Soms moet je twee dingen niet combineren. Dan krijg je rare dingen en dat wil je niet.
Vanochtend ben ik opgestaan, met behulp van papa en mama was al weg. Wie er nog wel waren, waren Siebe en Zelda, waarvan Siebe nog in bed lag. Die heeft het goed bekeken, maar ja, hij sliep nog en ik was wakker en wakker in bed liggen is nooit grappig. Dan piep ik papa.
Zelda was wel al op en dat was leuk, want papa ging ze wegbrengen om 4 uur en dan ben ik nog niet terug. Dat was het plan althans. Maar plannen zijn er soms om niet uitgevoerd te worden en dan alleen dienen om vooraf een soort houvast te hebben. Dat geeft een zeker gevoel van zekerheid en dat is goed, zolang je maar flexibel bent.
Ienieminie belde mama, mama belde papa, mama belde de dokter en ik ben Dzjez. Alles geregeld omdat ik een loopoor had en huilde. Toen papa me samen met Zelda kwam halen om naar de dokter te gaan was ik verrast door haar verschijning (want ik zou haar niet weer zien), was het loopoor tot stilstand gekomen en was ik weer de vrolijke boy als altijd. Naar de dokter sloeg min of meer als een tang op een varken (wat een rare uitdrukking is), maar vanuit het preventieve oogpunt, zijn we toch gegaan. Het was trouwens wel leuk om Zelda daar even te zien. Ik heb haar m’n voetafdruk op het schilderij laten zien.
Het was een aardige dokter met hele mooie nagels (dat viel me echt op) en een echte dokter. Zakelijk en to-the-point en daar hou ik van. Geen poespas, duidelijkheid. Hij heeft in m’n oren gekregen en zag inderdaad in één oor de resten. Alles goed dus, maar aangezien het al een paar keer was gebeurt, heeft papa alweer preventief een recept meegenomen, voor als het nog eens gebeurt. Goed dus.
Thuisgekomen, was daar het weerzien met Siebe! Ook al leuk, want het is leuker iemand te zien als je het niet verwacht dan omgekeerd (oftewel iemand verwachten die je niet leuk vindt). Na wat geknuffeld te hebben, ben ik gaan kruipen achter de zonnecréme aan. Ik serieus, maar ik had het gevoel dat papa en Siebe er een beetje een grapje van maakten… Nou ja, het gaat mij om de oefening!
Ze hebben lekker gek gedaan toen ik op de creche was! Skip-Bo gespeeld en Siebe had kersen gegeten en er z’n lippen mee ingesmeerd. Zelda lacht dan weer hard en Siebe zet een boerka op… Grappig!
Na het tweede afscheid ben ik vrij snel in slaap gevallen. Samen met mama. We waren er aan toe denk ik na zo’n mooie en drukke tijd van vakantie en familie. Ook wel weer een gek idee ze niett e zien, want ze blijven 4 weken in België en 2 weken in Frankrijk. Lang leve Facetime! Lang leve bed! Lange leve!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 