Het heeft wat moeite gekost indertijd, maar op 19 februari 2011 hebben papa en mama elkaar voor de tweede keer voor het eerst ontmoet. En dat is precies een jaar geleden en dat maakt dit wel een heel bijzondere dag. Vanaf vandaag beleven ze elke dag die ze samen zijn opnieuw, maar dan anders.
Sowieso ben ik er nu.
En dat was ook plannen geblazen. Want ik was al heel lang van plan om te komen, maar de eerste keer dat ze elkaar ontmoetten was niet het juiste moment, blijkbaar. En dan is het afwachten en goed je kansen inschatten. Ik had geduld, maar tegen 19 februari 2011 was dat geduld zo goed als op.
Zelf heb ik daarna dan ook niet lang meer op me laten wachten. Gelukkig hebben papa en mama daar goed aan meegewerkt. Als ik er zo op terugkijk en de verhalen hoor en de foto’s zie, was het een heel erg bijzonder jaar en ik ben blij dat ik er bijna de hele tijd bij geweest ben en als er één ding is wat ik geleerd heb, is dat je de kansen moeten pakken als ze er zijn.
Niet erna…
Ik hou van jullie.
Hahaha, wat is het leven toch mooi!