Vandaag is het anders dan de andere dagen.
Vandaag lijkt het er op dat het begonnen is.
Volgens de berekeningen is het nog te vroeg, hoor!
Zaterdag zeggen ze…. We zullen zien. Ik denk dat het vanDAAG komt.

Maar dat zeg ik eigenlijk al sinds vrijdag. Maar vandaag is het anders.
Daarom dus, schrijf ik nu. Want straks heb ik misschien geen tijd.
En Jasja praat ook over Dzjez en met hem. Hele gesprekken.
En dat wist ik niet en ze knuffelt hem ook de hele tijd in haar gedachten.
En kusjes en dat hoor ik dan en dan denk ik, vandaag is het zo ver.

Gisteren kon het niet, toen had ik het te druk.
Eergisteren ook. En het weekend waren Zelda en Siebe er, dus dat was ook niet ideaal.

Vandaag dus. Denk ik. Dus oefen ik al vast m’n gezicht,
want ik weet nu al dat ik verschrikkelijk emo-de-pemo wordt.