Maand: juni 2012

HOFFLALA en lang wakker.

Dzjez Dzjez gedachten ,

OK, ik weet dat niet iedereen Hoff heet, maar vandaag waren alle Hoff nazaten ineens bij elkaar. Uit de hele wereld en dat is dan een bijzondere dag. Het begon goed met wakker worden. Dat is noodzakelijk om al die leuke dingen mee te maken. Dus dat deed ik dan ook. Niet te vroeg en niet te laat, alhoewel mama vond dat het wel wat later mocht zijn. Maar toch. Het was leuk in bed totdat ik weer in slaap viel. Het is een grote dag en dan moet je lang wakker kunnen zijn en slapen is een beetje het opvullen van je reservezakje, zodat je ogen open kunnen blijven.

Papa moest eerst naar België rijden voor Siebe en Zelda, dus die zat om 10 uur in de auto. Ik en mama hebben het huis aan kant gemaakt, terwijl ik goedkeurend toekeek vanuit m’n nieuwe bed. Nou ja, voor straks, maar ik ga er nu al wat in liggen zodat ik er wat aan wen en het niet eng vind straks. Daarna weer wat geslapen. En ik kan dat goed. Hard slapen. Dat is een kunst en dan krijg je van die rode wangetjes. Dat betekent dat je heel goed je best doet. En je best doen betekent betere resultaten (Siebe en Zelda hadden trouwens superraporten. Siebe gemiddeld en 8,9 en Zelda zelfs een 9,1! Daar word ik trots van hè!). In mijn geval: uitgeslapen. Oh ja, en even naakt geposeerd, zodat ik later, als ik heel groot ben, me kan verwonderen over mezelf!

Ik vind het dan ook fijn om ze te zien en lekker op schoot te zitten. Heel blij word ik daar van! Ik vind dat Siebe groot geworden was en hij vond dat van mij! Samen zijn we dan in verhouding even groot gebleven denk ik. Wat niet wegneemt wanneer we op elkaar staan we in centimeters hoger komen en meer kunnen zien. Als ik op Siebe’s schouders zit. Omgekeerd zou niet echt goed voor m’n knieën zijn denk ik.

OK, daarna in de auto naar Drachten, naar Tessa en wat we daar meemaakten is eigenlijk moeilijk te beschrijven en dus heb ik er veel foto’s van gemaakt. Dan kun je het zelf zien. Maar in ieder geval heb ik Irene voor het eerst in het echt gezien en zij mij. Dat was bijzonder. Zo bijzonder dat ik een trekkend onderlipje kreeg en een beetje moest huilen.

Niet omdat ik haar niet leuk vind of zo maar ineens zoveel mensen en emoties om me heen is zelfs voor een baby van al bijna 7 maanden te veel! Ik heb me snel hersteld hoor en de lach stond al weer als vanouds te dansen op mijn gezicht. En zo hoort het. ik vind het fijn Irene te zien. En Noa en Quin ook. Die had ik ook nog nooit gezien en wat is dat raar eigenlijk, zo voelt dat niet. Alsof we elkaar al kennen. Ze gaan ook nog langskomen op It Wiid. En Senn en Nynthe ook. Gezellig boel gaat dat worden!

Iedereen was er. Ongelooflijk eigenlijk, zo veel neefje en nichtjes! Vooral meiden dus. Dat wordt lachen later op die familiefeestjes. Ik zal ze eens allemaal opnoemen van oud naar jong, inclusief broer en zus: Siebe, Zelda, Noa, Quin, Philine, Senn, Lauren, Nynthe en ik als laatste: Dzjez. En hun mama’s en papa’s en beppe was er en pake. Dan heb je een hele foto vol! Probeer dan maar eens allemaal naar de camera te kijken. Dat lukt nooit! En nu dus ook niet.

Quin was trouwens jarig!! We hadden oorbelletjes gekocht, want ze had net nieuwe gaatjes in haar oren gekregen. Dat lijkt me behoorlijk eng!

Iedereen heeft lekker ge-BBQ-ed en ik heb stokbrood gegeten. Wel 2 stukken. Lekker sabbelen, zomaar weg! Pake kijkt dan vol bewondering. Die vind dat heel interessant. Sowieso was hij wat overdonderd want die heeft nog nooit zo veel van z’n kleinkinderen bij elkaar gezien. Zelfs niet in z’n dromen. En al is hij een stoere sterke kerel, in dit soort gevallen is hij niet de grootste held op de wereld. Maar dat komt nog wel, ik ga hem wel helpen.

Nee, bijzondere dag. Dat zie je niet alleen, dat voel je ook. We zien elkaar nooit of niet vaak en komen bij elkaar en huplala, alsof het altijd zo geweest is. Dat is de familieband denk ik. en die is sterk. Ik ben blij dat ze nog naar It Wiid komen, dan kan ik bijvoorbeeld nog wat met Noa knuffelen!

Daarna moesten we nog naar een feestje van Janny en Siebren? Die waren 35 jaar getrouwd en Siebren is 60 geworden! Zou je niet zeggen! Het was buit en binnen in een hele grote schuur en er waren heel veel mensen en ik was de enige baby. Dan heb je wel een druk op je schouders hoor!Maar het ging goed. Ik heb veel gelachen en veel mensen lachten terug. Dat is één van die mooie zekerheden in het leven: Als je naar mensen lacht dan lachen ze terug. Ik ga veel lachen. oh ja, de mama van Jesse krijgt nog een kindje en Jesse dus een broertje of zusje! Is hij eindelijk de oudste. Cool.

Siebe en Zelda hebben zich ook rot vermaakt. Die hebben gereden in een skelter met aanhanger! Ziet er gaaf uit, wil ik later ook doen. En Siebe heeft natuurlij gevoetbald met een bal die Ymkje speciaal voor hem gehaald had. Was’ie blij mee, bedankt Ymkje! En ze hebben ook nog een hamburger gegeten en Siebe heeft er ook een voor mama gemaakt. Die had trek en ik ook!

We kwamen Liekje en Biek ook nog tegen! Die had ik al lang niet gezien en dat heb ik gemerkt. Liek was veel magerder dan de laatste keer toen ik haar zag! Ik wist amper wie het was, gelukkig herkende ik haar lach. En Biek had ook een mooie lach, dus lach ik mooi terug. Was gezellig zeg! Ik hou van feessies!

Uiteindelijk om half 12 met een lach op m’n gezicht klaar om naar boven te gaan.

It wie in moaie dei

Deze slideshow vereist JavaScript.

(T)ISSUES en kruldingen

Dzjez Dzjez gedachten

Ik begin telkens handiger te worden. Letterlijk en figuurlijk.
Figuurlijk omdat ik beweeglijk ben, kan kruipen, rechtop staan en bijna zitten en letterlijk omdat ik alles pak wat los en vast zit. Als ik geen baby was, zou ik een dief met grijpgrage handjes zijn…. een hartendief natuurlijk. Maar ik pak alles vast. Ik ben zelf zover dat ik mezelf ophef aan de stijlen van de box en dan de tissues pak (en in m’n mond steek, want dat doe ik met alles). Ik ben daarom bang dat m’n vrijheid beperkt gaat worden door een verlaagde boxvloer. Ik heb papa en mama er al over praten…. Voordeel is dat ik dan lekker rechtop kan staan.

Dat doe ik al! En dan probeer ik zo nonchalant mogelijk te kijken. Dat laatste lukt heel goed. Zitten ook. Ik ben me er alleen niet zo van bewust. Ik kan al goed blijven zitten, maar omdat ik er niet bij nadenk val ik ook snel om. Kwestie van tijd. Ik heb weer lekker gegeten en het was buiten. Buiten smaakt het eten lekkerder. Frisser. Ik hou van buiten eten. Samen met mama.

En kijk eens op de achterkant van m’n hoofd! Dat is een duidelijke krul. Ben benieuwd wat die daar doet. Ik weet wel hoe het komt! Het heeft te maken met de vorm van het haarzakje; daardoor komt de haar gekruld naar buiten. Ik denk gewoon dat krullend haar blij haar is, net als ik. Oh ja, ook nog even met Siebe gefacetimed! Die komt morgen met Zelda. Gaan we heel erg familiedingen doen! Ik heb ze al 4 weken niet gezien en en zij mij dus ook niet! En dat is lang ;-(

Ik heb er zin in! Maar eerst lekker slapen en daar hen ik zin in en papa en mama ook!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Kruipsprint en groeispurt

Dzjez Dzjez gedachten

Het was een onrustig nachtje voor mij en bijgevolg voor papa en mama. Vaak wakker, gewoon omdat ik wakker werd. Niet echt met een reden. Misschien was het wat warm of zo? Vanochtend heeft papa me eerst in bad gedaan, want ik had nogal gezweet. In dat opzicht lijk ik op papa en mama, die hebben het ook snel te warm. dat betekent dat je een goeie lichaamshuishouding hebt/ Dat is wat ik vind.

Na het badje was ik lekker fris en fruitig en daar hoort een bijpassende broek bij. De gele dus en m’n shirt met grote knopen. Die is mooi vind ik. Plus ik ga naar de crèche en dat mag best wat gekleed, plus je weet nooit wie je tegenkomt of wie er een foto van je neemt of wie die foto dan weer ziet. Allemaal dingen om rekening mee te houden!

Waar ‘men’ ook rekening mee moet houden is het feit dat je de honger van een baby nooit mag onderschatten, zeker niet als die baby Baby Dzjez heet. Mama had 4 flesjes meegegeven in de veronderstelling dat ze er later één ging invriezen, maar dat was dus niet nodig. Alles was op! Naast het fruit en het brood. Ik zal wel weer een groeispurt hebben en als ik zo doorga ben ik aan het eind van het jaar even groot als papa!

Toen mama me kwam halen lag ik lekker in m’n rompertje op het speelkleed en ineens zag ik haar. Dat is voor mij feest, want haar gezicht zorgt automatisch voor een chemische reactie in m’n lachspieren. Daarna was ze aan het praten met Daphne van de crèche en die vertelde dat ik al kon kruipen en mama reageerde net iets te nonchalant naar mijn mening . Alsof ik dat niet kon of zo, of dat het nog niet echt kruipen was, nou dat heb ik even laten zien. De anderhalve meter tussen haar en mij heb ik in anderhalve seconde overbrugd! Je had haar ogen moeten zien. Ook Daphne vond het heel bijzonder en dat vind ik dan weer cool. Als er Baby Olympische Spelen zouden zijn, zou ik mee doen met de anderhalve meter kruipsprint!

Toen ik thuis kwam heb ik eerst nog wat gegeten…. Tsja, groeispurt hè! Daarna spelen op de grond maar toen was ik wel even uitgesprint en -gespurt. Ik lag nog maar net of BOEFF, ik viel in slaap. Sprintkruipen is vermoeiend dus… Uiteindelijk weer wakker, gespeeld, melk gedronken en naar bed. Ik heb papa niet meer gezien.

Papa was bij Beppe en daar was Irene zijn zus met mijn nichtjes Noa en Quin. Die ga ik zaterdag zien! Daar heb ik heel veel zin in, want er zal wel veel geknuffeld worden en veel knuffelen is goed. Dan voel je mekaars energie en dat is fijn. Ik weet al die dingen omdat mama veel met papa WhatsApped. Zo blijven ze op de hoogte van alles wat er gebeurt en denken ze veel aan elkaar. Dat is altijd fijn. Ik denk ook veel aan ze!

Oant moarn.

;

Deze slideshow vereist JavaScript.

Werkende moeder, blije baby

Dzjez Dzjez gedachten

Het was voor het eerst vandaag en ik moet zeggen het bevalt me goed. Ik, de baby, die lekker aan het spelen is en op tijd gaat eten en slapen en mama, die lekker aan het werk is. Op die manier kan ik lekker mezelf zijn en genieten van de vrijheid. En ondertussen kijk ik naar haar als ze aan het werk is en als ik goed kijk, steekt het puntje van haar tong van concentratie een heel klein beetje uit haar mond. Goed bezig, denk ik dan! En dan ben ik trots op haar.

Het was een beetje vreemde dag, want we hadden geen warm water. Ze hadden hem uitgezet omdat er nieuwe dakpannen op het dak komen en dan moet er ook een nieuwe schoorsteenpijp op. Dus als je wilt douchen of een badje wilt nemen is dat niet een goed moment. Want ja, dan kun je de billen niet wassen hè! Om half 8 kwam de boiler-afzet-meneer en om 10 minuten voor 8 moest ik poepen! Nou ja, daar was het ineens en ik kon er niets aan doen. Gelukkig viel de schade mee en hoefde ik niet in bad, maar toch.

Terug beneden was ik het ene moment aan het spelen en het andere lag ik te slapen! Lekker op m’n buik, hoofd op de grond, slapen maar! Die houding bevalt me goed. Dat is echt de manier waarop ik lekker slaap, zeker als mama een dekentje over me heen legt. En daarna hup! Weer wakker.

Dit zijn dan de foto’s die papa te zien krijgt, zo kan hij ons lekker volgen!

En dan de nieuwe stoel hè! Die is super. Elke keer als ik honger heb, ga ik er even in. Ik noem het mijn TROON. Eettroon en kijktroon, want het uitzicht is heel goed. Vanaf die hoogte krijg je toch een ander beeld van de wereld en je kunt wat verder kijken, hè! Altijd goed.

Eten gaat telkens beter. Het ligt voor me, ik pak het en stop het in m’n mond. Oog-hand-mond coördinatie is super, zeg ik. En dit is nog maar het begin.
Morgen weer naar de crèche. Leuk!

Oant moarn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dzjezzzzzz

Dzjez Dzjez gedachten

Mijn dag heeft zich grotendeels afgespeeld tussen 2 dutjes in.
Het ene dutje was onderweg naar de crèche en het andere dutje was onderweg naar huis! Gek hè!? Ik was pas om kwart over 6 wakker en wilde niet meer slapen en dan moet ik wel opstaan. Ik had geen honger dus lag gezellig in de box. Eerst in de pyjama en dan lig ik wat en dan speel ik wat, want ik vind niets aan het nieuws, wat eigenlijk niet echt nieuws is, wat het is al gebeurt. Dat maakt het in principe ouds.

Daarna heeft papa me aangekleed en hij heeft z’n tanden gepoetst, terwijl ik in m’n toekomstige bedje lig. Een beetje wennen, dat is goed. Toen ik daarna beneden kwam was het Sesamstraat en dan heb ik er ineens wel aandacht over, plus ik train m’n nek- en rugspieren! Goed voor rollen en kruipen. Gaaf vind ik dat. Mooie kleurtjes, leuke stemmetjes en leuke muziekjes. Ik heb geen idee waar het over gaat, maar dat komt vanzelf. Tsja en dan is het tijd om te gaan, ik in de maksiekoozie in papa’s auto en toen ik aankwam, lag ik te slapen. Tot aan binnen aan toe en toen lachte ik wakker, want Ellen was er. Die kijkt altijd blij en heeft een lieve stem.

Papa heeft me op het kleed gelegd, waar ik ogenblikkelijk met de bal ging spelen, want Benthe kwam er aan en dan moet je cool doen.

Toen mama me terug kwam halen, had ik 4 bekertjes melk gehad, fruit en brood en heb ree-du-luk geslapen. Mama komt dan altijd even meespelen op de mat en dat is gezellig en toen we terugreden ben ik in slaap gevallen! Alweer! Nou ja. Ik zeg maar zo, een klein dutje voor de avond, maakt de avond een beetje langer. En het was mooi weer, dus in de buitenbox! Dat is toch anders dan binnen.

Ik heb lekker gegeten! Worteltjes, aardappeltjes, brood en kaas! Vooral de kaas is lekker. Pittige boerenkaas,daar hou ik van! De buren, Erwin en Desiree, waren er ook. Die had ik al lang niet gezien en zij mij niet. Ze vroegen wie ik was en toen papa zei Dzjez werden hun ogen zo groot als schoteltjes, zo was ik gegroeid. Gelukkig had Desiree de blog wel gelezen, dus die was voorbereid.

Oh ja, nog even gedonderjaagd met papa. Lachen en dan naar bed. Melk drinken en slapen. Lekker op m’n buik, BOEF weg. Weer slapen…

Oant moarn

Deze slideshow vereist JavaScript.

Stoelendans

Dzjez Dzjez gedachten, Thuisverhalen , ,

Laat ik beginnen met de nacht: Ik slaap beter op m’n buik. Ik weet niet precies waarom. Misschien ligt het lekkerder, maar misschien is het ook lastiger m’n hoofd zo lang omhoog te houden, in ieder geval slaap ik als een roosje. Dat is ook de kleur van m’n wangen als ik wakker wordt. Rode roosjes. Maar vrolijk, want ik lag te slapen op het ene moment en het volgende moment had papa me in z’n handen, deze ochtend. En mama was er ook en dan rest een baby maar één ding: Lachen.

Op de creche was het mooi. Ik heb leuk gespeeld en goed gedronken en weinig geslapen, de usual. Toen mama kwam lag ik lekker te spelen en probeerde de inhoud van een boek in me op te nemen. Iets te letterlijk blijkbaar, want echt lezen kan ik nog niet. Ik moet zeggen: Het was niet echt een goed boek ;-(

Toen ik thuis kwam ben ik op de grond gaan sp……..zzzz.
EN NA 20 MINUTEN WEER WAKKER GEWORDEN!
Dat is even schrikken zeg, letterlijk in slaap vallen. Boeff, zomaar, maar toen ik wakker werd, had papa een grote verrassing! Een mooie babystoel waar ik heerlijk in kan eten. Superdeluxe, perfect instelbaar, perfect knoeibaar wegens het uitneembare en afwasbare tafelblad en het is van Philine en Lauren geweest! Ze hebben het dus goed ingezeten en dat voel je! Ik heb nog nooit zo lekker gezeten. Dank je wel, ik ben er heel blij mee en ga er veel in eten! Kan haast niet wachten tot morgen, overmorgen en de de andere dagen!

Ik hen er al een paar worteltjes en aardappeltje op gegeten, maar ik had niet zo’n super honger. Kwestie van laat eten op de crèche. Al met al dus niet te laat naar bed. Boven heb ik gedronken en blijkbaar is er iets misgegaan tussen de reis van het grote bed naar mijn bed, want ik ben op het eerste in slaap gevallen. Mama heeft me wijs laten liggen dan ben ik goed ingeslapen en kan ik straks naar m’n eigen bed! Goed gezien van haar. Geen risico’s, oogjes dicht…..

Oant moarn

Deze slideshow vereist JavaScript.

Nacht van niks, dag van alles

Dzjez Dzjez gedachten, Weekend

Ik heb de allerslechtste nacht van m’n leven achter de rug! Wat heb ik het lastig gehad zeg! In bed gaan, ging al lastig. Dan lig ik, maar dan wil ik niet alleen zijn of zo en dan begin ik te huilen. Uiteindelijk val ik dan ik slaap, maar om half 1 word ik ineens wakker en weet geen raad met mezelf. En dat is raar, geen raad weten met jezelf, want als baby heb je dan niet zoveel opties. De meest voor de hand liggende is huilen. En in mijn geval brullen!

Hoogst waarschijnlijk is het dus een tandje dat nu eindelijk wel eens de binnenkant van m’n mond wil bekijken of zo nu en dan even naar buiten. Dat is dan vooral als ik lach en dat doe ik veel, dus mijn tanden hebben nu al geluk! Maar goed, tandje. Het probleem is, dat ik tot een maand of 6 voldoende anti-stoffen van mama heb meegekregen om de ergste dingen te weerstaan, maar…. vanaf een maand 6 (jaja, dat ben ik al weer!), worden die anti-stoffen minder en moet ik ze zelf aanmaken en dat is even wennen. Een tandje levert dan wat ontsteking op, waardoor ik wat verhoging krijg en natuurlijk, zo’n duwend tandje doet ook pijn, etcetera, etcetera.
Dat zegt Heineman en die kan het weten.

Al met al heeft papa een uur met me rondgelopen en dan legt hij me heeeeeeel voorzichtig neer, maar dat merk ik dan en begin weer te huilen. Uiteindelijk is het gelukt. Voor een uurtje, daarna opnieuw. Deze keer was mama aan de beurt. Weer brullen en geen zin in melk. In eerste instantie, daarna gelukkig wel en toen heb ik best lang geslapen. Ik denk dat ik nog één keer wakker geweest ben en toen tot 12 uur geslapen!

Mama was weg, die moest werken bij Gaus, want daar was een belangrijke dag voor honden. Die kan ze niet missen natuurlijk! Dus had ik een gezellig papadagje. Ging heel goed. Goed gedronken uit het flesje (en dat heb ik zelf gedaan! Veel leuker). En brood gegeten; lekker gespeeld en terug in slaap gevallen. OK, zo nu en dan is het nog even lastig. Ik ben er nog niet vanaf denk ik. Ben benieuwd wanneer het tandje er helemaal doorkomt. Linksonder vermoed ik. Ondertussen sturen we fotootjes naar mama en die stuurt fotootjes terug, want we denken wel veel aan elkaar.

Ik was blij dat ze er weer was en zij ook. We hebben lekker geknuffeld. Als je goed kijkt zie je dat ik Sesamstraat kijk. Dan kijk ik zo aandachtig dat ik bijna omval. Komt ook omdat papa en mama aan het praten zijn. Leuk hoor!

Papa heeft me nog even in bad gedaan, zodat ik lekker schoon kan slapen. Dat is lekkerderder. Fris en fruitig en het haar goed in de krul. Je weet nooit wie je tegenkomt… 😉 OK, ik voel dat het een lastige nacht gaat worden. Ik hoop van niet, maar in het geval van wel: Sorry mama en papa. Ik kan er niets aan doen. Ik ben een baby!
En denk maar zo: Het gaat over.

Ik heb gisteren ook een heel mooi lief kaartje ontvangen van een heel grappig lief hondje met een feestmuts op z’n kop! Van Tante Ina uit Zuidhorn. Dat vind ik zo leuk hè! Ga die kaart een mooi plaatsje geven. Dank je wel Tante Ina! (Trouwens, wat een mooi handschrift! Dat zegt iets over mensen heb ik gehoord. Moet me daar maar eens in verdiepen).

Oant moarn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Uit m’n hum, in m’n hum, hummel

Dzjez Dzjez gedachten, Weekend , ,

Ik was uit m’n hum vanochtend toen ik wakker werd. Ik geef het toe en het werd bevestigd door de verontruste ogen van m’n ouders. Ik heb niet gelachen en dat is raar. Zelfs m’n gezicht was er een beetje van in de war en de rest ook, want ik had een lichte verhoging. Misschien krijg ik nu wel tandjes? Er wordt al lang over gesproken, maar de realiteit is dat ik nog steeds met een tandeloze mond zit. Ach, het zal wel komen. Ik hoorde dat Ellen tegen mama had gezegd dat er kinderen zijn die heel veel tanden tegelijk krijgen. Da’s goed, dan ben ik er in één keer vanaf!

Nadat ik in bad geweest was, voelde ik me al wat beter. Bad is leuk, dan kun je zo lekker spetteren. Heb wel iets minder gespat als anders. M’n hum was halverwege…. maar nog niet helemaal.

Vandaag was schoonmaak en lag ik in het bed van Siebe en Zelda. Dan vermaak ik me goed! Ik heb dan speelgoedjes bij me en ruik een heel klein beetje m’n broer en zus en dat is leuk. Alles is opgeruimd en schoongemaakt. Lekker fris en lekker ruim! Daarna heb ik banaan en brood gegeten. Lekker. Daarna was ik eigenlijk al redelijk terug in m’n hum.

Leuk iets, die hum. Als je het goed doet wordt je een hummel of hummeltje, denk ik.

Toen zijn we nog even de stad in gegaan en heb ik mama geholpen bij het kiezen van nieuwe schoenen. Daar heb ik verschillende gezichtsuitdrukkingen voor, zie mama haarfijn begrijpt. Uiteindelijk zijn het mooie rode geworden en mama is er heel blij mee, dus ik ook.

Ik kan al goed zitten. Als ik op de benen van papa zit, blijf ik supergoed rechtop zitten. Ik ben dan aan het eten, pizza (alleen het broodstuk hoor!) en dan maak ik grapjes met papa. Als ik niet op let, kieper ik achterover, maar dan vangt papa me op en moet ik hard lachen, of niet, als ik iets te hard naar voren schiet en met m’n hoofd tegen zijn hoofd kom. dan huil ik heel even en dan lach ik weer. Nee ik voel me al een hele vent en ik heb geen angst. Staan, zitten, het maakt me niet uit en als ik val laat ik me gewoon gaan, papa vangt me op en dat weet ik. Gaat’ie altijd doen en dat is een mooie gedachte.

Mama ook, dat weet ik, maar moeders doen dat anders en dat is goed. Als ze alletwee hetzelfde doen is het saai en voorspelbaar. Nu is dat niet zo en is het leuk en verrassend! 1+1 = 3. Word ik blij van!

Zo, bijna tijd om naar bed te gaan. Ik hoop dat ik vannacht goed slaap. Weet niet precies wat ik gisteren had. Buikpijn, tandjes, droom… Vannacht ga ik ook dromen maar leuk! Over grote stappen in de wijde wereld maken, helemaal in m’n hum!

Oant moarn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Gedoosbeleid

Dzjez Dzjez gedachten

Wat kan ik zeggen, we hebben veel gelachen. Een relaxed dagje, met z’n allen thuis. Op het gemak. Lekker rustig. Ik heb vandaag vooral geoefend.

Geoefend in eten (ben ik goed in), geoefend in kruipen (dat doe ik steeds beter….achteruit. En dan zit je ineens onder een stoel!), geoefend in staan (en dat gaat al maanden goed, ik kijk nu al nonchalant om me heen aan één hand en wiebel met m’n heupen), geoefend in lachen (maar dat is meer onderhouden, want ik ben lachend geboren zegt papa, en die kan het weten, want die stond er met de neus bovenop!) en vooral geoefend in onnozel doen.

Onnozel doen is goed. Dat zorgt voor een beetje contrast met alle mensen die de hele tijd zo serieus doen en maakt de wereld  wat leuker. Onnozel doen zorgt voor positieve energie en dat is goed.  Dat is wat ik vind.

Dus als papa me eerst in een winkelwagentje zet en tegen me begint te kletsen is dat leuk. Als hij in de supermarkt een doos op m’n hoofd zet vind ik dat heel grappig!

Trouwens, de hele tijd boodschappen doen terwijl ik in de kinderwagen zit is nooit grappig en dus ben ik blij dat papa me er zo nu en dan even uit haalt. Dan kunnen we donderjagen en gek doen. Ondertussen doen we boodschappen. Dat is het aangename met het aangename verenigen.

Ik heb vandaag ook brood met stroop gegeten en dat is lekker! Dat is echt smullen = met welbehagen eten. Nou dat doe ik. Smikkelen en smullen. Oh ja, wat ik nog vergeten was is een leuk filmpje van gister. Kijk maar even.

Ik heb ook nog even het stukje van Heineman gelezen. Natuurlijk wist ik het wel, dat hij overdag als ik er niet ben z’n ding doet. Ik vind dat goed. Als pop mag en moet je die vrijheid nemen, anders is er niks aan. Hij is een beetje m’n beschermengeltje en is altijd in de buurt. Heineman is een goeie vriend. Ga morgen nog wat spelen met hem.

OK, tijd om naar bed te gaan, voor weer een lange, ononderbroken nacht. Ik weet het morgen te zeggen!

Oant moarn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Happy Dayz

Dzjez Dzjez gedachten

Als je een gele broek aan hebt is dat haast per definitie het begin van een mooie dag en dat was het ook. Lekker en niet wakker geweest. Laatste voeding om half 11 en de eerste om kwart over 5, kijk dan doe je mee! Daarna heb ik nog geslapen tot 20 over 7. Toen papa me kwam halen was ik net wakker en kon direct gaan lachen!

Het is dan weer fijn om mama te zien! Die moest wel al snel weg, want die moest aan het werk. Papa niet, die werkt thuis en brengt me wel naar de crèche. Ik achterin en hij voorin, want ik kan nog niet rijden (denkt papa). En dan kletsen we wat en houdt papa z’n hand op m’n hoofd. Dat vind ik fijn.

Op de creche was Zadla en die is leuk en is altijd blij met een lach van mij, dus die geef ik dan. Ik heb er genoeg van. Trouwens, het is de langste dag van het jaar en het wordt zomer vandaag. Nou, als ik de zomer was en dit zou m’n eerste dag zijn, dan zou ik me schamen. Dan heb je 3 kwart jaar de tijd gehad om je voor te bereiden op deze dag en wat doe je? Je laat de zon niet schijnen en de wolken niet weg gaan en als klap op de vuurpijl gaat het nog regenen ook!

Ik hoop dat de zomer mijn blog leest en morgen iets meer z’n best doet.

Maar dat ter zijde, toen papa me kwam halen (want mama had het druk), had ik andere kleren aan. Nee, nee, geen poep, maar aardbeien waren de oorzaak en mijn enthousiaste handjes. Gevolg: Kleren rood. Gelukkig is het goed uitgespoeld, hopen we, want papa heeft alles op de crèche laten liggen. Hij is dat niet gewend hè! (normaal brengt papa en haalt papa) En hij had gefietst, dan is’ie misschien minder scherp. Weet het wel zeker, denk ik.

Thuis mocht ik bij papa op schoot, terwijl hij in m’n nek kriebelt en grapjes maakt en het is gek hè! Als mama thuiskomt krijg ik honger. Daarvoor niet. Ik leer het wel. Vind het gewoon fijn om bij haar op schoot te zitten!

Oh ja, ik zag dat Heineman iets geschreven had! Ga dat straks even lezen…

Oant moarn!

Deze slideshow vereist JavaScript.