Het was een bijzondere zondag oftewel een Bijzonderdag.

Niet alleen waren Siebe en Zelda er, maar Pake kwam ook nog langs. Pake is Opa in het Frysk (=Fries), dus papa had de Friese vlag uitgehangen zodat Pake het gemakkelijk kon vinden. Want die reist nooit echt buiten de provinciegrenzen, dus daarbuiten heeft hij altijd duidelijke signalen nodig.
Ik ben ook een halve Fries besef ik me. Buter brea en griene tsiis, wa’t dat net sizze kin is gjin oprjochte Frysk (dy iene in ut midden dy is wies!) Het gaat me al goed af!

Maar goed, een Bijonderdag was het, want alhoewel ik normaal overdag altijd redelijk wakker ben en m’n ogen open hou, lukte dat vandaag niet. Ik heb een groot deel van z’n bezoek geslapen. Normaal is dat omgekeerd. Als ik slaap en mama neemt een koffie bijvoorbeeld, of heeft net het eten warm, of wil net gaan douchen, dan wordt ik wakker.
Aaaaaandacht roep ik dan.

In ieder geval, het was heel gezellig om zo met z’n allen bij elkaar te zijn. 3 generaties, zei papa, en wel heel bijzondere generaties. De Friezen en de Vlamingen is een mooie combinatie. Pake is nog blijven eten, Spaghetti, en ging pas weg toen papa, Siebe en Zelda terug naar Gent ging brengen.
Allemaal, speciaal voor mij!

Oan’t sjen!