wat vind je van die foto met Temme! Hij is een reus en ik een kabouter en ik wil hem een zoen geven. Zo lijkt het tenminste. Een echte kunstfoto! Nee, het was weer gezellig en als het gezellig is, dan val ik natuurlijk weer snel in slaap. Deze keer op de schouder van Papa, dat is een heerlijke plek om wat rond te hangen en dat doe ik ook graag.

Zelda en Yenda hebben veel mooie tekeningen van paarden gemaakt. Ik heb er een paar onderaan gezet. Supermooi!  En verder hebben ze muziekjes geluisterd op JoeTjoeb! (die jeugd van tegenwoordig toch!).

Siebe is met Temme gaan Darten, want papa heeft een Dartbord gekocht. Dat zie je in m’n andere poost.
Leuk, die mogen wel eens vaker komen!

Bij Sierk

Ik heb geen foto van Sierk, maar hij is leuk.
Sierk is een oude vriend van papa en als hij er over praat zegt hij dat ze elkaar ontmoet hebben op een vrijgezellenfeestje van Jeroen Mustert. Daarna hebben ze heel lang in een café gezeten en toen samen een huis hebben gekocht in Amsterdam. Maar zo is papa en dat begrijp ik niet altijd helemaal; soms wat onnavolgbaar en impulsief. In ieder geval waren we in Muiden en stond ik vlak bij de muziek en heb ik de hele tijd heel rustig geslapen.

Wel mooi om te zien hoe papa me in de auto doet. Jammer dat ik alleen de achterkant kan zien.
En toen hij thuis kwam is hij nog even met Iara en Farouche wandelen. Wel cool, Iara loopt gewoon mee. ZOMAAR OP STRAAT. Gaat telkens beter met haar poten lijkt het wel!
Farouche en ik worden ook vrienden. Ze blijft wat opdringerig, maar dat is ook wel gezellig!

Tweede kerstavond in het groen

Met een knipoog!
Ik ben er achter gekomen dat ik al kan knipogen. En eigenlijk kon ik dat al direct na m’n geboorte. Dat weet ik omdat Opa een geweldig mooi fotoboek met tekst heeft gemaakt.

Papa werd er zelfs een beetje emotioneel van en mama zag voor het eerst de foto’s vlak na de bevalling. Heel errug bijzonder. Ook voor mij.  Want ik kwam er achter dat ik direct na m’n geboorte m’n eerste knipoog gegeven heb! (het kan ook zijn dat ik m’n andere oog gewoon niet open kan krijgen…)

Het was heel gezellig en ook hier voor het eerst een buitenbuikse trip naar Nederhorst Den Berg. Daar was ik ook al eens geweest natuurlijk. Deze zomer, Mama was al een maand of 3 zwanger namelijk toen Opa en Oma voor het eerst papa ontmoeten. Ik weet het nog goed. Het was mooi weer en zowel mama als oma waren best een beetje zenuwachtig. Papa en opa niet natuurlijk. Die zijn stoer (aan de buitenkant). In ieder geval, het was een mooie belevenis, want ik zat gewoon in de buik en ik was niet van plan daar weg te gaan, behalve dan op 2 december. Dat stond al in m’n agenda. Je begrijpt het al, Papa en mama hebben soms een beetje de neiging de dingen omgekeerd te doen… Maar ik dwaal af.

Nederhorst Den Berg, daar is mama ook geboren en opgegroeid en dat is heel bijzonder. We hebben naar hele oude films op DVD gekeken, waar mama nog een baby was. Heel bijzonder. Ik lijk op haar met de bovenkant van m’n hoofd, maar het lijkt er op dat ik de mond van papa heb. Het belangrijkste is, dat ik vooral mij ben en daar ben ik heel goed in.

Het was heel gezellig en ze hebben lekker gegeten. Snoekbaars uit de Amstel en en zeewier uit Zeeland. Vooral die snoekbaars was heel bijzonder, want die heeft Opa zelf gevangen op 12 september. Dat heb ik gezien op de fillum. Ikzelf was nogal hongerig en mama had een regeldag, oftewel, IK HEB MEER HONGER dan mama melk kan maken en dan blijf je bezig! Ik denk dat ik de hele dag honger had en wilde drinken. Gelukkig is mama (of zijn haar borsten) snel van begrip, want toen we thuis waren heb ik genoeg gedronken en de hele nacht geslapen!

Het was best laat, maar dat krijg je als het gezellig is. De tijd vliegt! Natuurlijk gaan papa en mama niet direct naar bed als ze thuis komen. Nee, eerst nog even gezellig op de bank, een borreltje en kletsen en eigenlijk vind ik dat wel gezellig. Uiteindelijk is papa om 1 uur als een blok in slaap gevallen (daar heb je dan ook echt niks aan!)en ik tegen drieën (!) en mama iets daarna. En toen heb ik geslapen tot kwart voor negen.

Een goed begin van derde kerstdag.
Alweer een mooie dag.

Eerste kerstavond in het rood

Rood.
Dat had papa bedacht. Een rood truitje en een spijkerbroek. Jaja, hij heeft wel smaak.
Trouwens cool dat er zulke kleine spijkerbroekjes bestaan. Want ik ben natuurlijk al groot, maar ik vind het toch fijn m’n tenen te kunnen zien!

Vandaag gaan we naar Beppe in Drachten. Een mooi vooruitzicht, want Nynthe en Senn komen ook en ze nemen hun ouders meer (Tessa en Johann).  Pake is er ook en dat is best bijzonder, want als ik het goed begrepen heb is dat drie-en-twin-tig jaar geleden. Zo zie je maar, wat een kleine Dzjez en wat tijd niet allemaal kan doen. Leuk om ze allemaal weer te zien. Dat voelt echt goed en warm en eigenlijk word ik er ook wel weer een beetje moe van en hongerig van, dus lekker even om mama roepen met wat tactische oehtjes, grauwtjes en steuntjes en dan melk drinken! Werkt altijd!

Zij gaan gourmetten maar daar ben ik nog niet zo voor. Het ruikt wel lekker hoor maar toch. Er staat heel veel op tafel. Niet alleen had Beppe gekocht, ook Pake heeft een hele schotel meegenomen, dus verhongeren gaan ze zeker niet. Papa heeft pindasous gemaakt, met knoflook, een salade, met knoflook en een shoarmasausje, met knoflook. Ik denk dat’ie daar iets mee heeft. in het begin moest’ie niet te dicht bij komen, maar ik denk dat ik er maar aan moet wennen….. Mama houdt er ook nog al van.

En vooral lekker knuffelen weer. Deze keer vooral met Tessa (en een beetje met Beppe, maar die had het druk). Die kan dat heel goed! Ze heeft natuurlijk ook veel ervaring me Senn en Nynthe. Met hen ga ik nog heel veel spelen! Kijk dan! Nynthe met helm en Senn met kettingzaag. Kan niet wachten tot ik kan lopen dan kan ik er ook mee spelen. En fietsen en boomklimmen.

Trouwens, het was m’n eerst buitenbuikse wereldreis. Ik was natuurlijk al een paar keer in België geweest, maar dit is anders.
Vooral die eerste 1 minuut en 12 seconden, daarna ben ik in slaap gevallen…..

Eerste kerstavond ooit

Gek, ik sta er niet bij stil, maar elke dag is elke keer weer de eerste keer dat we die samen meemaken.

Jasja, Dzjez en ik. Een gewone doordeweekse dag is dan al snel bijzonder maar je staat er minder bij stil dan wanneer het een kerstavond is. De allereerste kerstavond die we samen vieren en kunnen vieren ooit. Wat een fantastisch gevoel van geluk. Dan is er ineens heel weinig voor nodig om een heerlijke avond te hebben. Gewoon bij elkaar zijn.

We hebben wel gekookt. Een rollade van m’n vader, krielaardappeltjes, worteltjes en Cranberry saus. Lekker samen in de keuken met een glas wijn en Dzjez…. aan het slapen…
Trouwens, donderdag was trouwens de allereerste keer dat Dzjez en Jasja er echt uit waren. Na 3 weken moeizaam bewegen en pijn is dat een heel avontuur en het ging goed en ik ben trots op beide!

En Dzjez is ook een hele gemakkelijke. Knuffelen, eten, slapen en dan weer drinken en knuffelen. Dat zit echt in z’n genen gebakken en dat is maar goed ook. Want wij hebben dat ook. Sinds Dzjez geboren is, is het ons niet echt gelukt om vroeg in bed te liggen. Niet omdat we het druk hebben of met Dzjez bezig moeten zijn, nee, de tijd glijdt gewoon gezellig voorbij en dan is het 12 uur of 1 uur en dan gaan we naar boven nog wat voeding even en lekker tegen elkaar aanliggen.

Ik heb het gevoel dat Jasja er wel gelukkig mee is, want volgens mij kun je anders nooit zo op de foto staan zoals hierboven.

Gezellig José en Tante Maureen

Daar waren ze. Iets na vieren, want het was druk op de weg, José en Tante Maureen. Daar word ik heel blij van! Ze wonen niet in de buurt en José is heel goed in zwemmen, maar daarvoor moet ze vaak oefenen. Trainen noemen ze dat.

Maar vandaag was ze er en ze heeft twee heel mooie tekeningen gemaakt en ze hadden kadootjes bij zich! Een heel mooi truitje en een boekju!! Met knopjes en geluidjes. Daar kunnen papa en mama fijn uit voorlezen. Heb ik nu al zin in.

Ik ben trouwens ook verslaafd aan muziekjes. Mama speelt die, van die leuke kinderliedjes op de iPod, via joetjoeb, van die kinderliedjes en dan raak ik helemaal in extase en vergeet ik waar ik mee bezig was Zo grappig!

Maar goed, José en Tante Maureen, daar doe ik graag m’n best voor. Lekker op schoot bij allemaal en dat doe ik graag. Je kunt zien dat Tante Maureen ervaring heeft. Kijk maar, die weet hoe het moet!

Trouwens José houdt me ook heel goed vast. Lekker stevig, maar toch zacht en met m’n hoofdje goed ondersteund. Dat is heel knap! Ik ken ook mensen die die dat niet zo goed kunnen.

Nee, José is okee en daar lach en speel ik graag mee!

Gein, Marijn en de korte kop

En ineens ging de bel!
De honden in de stress en mama nog in de joggingbroek. Marijn was daar, een vriendin van mama, die kwam even thee drinken. Gezellig!
Mama snel even iets leuks aantrekken en dan weer naar beneden en ik gezellig op schoot (en daar ben ik goed in, maar dat heb ik al gezegd denk ik).

En ineens schrik ik me rot!
Een rare man komt binnen en gaat naast Marijn zitten en hij klinkt als m’n vader, maar hij is het NIET!
Heel raar, maar als ik goed kijk, zie ik wel een paar bekende dingen…. Nog eens goed kijken. Okay nu zie ik het! Het is m’n vader, die  naar de kapper is geweest en heeft nu wel een heel korte koppie. Maar als je nog geen 3 weken oud bent, zijn dat hele grote veranderingen in het leven.
Nu ben ik er al weer aan gewend.

En voor de vorm nog even een hele mooie foto van mij en Marijn.
Wat zit ik weer lekker!

Bijzonderdag

Het was een bijzondere zondag oftewel een Bijzonderdag.

Niet alleen waren Siebe en Zelda er, maar Pake kwam ook nog langs. Pake is Opa in het Frysk (=Fries), dus papa had de Friese vlag uitgehangen zodat Pake het gemakkelijk kon vinden. Want die reist nooit echt buiten de provinciegrenzen, dus daarbuiten heeft hij altijd duidelijke signalen nodig.
Ik ben ook een halve Fries besef ik me. Buter brea en griene tsiis, wa’t dat net sizze kin is gjin oprjochte Frysk (dy iene in ut midden dy is wies!) Het gaat me al goed af!

Maar goed, een Bijonderdag was het, want alhoewel ik normaal overdag altijd redelijk wakker ben en m’n ogen open hou, lukte dat vandaag niet. Ik heb een groot deel van z’n bezoek geslapen. Normaal is dat omgekeerd. Als ik slaap en mama neemt een koffie bijvoorbeeld, of heeft net het eten warm, of wil net gaan douchen, dan wordt ik wakker.
Aaaaaandacht roep ik dan.

In ieder geval, het was heel gezellig om zo met z’n allen bij elkaar te zijn. 3 generaties, zei papa, en wel heel bijzondere generaties. De Friezen en de Vlamingen is een mooie combinatie. Pake is nog blijven eten, Spaghetti, en ging pas weg toen papa, Siebe en Zelda terug naar Gent ging brengen.
Allemaal, speciaal voor mij!

Oan’t sjen!