-A.K.A. De traploper.
Ik zal maar direct met het eind van de dag beginnen. Niet omdat ik jullie niet in spanning wil laten zitten, maar gewoon omdat ik het gaaf vind om te vertellen. Vandaag deed ik iets heel bijzonders en eigenlijk zonder dat ik er echt erg in had. Ik begon gewoon en dan is het simpel: Stap voor stap en niet te veel terugkijken.
Mama stond wel achter me en papa heeft op het verkeerde filmknopje gedrukt (van de zenuwen zeker..), maar uiteindelijk de top gefilmd en op het juiste moment foto’s genomen. Toen ik boven was, wilde ik ook weer terug, maar daar heeft mama me geholpen.
Tsja zo zie je maar weer, je hoeft niet te kunnen praten om trap te kunnen lopen!
Vandaag had ik de nieuwe kleren van Beppe aan. Er staat een nummer drie op. Ik weet wat dat is denk ik, ik ben het derde kind van papa en drie min 2 is 1 en dat is het getal van het aantal kinderen van mama. Nou ja, dat is eigenlijk niet waar, het is anderhalf.
Maar goed, het staat me goed. Al zeg ik het zelf. Ik heb ook nog even m’n tanden gepoetst en daarna naar de crèche, dat was leuk, maar ook heel verdrietig….. Daphne gaat weg. Zo, het is er uit en ik vind het NIET leuk. Ik heb geen lievelingsjuf, ik vind ze allemaal even lief, dus als er één weg gaat is dat NOOIT GRAPPIG.
Maar dingen gaan zoals ze gaan. Ik ga ook weg straks. Naar Naarden en dat is naar voor de achterblijvers. Ik ga het gewoon niet hardop zeggen. Uiteindelijk kwam mama en dan word ik weer heel blij!
Ik ben best lang opgebleven, dat moest ook vanwege het traplopen, maar ook omdat ik dan morgen lang slaap. En, het was heel gezellig.
Ja, it wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 