De Bakfietsbalade

IMG_0673

 

Auto’s zijn mietjes.

Het enige wat ze moeten doen is hun motortje aanzetten en rijden. Overdekt en staal, airconditioning, wat een ‘aaaaaaair’. Nee mijn air is echte air, oftewel frisse lucht. En alleen als het heel hard regent, gaat de kap er over en kunnen de jongens de binnenkant van het plastic helemaal vochtig en wazig ademen. Precies zoals het hoort. Daar bouw je niet alleen karakter mee, maar ook nog eens gezonde jongens en papa’s en mama’s.

IMG_0670

Het aantal kilometers dat ik onder mijn banden heb zitten is schier oneindig en nog steeds heb ik er zin in. OK, ik heb geen warme garage, ik sta niet lekker droog, mijn ‘interieur’ is niet altijd even schoon, maar een kniesoor die daar over klaagt.

IMG_0675

Ja, ik ben een echte globetrotter. Geboren in Nederland, verhuisd naar Italië, één of twee keer rondgereden met Sinterklaas en vervolgens gedemonteerd, achter in de koffer van een auto terug naar Nederland. Daar ben ik in elkaar gezet op een parkeerterrein, om vervolgens te beginnen aan mijn nieuwe missie.

Ik fiets van Bussum naar het Gooimeer en van de kinderboerderij naar De Vesting, dwars door bossen en rond De Vesting achter hobbelende hardlopers aan, ik draai er mijn wielen graag voor om. Ik heb al een rondje Naardermeer achter mijn spatbord zitten. Ik herinner me zelfs een verkrampt frame van de hoeveelheid boodschappen + 2 kinderen die in mijn bak zaten. Deert me niet. #trotsebakfiets zeg ik.

IMG_0676

Afhankelijk van de berijder moet ik m’n trappers, tandwielen en ketting al of niet een beetje schrap zetten. Die man met die krullen, denkt soms dat’ie op een racebakfiets zit. En ondanks het feit dat ook ik ambities en doelen heb, is racebakfietsen niet de nummer één. Ik wil me best eens laten gaan, maar er zijn grenzen.

Ik ben trouwens blij dat ik geel ben en niet donkerblauw of grijs of zwart. Als bakfiets moet je een bepaalde trots hebben vind ik en die moet je laten zien. Met geel voel ik me comfortabel en heeft als bijkomend voordeel dat ik (meestal) snel teruggevonden wordt in een fietsenrek.

Eén ding zit me een heel klein beetje dwars en dat is mijn gebogen sleuteltje. Ik snap ook wel dat je niet het risico wilt lopen dat’ie breekt als je hem rechtbuigt, maar toch… Misschien moet ik er mee leren leven. Zoals kleine imperfecties een accent geven aan schoonheid. Ja, dat ga ik doen, mijn gebogen sleutel is vanaf nu een symbool van mijn bijzondere karakter.

IMG_0665

Weer en wind, zon en regen,
klinkers, bospaden, gladde wegen.
Het deert mij niet, het is mijn queeste,
geel en doortastend, niet zoals de meesten

Niet bang voor een spetter of een spater.
Schoonmaken en poetsen is voor later.
Ik breng Dzjez en Jay van A naar Z.
Vastberaden en heel veel pret.

Ik ga het zeggen zoals het is:
als bakfiets is er niks dat ik mis.
Voor mij geen water bij de wijn.
Ik ben trots een grote, gele bakfiets te zijn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Skûtsjesilen 2012

Dzjez, dit is voor jou als je later groter bent. Dan gaan we met mama, Siebe, Zelda en de hele familie kijken naar Skûtsjesilen.

Dat is wereldberoemd in Fryslân en omstreken en is een zeilwedstrijd van hele grote boten. Platbodems, 14 in totaal en die proberen dan van elkaar te winnen, 11 dagen wordt er gezeild en dan mag je het slechtste resultaat afgetrokken en de gene met de minste punten wint. Jaja, de minste punten. Het is zelfs zo dat de winnaar niet 1 punt krijgt maar 0,9. Dat scheelt….

We waren op de woonboot bij Wijde Ee van Oom Frits en Tante Sjoukje. Dat zijn niet een echte tante en oom, maar zo noemen we ze. Carin en Natascha waren er ook en die kenden wij nog van vroeger en ik kan je zeggen het is leuk om mensen van heel vroeger weer tegen te komen (dat had ik ook met je moeder ;-)). Heel erg gastvrij en blij, erg fijn om op de woonboot te zijn. Siebe, Zelda, Noa en Quin (en Beppe en Irene) hebben zich heel erg vermaakt. Voor de kinderen was het uniek en nooit gezien. Ze hebben de punten bijgehouden en vonden het gaaf!

Voor Irene was het pure nostalgie. Die kreeg er zelfs een beetje kippenvel van en het was heerlijk weer. Een onstuimige wind met een felle zon, zoals het hoort en toch kippenvel. Dan is het echt.

En ik moet zeggen, elke keer als ik in Fryslân ben voel ik dat in m’n bloed. We reden er naar toe en ik zag een Friesche Vlag wapperen en vroeg me af hoeveel mensen de vlag van hun provincie kennen. Ik denk dat de Friese vlag met de pompeblêden de bekendste van Nederland is. Ik ben daar trots op!

Volgend keer zijn jij en mama er bij!

Deze slideshow vereist JavaScript.

LIVELAND

Door Papa

Hey Dzjez, ik lees al je verhalen met veel plezier en heb respect voor je.
Bijna 8!
8 maanden en je doet alsof je al 3 jaar bent! Lekker meedoen aan alles en met iedereen, lachen, grappen maken, geen angst, open ogen en open geest. Duidelijk uit het goeie hout gesneden.

Vandaag ben ik gaan skaten en dacht aan gisteravond bij de muziek. Heerlijk met mama en jou dansen op de muziek en plezier maken en ineens schoot me te binnen dat wanneer je de letters van VLIE van Vlieland door elkaar schudt je het woord LIVE kunt spellen.

En LIVE is it het. Alive and kicking!
Je weet het niet, maar je hebt al een heel verhaal op Vlieland. De eerste 2 jaren dat ik er was was je er helemaal niet. Verre van niet eigenlijk, want de gedachte aan jouw was gewoonweg ondenkbaar. Maar vorig jaar was je er ineens. Binnenbuiks weliswaar en hadden papa en mama elkaar net ontmoet. Soms denk ik dat jij dat al heel lang geleden gepland had, maar jij rustig de tijd genomen hebt om te komen. Vorig jaar is ook je tweede naam, XIAN bedacht door Siebe en Zelda, want die waren er ook. Ja vorig jaar was een mooi jaar.

Dit jaar ben je er helemaal en meer dan bij. Ik denk dat je aan de ene kant helemaal bent wat we hadden gedacht en aan de andere kant nog veel meer dan we ooit hadden kunnen bedenken. En op één of andere manier denk ik dat dit pas het begin is….

En dat is goed.

Goeie moarn!

Door papa!

Hey Dzjez, ik hoop dat je goed geslapen hebt en niet te veel wakker, want vanavond kom je naar ons en wij zijn er klaar voor. En Earnewald ook. Je zoet er op de eerste foto van de dag al weer fris en fruitig uit en klaar voor de dag! Het weer is hier heerlijk alleen weet de Weer-App het nog niet, want het is warmer (wel een beetje bewolkt) en droog. De oelewapper.

Wij gaan zo zeilen om alvast te oefenen. Dan slijt ik Zelda even in het water, vanwege de hilarische foto die ze van jou heeft gemaakt. Je bent nu een echte rastaDzjez.

We zijn vanochtend eerst even naar de winkelen geweest en ik heb me niet in kunnen houden en heb een Fryslân T-shirt gekocht. Ik vind dat supercool. Niet om hier te dragen hoor, maar overal buiten Fryslân. Haha! Daarna hebben we buiten ontbeten. Heerlijk.

Ik hoorde van mama dat ze alles al gepakt heeft en het klaarstaat voor straks. We kijken uit naar jullie komst en heb je bedje al kaar en je spullen al uitgepakt. Plug & Play dus.

Hey! Moaie dei op de creche.

Papa

Grote kleine man

— Door papa

Mama stuurde deze foto van je door en dan zie ik je zo liggen en besef me dat je in mijn hoofd al heel groot bent, maar als je zo in dat grote bed ligt ben je ook vooral nog heel erg klein.

Jij bleef bij mama vandaag en ik ging werken, dus toen ik koffie bracht en dag zei, lachte jij zo lekker hard. Typisch Dzjez, met dat kleine knorretje aan het eind en dan word ik heel vrolijk. Mooie grote kleine man. En ik besef me dat babies hard nodig zijn in de wereld. Gewoon om het leuker, gezelliger, energiek en onschuldiger te maken.

Je bent in dat opzicht een groot voorbeeld voor me, kleine man.
Lekker jezelf zijn, is toch het gemakkelijkst om te doen en het mooist om te zijn. Geen rol spelen, gewoon genieten van het leven en elke dag nemen zoals die komt of zoals hij is. Het zijn woorden die je pure gedachten verstoren. Maar zolang je nog geen woorden kent en dus niet in woorden denkt, maar alleen kunt voelen, heb je daar geen last van.

Dat is dus de kunst: Denken zonder woorden.
Ik ga eens oefenen en jou later helpen dat te (blijven) doen.

Mooie dag vriend!

Zelda gaat paardrijden

Door Papa.

Hey Dzjez, ondanks het feit dat je al heel bijdehand bent en beide oogjes heel goed open hebt, kun je niet altijd mee…. Maar dat is niet errug, want dan vertel ik het gewoon en kun je nu (of later) meegenieten met de avonturen van je zus. Het grappige is dat ze gaat rijden op Syb. En zo noemen, we Siebe ook wel! Haha, lachen hè!

Zelfs behoorlijk stoer vind ik, want ik ben niet zo van het paardrijden. Niet dat ik het niet durf hoor! Want dat doe ik wel, alleen vind ik het niet zo leuk. Dus,… eerst moesten we hem opzadelen en dat is op zich al een avontuur. Gelukkig was er weer één van de paardenmeisjes die ons geholpen heeft. En toen Syb opgezadeld was, was het meteen al tijd om naar de ring te gaan. Even de stijgbeugels goed en gaan!

Zelda kan het echt super goed en deze keer ging ze in galop. Dat is als een paar hard gaat lopen met 2 benen tegelijk, in tegenstelling tot draf, vandaar het geluid kataklop, kataklop (zegt Zelda). Dat is om en om denk ik, ga dat nog eens googelen. In ieder geval: Een trotse Zelda! Volgende keer gaat ze weer.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Te mooi om niet te laten zien.

Door papa

Ik was vergeten dat ik deze gemaakt had en toen ik hem zag, kon ik het niet laten. Te mooi om niet te laten zien dacht ik.
Lekker blij kerel met kleine krulletjes. Die zie je vooral als je haar wat nat is en met die leuke apps op iphones ziet het er allemaal direct zo mooi uit.

Geniet van de dag, geniet van je leven, wij genieten van jou.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Baby in de Box

Door papa.

Ik moet het toch even kwijt. Jij bent ongelooflijk! Vanochtend maak ik je voorzichtig wakker om kwart voor zeven. Dan krioel je wat heen en weer en kreun je wat en dan laat ik je wat, maar dan pak ik je op – en wat kun je lekker knuffelen – en leg je op het aankleedkussen en het eerste wat je doet is een glimlach van oor tot oor en het tweede gebabbel en gekir. En dat is mooi!
Ik zeg altijd maar zo: De dag is te mooi om ’s ochtends niet vrolijk te zijn.

Heerlijk is het. Vroeg wakker worden, is dan ineens leuk en iets om naar uit te kijken, ondanks de wat korte nachten, want de rest van de ochtend ben je ook energiek vrolijk. Een echte gezelligerd ben je.

En dan kom ik ’s avonds thuis en zie je een beetje zeurderig in de wipper, want mama is aan het koken en ik loop naar je toe. Het is dat je nog geen tanden hebt, want anders had je glimlach de kamer verlicht, samen met een schatertje. Mama zei trouwens dat het even duurde voordat ze weg kon op de crèche. Iedereen moest nog even dag zeggen tegen je en een glimlach van je krijgen. Charmeur! Van wie heb je dat toch…

Maar dan is er nog één ding waar ik met je over moet praten. Je eetlust! Of moet ik zeggen drinklust, die is enorm. 4 bekertjes op de crèche en opnieuw hongerig thuis. Als je zo doorgaat ben je een reus van 2 meter voor je 12de! En dat is geweldig, want dan zul je ook wel een reuzenlach hebben.

De bizarre etymologie van het woord moeder.

Gerard hier.
Het heeft me een tijdje gekost. En dat is logisch, want de onderbroken nachtrust van de afgelopen weken verandert langzaam van euforie en geluk naar een lichte (en nu overdrijf ik in de positieve zin) moeheid.

En dat is logisch. Zo zit de natuur in elkaar. De euforie zorgt voor energie en die extra energie houdt je dan weer op de been. Maar ik ben een man. Dus dan heb je het ‘gemakkelijk’. Ik ben wakker en hoop dat ik weer in slaap val, al of niet vooraf gegaan door een loopje naar de wc.

Maar als je moeder bent, is dat een ander verhaal. Eerst ben je zwanger en geen moeder maar moe, zeker na de bevalling. Dan pas ben je moeder die én melk produceert en geeft en dat is dan een ander verhaal.

Dan moet je en langer wakker blijven en aan het werk. Dan moet je wel moe zijn! Dus was ik aan het nadenken over de overtreffende trap van moe zijn. Zoals goed, beter, best of rood, roder, roodst en lang, langer langst.

En dan kom je tot een interessant rijtje:
Moe, Moeder, Moederst.

Ik weet wel dat het niet klopt, maar bij mij komt simpelweg één woord op: Respect.