Maand: augustus 2012

Olpa en Olma herontmoet

Dzjez Dzjez gedachten, Olpa en Olma, Weekend ,

Ik kan er lang en breed over zijn of hoog en laag, of diep en oppervlakkig, maar de topic van vandaag was het bezoek van Olpa en Olma.

Dat was een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele lange tijd geleden dat ik die had gezien. Dus is het herontmoeten, want als je baby bent, leef je bij de dag en geniet je van het moment. Het geheugen werkt basic en over de toekomst denk ik nog niet na, simpelweg omdat ik daar nog niet over nadenk.

In het hier en nu leven heeft dan ook grote voordelen, want je maakt je nergens zorgen over, behalve dan of ik wel kan en mag staan (en of ik honger heb of niet, maar dat is ook momentafhankelijk). Lekker ZEN dus. Misschien word ik later wel een Zen Dzjez, klinkt in ieder geval al goed of misschien beter: Eén Dzjez, twee DzjezZen… Me, myself and I. Drie dus.

Ze waren er al om 11 uur en daarmee was het wel duidelijk. Zij hebben er zin in. En wij ook. Ze hebben zelfs een kadootje voor me mee genomen. Een Kiel. Oftewel een soort jas, die we geen jas willen noemen. Hij is op de groei, dus met omgeslagen mouwtjes, kan ik er best in.

Lekker voor als het wat kouder wordt. Ikzelf heb het niet snel koud, trouwens. Het is meer voor ‘anderen’ die het koud krijgen als ze naar me kijken. Plaatsvervangende kou dus.

In ieder geval, naast het te verwachten en gebruikelijke knuffelen, lachen, tillen en ooh’s en aah’s, zijn we naar het centrum gegaan om boodschappen te doen. Ik ging met Olma en mama mee en papa met Olpa, of omgekeerd, dat doet er niet zo veel toe.

We hebben lekker dingetjes gekocht, waaronder alweer een grote bus poedermelk voor mij. Jaja, ik drink lekker door, hoor! Daar komen we nu pas echt achter. Over doordrinken gesproken, ik vind een boterham in de ochtend ook errug lekker. Die gaat er na een flesje melk in als koek, nou ja, koek, brood dus! Gaan we een gewoonte van maken, want dan kan ik er lekker tegen aan.

Toen we thuis kwamen heb ik even een showtje gegeven rond-de-tafel-lopertje. Ik kan dat tegenwoordig. Op die manier loop ik dus overal naar toe (eigenlijk kan ik er ook naartoe kruipen en dat zal sneller zijn, maar is per definities voor baby’s dus niet voor mij!) Zonder angst en zonder zorgen, dat krijg je met DzjezZen die in het hier en nu leven.

Daarna nog even lekker papa geplaagd. Lachen is dat, dan ga ik hem zoenen en in z’n oor blazen. Ik weet dat hij daar niet tegenkan maar het zelf altijd bij Siebe doet. Ik doe dat dus nu terug voor Siebe.

Siebe en Zelda zijn trouwens onderweg terug uit Frankrijk en moeten maandag al weer naar school en Siebe heeft daar helemaal geen zin in! In volgend weekend wel, want dan ziet hij mij weer en ik hem en Zelda. Dat zijn nog eens vooruitzichten!

Ik ging al naar bed voordat Olpa en Olma terug naar huis gingen. Dat kan 3 dingen betekenen:
1. Of ik ben vroeg naar bed gegaan:
2. Of zij zijn laat weg gegaan;
3. Of geen van beide!

Geen van beide dus. Want als het gezellig is, dan blijf ik er graag bij en dat doe ik op een vrolijke manier! Zo ben ik.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Donderendedag

Dzjez Dzjez gedachten

;

Vandaag was dus een donderendedag. Ik weet niet wat dat is, dan heb ik gewoon een andere dag dan anders. Dat kan, vind ik. Niet dat ik vervelend ben of zo, gewoon wat boos. Als dingen niet gaan, of niet snel genoeg gaan. Kortom als mensen me niet begrijpen. Dat is het nadeel van nog niet kunnen praten (of echt begrijpen wat er gezegd wordt). Dan kun je het niet aangeven.

Misschien was ik wat van slag door de pap. Niet papa, maar pap. Dus een extra lepeltje pap in de melk om te zorgen dat m’n buik er wat langer over doet om te verteren. Dan heb ik later honger, alleen ik moest er echt aan wennen. Dikke brei voelt anders in de mond dan moedermelk en ook weer anders dan gewone melk.

Maar ik heb dat altijd. De eerste keer als ik iets nieuws eet, kijk ik altijd wat raar, maar de tweede keer vind ik het al weer lekkerderder en de keer daarop vind ik het normaal. Tenzij ik het echt niet lekker vind, maar dat heb ik nog niet echt meegemaakt.

Vanavond heb ik rijst met courgette gehad. Dat vond ik de eerste keer ook niet lekker, maar nu wel. Alleen had ik m’n donderendedag, dus was ik nogal ‘expressief’ tijdens het eten. Ik heb uiteindelijk best veel gegeten en … YOGHURT, beste toetje in de wereld en zonder suiker hè!

Daarna heb ik lekker op m’n troon gezeten terwijl papa en mama aan het eten zijn. En toen naar bed. Na een goeie dag is het goed om te slapen en dat is wat ik ga doen!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

On the move

Dzjez Dzjez gedachten , ,

Na de onstuimige bedgang gisteravond volgde een heerlijke nachtrust. Het contrast kan bijna niet groter. Je zou haast gaan denken…. maar nee hoor. Vanavond hebben we het wat rustiger aangedaan en uiteindelijk 180 ml genuttigd, lekker tegen mama aangekroeld, op m’n buik in bed gaan liggen, een vriendelijke zwaai gedaan en BOEFFF in slaap. Ga d’r een gewoonte van maken.

En het is simpel, na een goeie nacht is het goed wakker zijn. Op tijd, met papa naar beneden, want hij moest werken en ik had een lekker dagje met mama voor de boeg. En dan is het zaak papa zo snel mogelijk de deur uitwerken… geintje!

Maar goed, papa ging uiteindelijk wel weg in ik was uiteindelijk wel gezellig met mama. En we hebben best veel gedaan. Schoonmaken en naar de winkel. We hebben een speciale speen gekocht voor mijn pap in de ochtend. Deze ochtend was het in een bakje met een lepeltje, maar als je honger hebt zoals ik gaat dat te t r a a g…. Morgen met de nieuwe speen uit de fles. Ben benieuwd.

In ieder geval, toen we thuis kwamen lag ik te slapen en heeft mama me in bed gelegd. En dat slaapje doet goed. Helemaal klaar voor grote avonturen. STAAN! Waar ik ook kan!  Maar nu heb ik iets nieuws ontdekt: Bewegen. Als ik sta, kan ik alle kanten op heb ik ontdekt. Gewoon handje-over-pak, beentje-over-beentje en in no time ben je ergens anders. Zo gemakkelijk is dat. Kijk maar eens naar de slide show.

Ik kreeg ook nog een hele mooie kaart met tekening van Lauren en daar wordt ik zo blij van! Ik vind post cool en Lauren kan mooi tekenen. Dat is inspirerend. Ik heb daarna zelf een tekening op de envelop gemaakt (denk ik…).

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Oeps!

Dzjez Dzjez gedachten , ,

Het was een vreemd nachtje. Ineens werd ik wakker om half 4. HONGER en die was niet te blussen met water, nee melk dus. En dat is eigenlijk een beetje een doorzetting van de vorige dag. Ik verbrand veel of groei hard of beide. In ieder geval heb ik een verzoekschrift ingediend om ’s avonds misschien een schepje rijstmeel er bij te doen en ’s ochtends pap. Zeker met die pap. Dan ben ik lekker klaar voor de dag en hoef ik niet om 10 uur al sip te kijken…..

Vanavond ging het wel even mis moet ik zeggen. Eerst niet hoor. Ik kwam thuis met mama en toen kwam papa en hebben we gezellig in de keuken gezeten. Daarna heb ik gegeten en toen nog yoghurt gehad. Papa maakt rare geluiden en doet z’n mond open. Aaaaaaaaaaaaaa, zegt’ie en ik kijk hem aan. Komt wel goed denk ik.

Daarna mocht ik nog gezellig mee naar de kamer, terwijl papa en mama aan het eten waren. Ik doe dan lekker gek in de box en zij eten en lachen om mij.

Na hun eten was ik er wel klaar mee en wilde naar bed. Als goede voorzorg, hadden papa en mama een flesje van 180 ml gemaakt en als goeie baby, deed ik m’n best om het op te drinken. 100 ml werd het, dus genoeg. Lekker gapen en aan m’n oor trekken, dag tegen het schaap en de hoed aan de muur zeggen en dan in bed.

Ik lig heerlijk op m’n buik, kijk papa nog eens liefdevol aan, friemel wat met m’n hand, wat zwaaien als je bijna slaapt is, deur dicht en slapen maar. Heerlijk.

Maar, m’n buik wilde nog niet slapen had ik het gevoel. Die voelde heel raar en VOORdat ik er erg in had, BWOEFFF vanallus er uit. En dat is een hele goeie reden om te huilen! Papa en mama waren snel boven en wat bleek? Ik zat er helemaal onder. Oeps! Gelukkig ben ik niet lang van slag en breekt de lach al door de vlokjes!

Grote voordeel is: Ik mag in bad. Dat is altijd leuk met de eendjes, alhoewel ik wel erg slaperig was. Mama heeft m’n bedje  verschoond en een schone slaapzak klaar gelegd, zodat ik snel weer kon slapen.

Tsja, it wie wer in moaie dei, mar wat fremd!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Lekker ding

Dzjez Dzjez gedachten

Ik ben een lekker ding, dat is duidelijk, en ik ben er niet blij mee!

“Niet blij mee?” zul je zeggen of misschien wel: “Niet naast je schoenen lopen Dzjez!” (ik kan nog niet echt lopen en ik heb al helemaal geen schoenen aan, maar toch). Nee ik ben een lekker ding voor muggen, of neven, zoals papa zegt (en dat is inderdaad de term die gebruikt wordt in het noorden!)

Ik werd vanochtend wakker met wel 7 beten op m’n wang! Alleen op m’n rechterwang, waar ik dan weer uit af kan leiden dat ik met m’n gezicht op de linkerkant geslapen heb. Niet leuk. Gelukkig jeukt het niet echt, maar laten we eerlijk zijn: Het maakt me niet aantrekkelijker.

Gelukkig gaat het om de binnenkant en niet om het uiterlijk. Mooi aan de binnenkant is mooi aan de buitenkant, dat is wat ik daar van vind!

Je kunt trouwens op de foto boven goed zien dat er nog niets te zeggen is over de kleur van m’n ogen. Ik bedoel, dat is niet eens een kleur. Grijs-blauw-groenig-en-zo. Ben zelf ook erg benieuwd wat dat gaat worden!

Ik heb gehoord dat Olpa en Olma gisteren thuis zijn gekomen. Om 5 voor 4 en dat was eerder dan de GPS. Die was in de war, want die was ook allang van huis geweest en dan vergeet je wel eens dingen. In ieder geval zat de eerste was er al in om 4 uur. Ik denk dat het nodig was. Zo lang niet in de eigen wasmachine is altijd een beetje thuiskomen, ook voor de was.

Vandaag gezellig naar de crèche geweest en wel 5 keer 90 ml gedronken, waarvan 180 om half 5. En om half 5 in de ochtend had ik ook al 90 ml gehad. Mama heeft besloten dat ik aan de pap moet! Dat is mooi want dan groei ik nog harder!

Benthe was er en Daphne en Jesse, dus genoeg om mee te spelen, alhoewel mijn lievelingsspelletje “waar-zal-ik-nu-weer-eens-gaan-staan-ertje” is. En dat doe ik liefst alleen.

Toen mama kwam was ik blij om haar weer te zien! Altijd fijn, zeker na een weekend waar je elkaar dan weer zo veel gezien hebt. Ik heb bloemkool met een vleugje kaas gegeten en dat is lekker. Heeft tenminste smaak! Papa heeft me eten gegeven en ik was in het begin OK, maar later had ik er genoeg van. Moet er toch nog wat aan wennen en het is een gevecht tussen honger, eten en spelen. En dat betekent keuzes maken. Gelukkig was er ook nog YOGHURT (door mama) en melk (ook door mama), daarna als een blok in slaap gevallen!

It wie wer in moaie dei.

Feessie

Dzjez Dzjez gedachten, Weekend

Wat een dag zeg! Zo veel regen en donder en bliksem! En papa ging fietsen. Zijn doel was om lekker nat te regenen en door de modder gegaan, maar in die 2 uur en 15 minuten heeft het vrijwel geen drup geregend. Totdat hij thuis kwam, toen begon het ineens weer heel hard te regenen. Dat is wat je noemt pech hebben. In zijn geval dan hè! Andere, normale mensen fietsen dan weer liever niet in de regen. Ik ben benieuwd wat voor mens ik later word…

Wat ik nu in ieder geval wat ik nu al ben is een gezelligheidsbaby. Als er mensen om me heen zijn ben ik de laatste die zin heeft om te slapen of om niet vrolijk te zijn. We gingen naar een feestje van Famke en Hugo en dat zijn de kinderen van Harry en Nynke. Helemaal in Drachten en daar wonen Beppe en Tessa ook. Ik vond dat heel gezellig!

Eerst zat ik in de auto en toen ineens in een huis wat ik niet kende met allemaal mensen. Dat is mooi, want die mensen doen allemaal lief tegen mij en dan doe ik lief terug, of omgekeerd, ik doe lief tegen mensen en dan doen ze lief terug, of helemaal iets anders, ik ben gewoon Dzjez en dat vinden mensen fijn.

Sommigen kennen me zelfs van Facebook. Ik ben een echte VIB en dat is cool. Wie ook cool is, is Demi. Zij is de dochter van een vriendin van papa en de zus van Harry. Die was eerst wat op afstand, maar ik zag aan haar gezicht dat ze lief was en dat ze me misschien wel even vast wilde houden. Nadat mama, papa, Lammert en nog wat mensen dat gedaan hadden, vroeg papa of zij ook wilde. Alhoewel, volgens mij vroeg’ie het niet maar gaf me gewoon. En zij pakte me gewoon en dat was dat. Dingen zijn vaak niet moeilijker dan ze zijn.

Met Lammert rondlopen was leuk. Elke kans die ik krijg, pik ik natuurlijk op, want ik weet dat papa en mama het op een gegeven moment beu zijn. Als er nog meer mensen zijn die met me willen rondlopen, laat maar weten.

Papa zelf heeft lekker rondgelopen en met iedereen gepraat, want het zijn vrienden van vroeger van papa. En nu nog steeds, maar omdat hij ver weg woonde zag hij ze niet zo vaak en dan moet hij de schade inhalen. Wat dan ook blijkt is dat je elkaar niet pers” heel vaak hoeft te zien om het ineens weer leuk te hebben en die klik te hebben. Ik weet dat, ik heb dat ook met Zelda en Siebe. Gek is dat hoe dat voelt. Dat is er gewoon. Dat is dat gevoel van binnen. Mooi gevoel.

Over mooi gevoel gesproken, mama zag er stralend uit!

Het was trouwens superlaat. Tsja, dat is het lot van gezelligheidsbaby’s, zeker als ze naar een feessie gaan en dan nog 50 minuten terug moeten rijden. Gelukkig mocht ik een stukje bij papa op schoot, dan is de reis ineens een stuk leuker en korter. Zo gaan die dingen. Leuke dingen duren kort en vervelende dingen duren langer. Als ik later groot ben ga ik dat omdraaien!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Hij Heinemann, ik Dzjez

Dzjez Dzjez gedachten, Heineman, Weekend , ,

Kies maar:

Ik kon moeilijk kiezen, dus zet ik ze gewoon onder elkaar. Dan staan ze er maar in en hoef ik niet te kiezen!

Mama heeft vandaag slaap ingehaald, want ze was moe. Slaap inhalen, dat moet wel iets bijzonders zijn. Schaap inhalen, dat snap ik, auto inhalen ook, lijn van je hengel inhalen heb ik nog nooit gedaan, maar dat kan ik me inbeelden, maar slaap inhalen? Hoe doe je dat? En hoe komt het dat die slaap voorop ligt. Slaap loopt dus snel, of blijft lopen. OK, het was niet de bedoeling hier lang over uit te wijden, maar dat is dan nu toch gebeurd.

In ieder geval, mama heeft haar slaap ingehaald en kwam laat, fris en fruitig beneden, maar dat was al laat. Dus ik had een lange dag met papa en Heinemann dus. Ineens was hij daar weer. Heidi-groen en vol energie. Ik herken nu dat hij een mensachtige is en ik heb z’n muts afgetrokken en opgezet, aan z’n neus geprutst en aan z’n armen gedraaid. Op een gegeven moment ging hij aan mijn oren trekken! Nou ja!

Heinemann hier.
Was fijn weer om weer eens uit de kast te komen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik in een kleine zomerslaap was gesukkeld. Dat krijg je op mijn leeftijd. Genoeg over mij, Dzjez wordt al een hele kerel. Je kunt hem niet meer zo maar laten gaan, zonder op te ruimen, want alles wat hij kan pakken, pakt hij. Kruipen kan hij als de beste en snel ook. In ‘no-time’ is hij weg. Wel mooi om te zien hoe hij elke dag iets nieuws leert. Ik voorspel dat hij al snel verstaanbare woordjes uit gaat spreken. En hij begint ook te begrijpen wanneer hij iets goed doet,…. of niet. Hij vindt het dan ook niet leuk als je hem iets afneemt, want wat hij vast heeft is van hem. Eten van stukjes, brood, van de lepel, fruit, koekjes, het gaat van een leien dakje en binnenkort wil hij een brommer…

GhaGha! Dat was een grapje natuurlijk! Het is belangrijk veel met hem te praten. Wat mij betreft niet, ik ga straks terug in m’n la.

Zo’n dag met papa kabbelt voorbij, lijkt het wel. We kletsen, spelen, lezen, we stappen en voordat je het weet is het later. En oh ja, ik ben in bad geweest! Dat was wel weer leuk met m’n eendjes. Moeilijk kiezen las je er twee hebt. Kiezen is wel belangrijk, denk ik. Als je het niet doet, blijf je altijd in gedachten bij het andere eendje en geeft niet 100% aan het eendje waar je mee speelt… Beter 100% en afwisselen half met beide. Ik vind in bad trouwens leuker dan wanneer we uit bad gaan. Dat is koud en niet leuk, totdat ik weer droog ben en een rompertje aan heb.

We zijn nog gaan winkelen voor de boodschappen en papa had dat goed gepland, want het ging regenen. Dat is leuk, want hij moest rennen om onder de afdaken te komen. M’n broekspijpen waren al wat nat. Wel een gezellig geluid, die regendruppels op het doorzichtige dak van m’n kinderwagen. Groot verschil zeg, met vorig weekend. Donkere wolken en regen.

Toen we thuis kwamen ben ik nog even gaan slapen nadat ik 180 ml melk opgedronken heb. Niet zo lang hoor, half uurtje, toen was ik klaar. Je kunt zo’n dag maar een bepaalde tijd zonder mama vind ik en die bepaalde tijd was nu wel voorbij! Gelukkig was mama daar ook. Fris en fruitig, zoals gezegd. Het leven is mooi!

Ik heb Picolo Pasta met kip en kruidige tomatensaus gegeten en dat is lekker! Veel smaak, daar hou ik van. Toen was ik al bijna klaar en bijna helemaal moet. Eerst nog yoghurt en melk en dan, slapen maar!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Explosief expressief

Dzjez Dzjez gedachten, Weekend

Laten we zeggen dat het een heen en weer dagje was. Ik ben overal heen geweest en weer ook. Over weer gesproken, dat was best goed, een beetje onstuimig, maar met zon. Ik ben niet superveel buiten geweest alleen. Ik heb even in de buitenbox gezeten, maar ik was daar vandaag niet zo voor. Ik was voor binnen.

Daar ben ik overal wezen kijken en waar ik in of aan kon, dat was mijn prooi. Dat pak ik dan. En dat is het. Ik bedoel ik doe er niet echt iets mee, behalve dan soms in mijn stoppen. Ik blijf het evenwel supervervelend vinden dat ik niet direct kan staan en omgekeerd, juist onverwacht kan vallen. Niet diep hoor, want ik ben pas 72.8 cm, dus dan is de grond altijd dicht bij. De zwaartekracht heeft dan nog niet zo veel impact.

Maar staan, staan, staan, dat is wat ik wil. Ik trek me overal aan op, wil stappen, leun nonchalant tegen de benen van papa en probeer los te staan en als ik bij de tafel sta, doe ik dat met losse handen. Daar sla ik dan mee op de tafel, klap losjes in m’n handen, babbel, kijk om me heen, slijp m’n tandjes op het hout en van soms onverwacht weer op de grond en dan kan alles weer opnieuw beginnen.

Maar ik had wel behoefte aan liefde en aandacht vandaag. Als je zo aan het groeien en aan het ontwikkelen bent als ik, verbrand je veel energie zijn de batterijtjes aan het eind van de dag leeg. Knuffelen laadt die batterijtjes dan weer een beetje op. De beste oplaadmanier is natuurlijk slapen en daarom lag ik er vandaag al vroeg met volle buik en tevreden in. Ik heb papa niet eens weg zien gaan!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Hang loose

Dzjez Dzjez gedachten ,

Vanochtend was grappig, want papa en mama hebben me samen naar de crèche gebracht! Ze vinden me allebei zo leuk dat ze niet konden beslissen wie het uiteindelijk ging doen, dus deden ze het samen. Of het was omdat papa z’n auto in de garage was en hij moest werken en dus eerst mama weg heeft gebracht en daarna is doorgereden…. Dat kan natuurlijk ook.

Grappig om te zien, is de manier waarop ze afscheid nemen als ze weg gaan. Papa zegt hoi-oi en zwaait een keer met z’n hand en schudt met z’n hoofd en ik doe dat na, maar mama heeft er blijkbaar wat meer moeite mee. Die blijft wat langer kijken en het is net of er een soort lijm onder haar zolen zit, want ze beweegt wat trager dan anders. Ik heb er natuurlijk geen moeite mee. Doei denk ik, zwaai doe ik, want straks zie ik haar weer. Simpel.

En mama kwam me weer halen en dan ben ik de tijd dat ik haar niet gezien heb al lang weer vergeten en kijk ik uit naar de rest van de dag/avond. Nadeel is wel dat ik moe ben en dat merk ik aan de zin, of eigenlijk het gebrek er van, die ik heb in warm eten. Maar goed, een kniesoor die daar op let.

Wat ik dan vooral wil is… staan. Overal en altijd en alleen. Het is mooi om te voelen dat ik het evenwicht vanuit m’n heupen begin te voelen. Vandaag heb ik zeker 3 seconden rechtop gestaan. Ongelooflijk eigenlijk dat dat kan, want laten we eerlijk zijn: Rechtop staan topzwaar met 73,8 centimeter op 2 x 50 vierkante centimeter, rechtop blijven staan.

Als ik bij de box sta of aan de tafel is het met één hand. Gevaar is dat ik dan gemakkelijk omval en dat heb ik dan ook weer zeker 5 keer gedaan. Erg vervelend dat papa en mama me een beetje negeren als ik huil, terwijl ik echt m’n best doe om het echt te laten klinken.

Gelukkig mag ik aan het eind van de dag nog even bij mama op schoot. Even maar hoor, want dan moet ik weer op pad. Uiteindelijk naar bed met 120 ml melk en 3 slokken water en toen was ik klaar. Rustig liggen, oogjes dicht, dromen maar.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Zelfstandig

Dzjez Dzjez gedachten , , , ,

Deze ochtend heb ik mama laten schrikken.
Met behulp van papa, of eigenlijk was het idee van papa. Mama lag nog lekker in bed en ik was al wakker. Dat zijn die momenten in de ochtend waarop mama me iets minder super leuk vindt dan anders. Raar hè!?

In ieder geval is het dan papa die opstaat. Die was toch al wakker en had zin in koffie. Dus hij heeft me aangekleed en een flesje gegeven en toen vonden we het tijd om mama te verrassen. De foto hierboven was de eerste stap in ons kwajongensachtige plan….

Langzaam sloop ik behoedzaam rond de obstakels in de vorm van dekbedovertrek en benen van mama. Als een behendige gymnast, bekruip ik haar van de linkerkant en dan stort ik me met m’n volledige gewicht op haar om dikke zoenen te geven. En dan kan ze niet lang meer slapen en krijgt een grote glimlach op haar gezicht. Missie geslaagd!

Er zijn 4 nieuwe dingen die ik kan. Ik kan nee schudden en ja schudden, dat zijn één en twee. Dat heeft papa dan weer ontdekt. Hij deed het voor en ik deed het na! Leuk is dat, nadoenertje. Ik ga kijken of er nog meer dingen zijn die ik na kan doen.

Het derde ding wat ik kan is heel hard Jah! Jah! zeggen (wat niemand weet is dat dit voor mij oefenen is om papah of mamah te zeggen, alleen ben ik er nog niet uit wat ik het eerst ga doen. Ik wil ze niet bevoordelen of benadelen. Eens diep over nadenken).

Het vierde ding is dat ik me zelfstandig kan optrekken tot staan. Wat ik gisteren nog niet kon, gaat vandaag wel! OK, soms kuukel ik om en knal ik met m’n hoofd op de grond en dan huil ik even maar dat doet vooral pijn van binnen…. Voor de rest niets. Duurt daarom ook maar kort.

Er is ook nog een vier-en-een-half ding wat ik kan en dat is heel eefjes zelf staan. Dat is het begin, want stappen, dat kan ik al natuurlijk. Ik denk dat ze het woord parmantig daar voor uitgevonden hebben, want dat is wat ik doe. Ik ben benieuwd wanneer ik zelf kan staan. Niet dat het een wedstrijd is of zo, hoor, maar ik wil graag zelfstandig worden.

“Zelf kunnen staan” betekent dat, dan kan ik zelfstandig knuffelen met papa en mama.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.