Het is een misleidende titel, ik geef het toe. Het had ook kunnen zijn: Oh dennenboom, of de herdertjes zaten bij na-ha-hachte, maar dat is het niet.
Speciaal met mama op de bakfiets naar de Vesting alwaar er om 14 uur al een gekrioel van mensen was, die allemaal naarstig op zoek waren naar de mooiste kerstboom die past in de auto, bakfiets en woonkamer. Wij hadden de mooiste. Standaard met een rood lintje in de top waar straks de piek moet komen.
Lichtjes ook in het hoofd van mama, want die heeft een haat-liefde verhouding met die meters kerstverlichting die van nature de behoefte heeft om erg dicht in elkaar te kroelen, en eerst uit elkaar moet worden gekaald, waardoor het optuigen van de kerstboom in verhouding kinderspel is.
De zolder slaakte ook een zucht van verlichting toen we de drie dozen en drie vuilniszakken kerstversiering uit de berging haalden. Dzjez had inmiddels op een charmante manier vastgesteld dat ik wakker was, nadat hij de gordijnen had open gedaan en op luide toon had gevraagd of ik nog sliep. Met één oog open kom ik bevestigen dat dat niet het geval was…
En kerstbomen zijn natuurlijk verlichtende momenten in het leven van een bijna 3-jarige. Het is pas de derde keer dat ik kerst meemaak, dus in eerste instantie keek ik raar op toen er ineens een boom in ons huis stond en niet meer in het bos van Feikje en Kabouter Kras.
“Waarom?” Is dan een vraag die in je opkomt, zeker als je niet op de hoogte bent van de geschiedenis van de kerstboom die volgens bepaalde theorie een Oudgermaanse oorsprong zou hebben om de midwinterviering op te luisteren. De boom was toen een eik en werd uiteindelijk in brand gestoken (lekker warm en lekkere knetter).
Pas in de middeleeuwen werd het een naaldboom, omdat die lekker groen was in de winter en ging men kaarsen (en klatergoud, snoepjes en appels) gebruiken, simpelweg omdat kaarsen toen pas uitgevonden werden. Ook toen vlogen die bomen in de fik, maar dat was dan vaak weer niet expres.
De ballen gingen er pas in toen de kerk in de 19de eeuw ineens de symboliek goed vonden passen bij kerst, vanwege ‘De verlichting’, het feit dat groen mooi contrasteert met de ballen en vooral gezellig staat in de woonkamer. Zo nu ben je weer bij.
Dank u wel Drs Jay, voor dit intermezzo.
Enfin, nadat we een aantal ballen per ongeluk kapot gegooid en betrapt hebben (scherven brengen geluk zegt mama) en papa de mooi uitgerolde lampjes even handig op ging rollen, ging ieder zijn eigen weg en zorgde mama er voor dat de kamer en de vensterbank meedingen naar de prijs voor het mooist-versierde-huis-in-de-straat.
Dank je wel mama!
Oh, en ik moest nog even dansen:
<>
Er lag nog een mooi avontuur in het verschiet, we gaan zaterdag namelijk naar Beppe, Nynthe, Senn en Tessa en….. we blijven er logeren!
Dat hebben we nog nooit gedaan. Samen in de auto, mama had voor ons allemaal een bak fruit gemaakt en de tas goed gepakt. Papa had de iPad met kinderliedjes mee, dus we hebben gelezen en gezongen. De rit vliegt dan voorbij en voordat we het wisten stonden we bij Pake voor de deur.
Daar hebben we gespeeld en limonade en chocolaatjes gegeten en was papa bezig de computer van Pake in te stellen voor de grote en ongeoefende vingers van Pake. Vroeger toen hij klein was had je een leipad, daar zat geen batterij in en moest je met een griffel zelf tekeningen op maken. Nee, dat was geen Piet Piraat denk ik, gewone mannetjes. Nee, Pake en een toetsenbord is alsof je een middeleeuwer vraagt om de kerstverlichting van zolder te halen…
Dus nadat we eerst bij Pake waren geweest, werden we opgewacht door ongeduldige berichtjes van Senn “Wanneer koomen juulie”. Dus in de auto, uit de auto en de gezelligheid aan. Zonder mama. En dat was wel een beetje raar.
Aan de andere kant is dat ook wel weer leuk, want dan kun je elkaar lekker missen en als je elkaar dan weer ziet ben je EXTRA blij. Maar eerst spelen en de slaapkamers in no-time omtoveren in een chaos. Dat is een kunst!
Ik doe mee alsof ik er al jaren bij hoor, babbel, loop, dans, en speel in het rond. En links en rechts geef ik een knuffel en een kus (waarbij ik direct ook mijn neus even af kan vegen) en vermaak me opperbest!
Ik mag samen met Dzjez in de kamer slapen wat normaal Nynthe haar kamer is, met een hele mooie prinsessen sluier voor het gemak en voorkoming van nachtelijke angsten, hangt die aan de kant.
We hebben heerlijk geslapen tot half 7, het tijdstip waarop alles onder de tien spontaan wakker werd. Na wat omzwervingen en luid gezang werden we opgehaald door Tessa, dat was het plan, dus kwam mooi uit.
OK, we hebben lekker gespeeld en ik moet nu ook weer gaan spelen, dus we sluiten hierbij af.
Zometeen op weg naar mama.
It wie wer in moaie tiid.
Dzjez & Jay 
