Maand: april 2012

Vanallusennogwat, in oranje!

Dzjez Dzjez gedachten, Siebe, Thuisverhalen, Zelda

Vandaag was het zo ver. M’n eerste koninginnedag en nog wel met Siebe en Zelda! Nou die zijn dat niet gewend hoor. Terwijl de Nederlanders zich druk maken en plezier  maken, kijken zij wat om zich heen. Logisch, want zoiets zijn ze nietgewend in België. Daar bestaat koninginnedag niet en is er geen koningdag. Wel een nationale feestdag, maar dat is heel anders. In Gent is dat dan weer het begin van een ENORM feest wat 10 dagen duurt. Tsja, overdrijven is ook een vak hè! 😉

Maar oh, oh wat heeft de koningin (en haar burgers ook, wij dus) het getroffen! De zon staat hoog in de lucht en het is heerlijk weer! Wat fantastisch zeg, zomer, ik ben er nu al een grote fan van. M’n maksiekoozie past er goed bij! En ik ook..

Toen we naar het centrum toeliepen zagen we wel 100 vrachtwagens! Hele grote en ook hele oude. Siebe vond ze super. Hij wilde er mee op de foto. Ze reden in een hele grote stoet door de stad met kinderen die dat anders nooit meemaken. Mooi om te zien!

Dronten was helemaal vol met kraampjes met mensen (en veel kinderen) die allemaal spulletjes verkopen. Vrijmarkt heet dat en dat betekent dat je vrij bent om te kopen. Wij hebben niks gekocht, want we hebben niet echt leuke dingen gezien. Op een gegeven moment startte er een auto met een hele dikke motor! En ik had het gevoel dat de organisatie dat niet echt gepland had, want de herrie was zo ooooooorvedovend dat de dansgroep de muziek niet hoorde en de dus niet kon dansen. Grappig hè!

En toen we naar huis gingen zagen we ook nog een hele bende oude tractoren. Ook grappig om te zien. En thuisgekomen gingen Siebe en Zelda met papa voetballen en ik mocht niet mee. Omdat ik te klein ben zeggen ze en omdat ik niet kan lopen. Belachelijk. Ze zijn gewoon bang dat ik win!

Ik mocht gelukkig eindelijk in de buitenbox. En papa vond het een goed idee om in de blote kont te gaan. En dat was het ook. Lekker fris om de billen, zeg ik. Papa en mama hadden een extra handdoek en zo onder me gelegd tegen het plassen, maar wacht, wat is dat? Ik moet niet plassen, ik moet…… POEPEN! Een grote OEPS dus. Sorry hoor, nature calls! Alles er onder. Gelukkig was het snel weer opgeruimd (behalve wat op het rokje van mama zat… ;-().

Daarna ben ik als een blok in slaap gevallen. Lekker. Buiten slapen in de buitenbox is heerlijk en ik trek me niks aan van het geluid. Ik ben een buitenbaby en hou van buiten! En de honden ook. Die liggen op apegapen (raar woord eigenlijk, zouden apen echt gapen als het warm is?). Siebe en Zelda gaan zo weer naar hun huis in België. Maar pas om 5 uur en volgend weekend zijn ze er weer. Gezellig!

Deze slideshow vereist JavaScript.

An appel a day

Dzjez Dzjez gedachten, Siebe, Zelda

Op de terugweg uit Landsmeer zag ik al dat het mooi weer was en aangezien Siebe en Zelda hun skeets meehebben, gingen ze dat doen. Behalve Zelda, want die had geen zin en moest andere dingen doen. Zoals een gedicht schrijven en Mama helpen in de tuin. Dus het waren Siebe en Papa en beide kwamen terug met een beetje kleur in hun gezicht.

Volgens Siebe was het leuk en hebben ze gedraaid en zijn ze van de heuvel afgegaan. Supercool, wil ik ook doen als ik groot ben volgend jaar. Of nog wat later! Eerst even leren lopen. Ze hebben ook de pluisjes van paardebloemen afgeblazen. Leuk die bolle wangen. Toen papa terugkwam heeft hij nog even het gras gemaaid en een nieuwe definitie gegeven aan groene vingers. Van het gras dus en ‘grappig’ achter m’n hoofd! Leuk hoor!

Ik heb vandaag zelf een appel gegeten. Nou  ja, gegeten, gesabbeld, maar lekker. Dat is weer eens een andere smaak en ik krijg er nu al zin in al die verschillende smaken te ontdekken. Wat is dat toch leuk als baby, al die ontdekkingen die ik nog allemaal kan doen. Jammer voor de grote mensen, die vergeten wel eens hoe leuk en lekker die dingen zijn!

Zelda heeft een gedicht voorgelezen dat ze zelf geschreven heeft over een eenzame bloem, die uiteindelijk niet meer eenzaam is. Mooi. Werd er een beetje stil van.
Daarna heeft ze de oorbelletjes, die vanuit Amsterdam door haar moeder uit België waren opgestuurd, uitgepakt. Ben je nog mee? Was goedkoper en gemakkelijk om ze naar ons te sturen. Slim hè!?

Nou dat was het wel zo’n beetje vandaag. Druk dagje en morgen is het koninginnedag. Ik ben benieuwd. Siebe heeft z’n oranje shirt al aan en hij is maar half Nederlands!

Oan’t moarn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Landsmeer

Dzjez Dzjez gedachten, Weekend

Vanochtend waren we bij Arnoud in Landsmeer, dus moesten we best vroeg op. Dat was de afspraak, daar zijn om 11 uur. En dat is best vroeg op een vrije dag. Voor mij wel, maar het is gelukt. Ondanks een onverwachte poepluier. Dat is een beetje het thema van de dag. Van de week eigenlijk, want ik blijf bezig. En niet een beetje hè! Altijd gelijk alles d’r onder. Dat heeft te maken met m’n tanden. Raar hè!

Het was heel leuk bij Arnoud en Annette en Douwe en Nina. Emma was er niet, die was naar Texel, maar ik heb haar foto aan de muur gezien. Het was een leuke binnenkomer, want er was oranjekoek en voordat ik het wist had ik een klodder slagroom op m’n wang. Grapje van papa. En Arnoud!

Ik heb lekker op het kleed gelegen, maar ben niet gedraaid. Had er wel de ruimte voor, maar geen zin. Komt vanzelf een keer en misschien sla ik het wel over. Gewoon omdat ik het vergeet. Grapje. Ben er gewoon nog niet mee bezig.

Douwe en Siebe gingen doen wat de meeste jongens doen: iPods en voetballen. Nina en Zelda zijn gewoon op pad gegaan en ik, ik was lekker baby. Daar ben ik goed in!

Op de terugweg had ik berenhonger en terwijl mama dacht dat ik het wel uit zou houden tot thuis, had ze het mis! Ik MOEST drinken en op de snelweg gaat dat niet, behalve…. Inderdaad. Van achter naar voor, bij hooooge uitzondering!

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

 

De Bende van Hoff

Dzjez Dzjez gedachten, Siebe, Weekend, Zelda

Ik heb bedacht dat we The Gang een nieuwe naam gaan geven, namelijk De Bende van Hoff en dat is officieel!

Want ze zijn er weer, Siebe en Zelda en het is gezellig. Vanochtend zag ik Siebe en ik herkende hem en dan ik heb zijn krullen gepakt. Zulke krijg ik ook. Nu zijn ze nog wat dun en vlassig, maar ze zijn ook nog maar 5 maanden bezig! Dus dat komt nog wel. Dat weet ik zeker.

Het is heel gezellig als De Bende er is. Dat voelt goed, ook als we niet echt iets aan het doen zijn. Dat hangt zo in de lucht en ik hoor ze gezellig zijn als ze SkiBoo aan het spelen zijn. Dan wordt er gekeuveld en gelachen en dat is leuk. Ik heb er trouwens een relaxed dagje van gemaakt, geen stress.

Dat zeiden ze ook over me op de crèche. Dat ik zo rustig ben en altijd heel goed observeer. Logisch toch? Je moet goed kijken om te weten wat er gebeurt, anders leer je niets. En als ik dan uitgeobserveerd ben, dan lach ik (of val ik in slaap, hangt er van af).  In ieder geval vinden ze het fijn dat ik er ben. Weer eens een ander soort baby zeggen ze. Nou, dat vind ik ook van hen. Fijn dat ze er zijn, want het zijn leuke begeleiders op de crèche. Daarom ga ik er ook graag naar toe.

Wel leuk als Siebe en Zelda naar me kijken. Van achter dan. Dan zie je die spijkerbroekjes zo. Wat ook grappig is, zijn de foto’s die Zelda heeft gemaakt met haar FattApp, oftewel: Je krijgt er een dik hoofd van. Kijk maar eens naar die van papa! HAHAHAHHA! Ook leuk om te zien dat mama en Siebe zich samen buigen over Pet Hotel. Tsja, die zien elkaar niet super veel en dan moeten ze natuurlijk bijpraten en ervaringen uitwisselen!

We zijn ook met z’n allen boodschappen gaan doen. Winkel in, winkel uit en als ik dan piep of huil heb ik altijd aandacht en dat is goed. Toen we thuiskwamen moest ik eerst wat eten en daarna ging ik in de box. Maar toen vond ik dat ik maar bij Siebe op schoot moest. Broers onder elkaar. Gaan we samen even compjoeteren (en ondertussen schop ik m’n voeten in z’n gezicht, lachuh!)

Vanavond gaan we ook lachuhn met Home Videos. Ik hoor Siebe en Zelda nu al schateren! En het ruikt al weer lekker in huis! Kip! Ondertussen zit ik  lekker tussen m’n knuffels. Laterr!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Gister en vandaag

Dzjez Dzjez gedachten, Thuisverhalen

Gisteren was het een beetje druk en dus kon ik niet schrijven. Die moderne baby’s hè! Druk druk!

Gister was een lekker dagje. Leuk op de crèche en niet echt hongerig. Gewoon goed gedronken, geen groeispurt of zo, maar dat hoef niet elke dag! Papa was niet thuis, of in ieder geval later dan normaal en dus lag ik in bed. Ook goed, morgen zie ik hem weer.

En dat was vandaag dus en wij gaan naar de crèche voor een evaluaatsie gesprek over hoe het gaat. Ik kan er lang en kort over doen, maar het was goed! Daarna zijn we naar de profile tyre center gegaan. Ik sliep eigenlijk tot het moment waarop ik met ene gil wakker werd! Waarschijnlijk een droom…. Iedereen schrok op en keek. Goeie manier om even de aandacht te krijgen!

Daarna heb ik even stoer op een rooie bank gezeten. Ik vind hem wel mooi en wou hem mee naar huis nemen maar dat kon niet! Stom hè! 😉

Papa gaat vandaag Siebe en Zelda halen. Ik hoop dat ik nog wakker ben als ze komen, maar ben bang van niet. Dus zal dat voor morgen zijn. OK, ik moet nu gaan, want ik ben nogal moe!
Tot later!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Leuk in Leek

Dzjez Beppe, Dzjez gedachten, Olpa en Olma

Druk daggie hoor! Eerst thuis het feest vieren en dan naar Drachten Beppe halen en naar Leek naar Olma en Olpa. Dat Leek rustig, maar was het niet. Want als die allemaal bij elkaar zijn dan is het een kwestie van aandacht verdelen. Iedereen vind het leuk om mij te zien en ik vind het leuk om iedereen te zien. Leuk in Leek dus.

Ik heb nu ook voor het eerst in een caravan gezeten. Mooi ding, versierd met slingers voor mama haar verjaardag en een mooi concept. Een huis op wielen, dan kun je overal naar toe en dat gaan Olpa en Olma ook doen. De hele wereld rond. Dat wil ik later ook wel. Gezellig met Papa en Mama en Siebe en Zelda. Daar ga ik eens diep over nadenken. En papa en mama ook. Tentje er bij, gaan. Mooi plan voor 2013!

We hadden een grapje uitgehaald, want papa had een boek van al mijn blogs aan mama kado gegeven, maar dat kreeg ze in de caravan. Alle grote ouders waren helemaal jaloers natuurlijk, want dat is een mooi boek en toen gaf mama hen ook een kadootje en wat denk je. Ook zo’n boek. Hebben ze wat om te lezen en mee te pronken!

Trouwens ik heb iets nieuws. Ik heb tandenluiers. Dat is een bijzonder fenomeen, want dat is niet dat er tanden in mijn luier zitten, maar de aankondiging van het feit dat ik tandjes krijg. Grappig hè. En daardoor moet ik dus heel vaak…. je raadt het al…. poepen. Zes keer achter elkaar. En dat is niet grappig. Vooral niet voor mij! Maar goed, als ik daardoor tanden krijg, is het goed. Dan kan ik lekker kauwen.

We zijn gaan eten in een een soort kasteel. Er stonden allemaal ijzeren mannen, maar die waren niet echt en er was een soort jonkvrouw. Grappig om de grote ouders zo bij elkaar te zien en te horen kletsen met elkaar. Tsja, een jaar geleden kenden ze elkaar nog niet. Volgens mij kenden Olpa en Olma papa zelfs nog maar net of niet. In ieder geval wist niemand dat ik er al was. HieperdePIEPklein in de buik. Behalve ik!

Maar goed, lange dag dus met veel schone luiers (of vieze, hangt er vanaf hoe je het bekijkt). Tijd om te slapen, zeg ik en morgen vrolijk weer op.
Oan’t moan!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Hieperdepiep

Dzjez Dzjez gedachten, Thuisverhalen

Er is er één jarig Hoera Hoera
Dat kun je wel zien dat is MAMAMAMAMAMA!

Vandaag is mama jarig!
En dat is heel leuk, want dit is de eerste buitenbuikse verjaardag die ik meemaak. De vorige was ook leuk hoor, maar binnenbuikse is toch anders. Dat klinkt anders, voelt anders, en ziet er anders uit. Los van het feit dat ik toen nog heel piepklein was. Vandaar HieperdePIEP. PIEPklein dus.

Ik heb speciaal voor haar een kado gemaakt en je mag raden hoe ik dat heb gedaan. Nee, het is geen bloed aan m’n teen! 😉
Dit is eigenlijk ook de eerste tekening die ik maak. Voor haar en in m’n hele leven. En dat met de voet, ben je dan een kunstenaar of niet! Mama was er heel blij mee, dat kun je wel zien op de foto.

Ik werd vanochtend weer wakker met dichte oogjes en deze keer ging er één helemaal niet open. Ik was dus aan het knipogen. Toen papa het schoongemaakt had voelde het een stuk beter en ik denk dat het voorbij is. Het voelt een stuk beter in ieder geval.

Straks gaan we naar de caravan en het is mooi weer. Dat komt goed uit! Ik hou je op de hoogte.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Buitengesloten

Dzjez Dzjez gedachten, Olpa en Olma

Vanochtend werd ik wakker met m’n oogjes dicht. Dat klinkt als een contradictio in terminis en dat is het ook. De reden? Dichtgeslibde oogjes! En dat is lastig kijken kan ik je zeggen. En dat is niet alles. Tegen wat ik geloof in, moet dat dan schoon gemaakt worden door papa. Ik kroel en ik kreun, ik draai en ik piep, maar dat mag niet baten, hij gaat gewoon door….

Achteraf ben ik blij hoor, maar het is het moment tussen dichte oogjes en blij zijn in. Dat is dat onblije stukje tijd. Maar ik denk dat dat met veel dingen zo is, dus ik ga er gewoon aan wennen. Voor later, en dat is goed. Beter jong geleerd en oud gedaan, dan oud geleerd en nooit gedaan!

Het was leuk op de crèche. Het is dan ook leuk aankomen met Ellen en Daphne. Die zijn altijd zo blij als ik kom. Alleen jammer dat papa altijd zo lang blijft kletsen, maar goed, dan zijn ze blij als hij weg is en ze eindelijk aandacht aan mij kunnen geven 😉

Het was een goed dagje. Minder gedronken dan gisteren en voor de rest heel gezellig. Altijd fijn als mama er is. Dan is het net of we even buiten de normale dimensies stappen en in onze eigen knuffeldimensie komen. Die is tijdloos. Kan heel lang zijn of heel kort, maar voelt heerlijk. Lieve mama.

En toen kwamen we thuis en toen konden we er niet in! Buitengesloten! De klink aan de onderkant van de deur was op slot gegaan door één van de honden en dus konden we de deur niet open doen en zij wisten niet hoe ze dat moesten doen. Achterom ging ook niet, want die deur zat ook op slot. Daar sta je dan in je mooie pak en zin om naar binnen te gaan. Gelukkig was papa onderweg naar huis en niet naar ergens anders. Hij is op miraculeuze wijze binnen gekomen, zonder iets te breken, behalve onze glimlachen, want die braken door toen hij door de voordeur naar buiten kwam! Konden wij naar binnen.

Mama is morgen jarig. Voor het eerst in mijn leven. Ik heb iets moois gemaakt op de crèche. Dat is een geheim. Morgen ga ik het geven! En dan gaan we ook naar Olma en Olpa in Leek. Daar staan ze op de camping en Beppe komt ook. Gezellig!
Oan’t moan.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Op de valreep

Dzjez Dzjez gedachten, Thuisverhalen

Ik had een hongerige dag, waardoor mama snel moest kolven toen ze thuis kwam. 3 flesjes en een klein flesje. Schoon op! Tsja, soms heb je zo van die dagen. Vandaag dus. Voor de rest was het een leuk dagje op de crèche. Was al wel een beetje moe.

Maar eerst nog even de honden uitlaten met papa, terwijl mama gaat hardlopen. En wat doe je dan als geëmancipeerde mannen? Juist dan neem je de babydrager en ga je samen op pad. Dat ging heel goed. Het hobbelt een beetje, maar je kunt lekker tegen de borst hangen van papa. Heel relaxed. Wel lastig als papa even moet bukken om iets op te ruimen, dan hang je zo een beetje tussen hemel en aarde. Ach zo maak je wat mee hè!

En dan gaat het snel hè! Pyjama aan, opnieuw wat drinken en dan naar bed, of eigenlijk was ik al in slaap gevallen en heeft mama me in bed gelegd. Alles ok, denk je, maar dat was zonder mij gerekend. Ik was er nog niet helemaal klaar voor, dus werd ik weer wakker. Dan ga ik huilen en dan komt mama. Naar verloop van tijd…. want ze laat me eerst even liggen. Leuk geprobeerd! Haha. Weer wat drinken, weer in slaap, weer wakker. Maar deze keer was het menens. Eerst een scheet en toen PFRRRHA!

Luier zo vol dat het er overal uitkwam.  Onder boven, in de slaapzak…. En dan is het badje de beste remedie. Op de valreep dus, want bijna was het me niet gelukt nog even een maandagavondbadje te nemen. Nu dus wel! En dan naar bed,lekker rozig in slaap vallen.

Oant’t moan.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Echt zondagse zonder zon

Dzjez Dzjez gedachten, Weekend , ,

Als het hard regent en hagelt en het onweert en het dondert, dan is er maar één plek waar je het beste kunt zijn en dat is binnen. Lekker warm en knus. Vandaag was zo’n dag. Dat begon gister al met regen en nu weer. Ik besefte me dat ik voor het eerst in m’n leven donder hoor en bliksem zie. Zo zie je maar weer, je bent nooit te oud om te leren en te ervaren.

Papa daarentegen leert niet. Die gaat fietsen terwijl hij weet dat het gaat regenen. Als je goed kijkt ze je de bui op de achtergrond van de foto al hangen en hij komt dan ook op de draad nat thuis, maar met een voldane blik op z’n gezicht.

Niet dat ik het gezien heb hoor, want ik lag met m’n gezicht naar beneden, heel hard te slapen.Ik heb een deuk in mama geslapen en daarna een deuk in de bodem van de box. Soms heb je dat.

Was wel gezellig toen ik wakker werd en papa zag zitten. Ik was heel stil wakker geworden en kon dus lekker lang kijken voordat ze iets in de gaten hadden. Dan zijn ze op hun echtst. Ik moet zeggen, dan zijn ze net als anders. Heel gezellig, keuvelend en leuk. Maar goed dat ze zo zijn, want zo ben ik ook. Dan krijg je daar later geen discussies over. En over lekker eten ook niet. Dat weet ik ook zeker. Vandaag rook het weer lekker in huis. Zo lekker dat ik bijna….

nee hoor! Nog niet. Binnenkort is het zo ver, dan ga ik eens vast voedsel eten, maar tot die tijd: Moedermelk met een smaakje! Vandaag was het biefstuk en asperges!

Oh ja! Als je je afvraagt waarom ik een doekje op m’n hoofd heb, dat is m’n doodle, daar sabbel ik op en op bijtringen.Van spenen moet ik nog steeds niets hebben. Die plop ik met een grote boog uit. Ik denk dat ik tandjes ga krijgen, want ik kwijl nogal!

Oan’t moan!

Deze slideshow vereist JavaScript.