Ja, je leest het goed: Op – Pepertje.

Allereerst moet ik even zeggen dat ik me niet in de war heb laten brengen door het uur vooruit. Ik ben gewoon om 7 uur wakker geworden. Nieuwe tijd, welteverstaan. 6 uur oude tijd. Eigenlijk maar goed dat het zo was, want in de oude tijd waren er bepaalde mensen niet in hun hum geweest.

Ten tweede moet ik zeggen dat we naar de crèche zijn geweest en dat was weer als vanouds! Veel gespeeld en gelachen en lekker buiten. Moet misschien morgen maar een korte broek aan als het weer zulk lekker weer is. Nu krijg ik er zwetende knietjes van.

Ten derde ben ik nog even met papa naar de winkel geweest toen ik met mama en Jay terug uit de crèche kwam. Ik met kleine winkelkar en die enorme berg bananen op de grond was wel heel raar! En die meneer zij dat het weg ging, naar de apen. En papa zei: Zonde! En die meneer zei ja en gaf mij vervolgens een gratis banaan. To be a monkey or not to be, ik eet de benaan in 3 happen op. Bolle wangen en een blij gezicht.

Tot slot wilde ik niet eten, maar wel Teletubbies kijken en die combinatie is volgens papa NIET grappig. Ik kijk naar rijst en een ondefinieerbare kleur, had papa gemaakt Ajam Pangang mét Spaanse Peper….

Mama zegt nu ook: Hapje, en ik neem een hapje, want ja ik wil wel Teletubbies kijken, en … het was MMMMMMMMM! Ik nam daarna zelf nog een hap en nog één en ik heb het niet allemaal opgegeten, maar vond het lekker.

Mij zie je op de achtergrond terwijl ik yoghurt eet! Ik heb al gegeten en het was zo’n dag die je doorkomt met een gevoel dat balanceert tussen zwemmen in stroop en vloeibaar water. De ene keer gaat het moeizaam en zwaar en de andere keer licht en fruitig. Meestal fruitig gelukkig. Niet te veel geslapen, niet te veel gegeten, maar meer dan voldoende gelachen!

Na het eten was ik wel klaar. Ik kon bijna niet meer zitten van moeite, maar da maakt niet uit. Mijn bed zingt al zacht uitnodigende liedjes en ik voel welhaast het zachte matras in mijn rug.

Een flesje hoefde niet meer, een korte maar intense knuffel wel en dan met gezwinde spoed naar dromenland.

Slaap lekker Jay!

Ik ben niet veel later, na yoghurt en een verrassings-verjaardags-Danoontje! MMMMMM en dan met een grote fles naar bed!

It wie wer in moaie dei.

---

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Soms zijn 3 foto’s genoeg om een weekend samen te vatten.

Het was mooi weer, wij hebben een voortuin tegenwoordig, dus zitten we daar als de zon schijnt. En dat deed hij! Dat begon vrijdag al en dat was een verrassing. Net zo groot bijna als Olpa en Olma die ineens op de fiets voor onze neuzen en neusjes (met name Jay). De auto was bij de autodokter en de hele dag thuis zitten was ook niks, vandaar dus. De les is dan dat een elektrische fiets ook wel leuk is… We hebben vis gegeten voor lunch en natuurlijk grappen gemaakt.

Zaterdag was weer lekker vroeg voor mij en dat beteken Fiessie, maar papa denkt daar anders over. Eerste melk, boekje lezen en knuffelen. OK, als hij dat wil doe ik dat eerst en dan Fiessie kijken. ik blijf gewoon lief vragen en uiteindelijkk gaan we kijken. Jeej!

We hebben best een drukke dag gehad, want eerst ben ik met papa naar een zekere Bert geweest om de nieuwe kompjoeter eh, een nieuwe kompjoeter te halen voor thuis. 1.000.000.000 EmBees en dat zijn veel foto’s! Ik liep al vast naar binnen en toen naar boven, want dat zeiden ze, dus ga ik maar voor. Daarna heb ik beneden gekleurd met Ans terwijl papa Bert aan hetvertellen was hoe hij zijn ander kompjoeter moest doen. Typisch papa. Mama werd er ongerust van.

In de auto was ik al in slaap gevallen en ik vond het goed om boven (na een klein flesje) verder te slapen.

‘ s Middags, nadat ik wakker was natuurlijk, zijn we naar Evelyn gegaan om MIJN kasteel te halen. Dat zag er toen nog niet uit als een kasteel, maar grote stukken plastic, dus ben ik trampoline gaan springen.

Ik was gewoon thuis bij mama in de tuin of in bed. In de tuin kan ik echt bjusterbaarluk kruipen! Ik ben razendsnel en zie geen beperkingen, alleen maar mogelijkheden (behalve het hek, maar dat komt nog wel). Ik kan ook gaan zitten zelf, alhoewel ik niet goed weet hoe.

Het was een beetje een rare dag, want overdag was ik super-OK, maar een beetje moe. Daarom legde mama me op tijd naar bed. En ik bleef maar slapen en slapen, maar ’s avonds, net nadat mama weg was naar het feestje van Evelyn, werd ik wakker en was zo warm als een gloeilamp op 330 Volt.

De thermometer schrok er van ! Zo maar 40.1 graden. Een zetpil en een beetje wiegen was genoeg en mijn ogen voelen weer dicht. Onrustige nacht, maar ’s Ochtends weer OK.

Ik ook, op tijd weer op (alhoewel de klok vooruit was gezet!) en met de blokken spelen.

OK, ik hou het kort, want het is al laat, maar het was een lekker relaxte dag. Blokken, boekjes, iPad, kasteel en veeeel slapen!

Dat kasteel (of huis is gewoonweg gaaf). Je kunt er in en ramen open en dicht doen en roepen.

Gek hoe zo’n dag voorbij glijdt. Of kruipt als het mooi weer is. Ik ben nog niet helemaal joepiedepoepie hoor. Het grootste deel van de dag is er niks, maar aan het eind van de dag heb ik even een dipje. Ik heb linksboven een tand die boven komt. Een wit puntje in een helrode omgeving van tandvlees. Morgen ist’ie er door!

Gelukkig herstelde ik na een goed slaapje en heb ik spontaan een heel bakje eten leeggeten. Dat is een goed teken. En daarna nog een heel bakje yoghurt. En toen…?

Toen ging Hotze botsen!

Neeeej, we gingen in bad! Samen en dat is leuk. Papa heeft eerst Dzjez voorgelezen en daarna mij… Maar ik wil gewoon het boekje afpakken! Ik zit wel gewoon recht op hè! Ik ben al groot. En toen…

Toen ging Hotze botsen?

Neeeej, toen was het tijd om maar bed te gaan! Eerst afdrogen en nog een een mooie aankleedkussenfoto maken, Zoals Dzjez die ook heeft.

It wie wer in moaie dei.

---

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dat is iets wat we beiden hebben (en ik helemaal!) gek op ben. Als ik het voor het zeggen had (en dat heb ik niet altijd) dan draag ik alle dagen een rode blouse. Die vind ik mooi en vraag me niet waarom. OK, je hebt het gevraagd: Papa draagt ze ook en dat komt omdat hij de juiste nek er voor heeft. Ik ook. Ik sta beter in een kraag dan zonder kraag. Kraagnek dus, en Blouse Brother van Jay.

Yep, heb ik ook.

Blousjes staan me nou eenmaal goed. Dan komen mijn lachende ogen beter uit! Haha! En ik ben een echte ontdekker, met een afwijking voor schoenen en sloffen. Maakt niet uit waar ze liggen, als ik ze zie WEEF ik er doelbewust op af, pak ze vast en stop ze in mijn mond. Ik weet niet wat dat is. Ik doe het soms zelfs als papa de schoenen nog aan heeft…

Verder ben ik ’s nachts aan het draaikonten tegenwoordig. Zo werd ik deze ochtend, opgekrold en overdwars, boven aan mijn bed wakker gemaakt door Papa, Dzjez en mama en het duurde echt best wel lang voordat ik me besefte dat uit uit was met slapen. Poeh hee!

Ik mocht nog even snel in bad en mijn nieuwe-niet-leuk was er nog steeds. Ik vind het niet meer leuk om te liggen in bad. Het moest wel, want mijn weelderige haardos moest gewassen worden, dus. Maar ik laat goed merken dat ik daar niet blij van word. Gelukkig was het skinny-dipping en was ik er snel weer uit!

Gisteren heb ik ook muziek gemaakt. Luchtgitaar, luchtpiano en vooral luchtig. Het is een cool liedje van Mascha en de Beer en ik heb het zelf gevonden en het is mijn favoriet. Eén van de eerste dingen die ik af wil spelen.

Ik heb vandaag een leuke dag gehad op de crèche. Douwe en Puck zaten al klaar toen wij aankwamen en dat betekent: SPELUHN! Het was dan ook een dag vol animatie en blijdschap en dat terwijl President Obama in Amsterdam was (dit is voor de geschiedenis, als ik heel veel jaren later mijn eigen blog teruglees…. Dat moet eigenlijk wat zijn bedenk ik me nu. Misschien kan ik daar over 20 jaar of zo nog eens over schrijven. Dan schrijf ik dus dan wat ik vandaag denk dat ik dan ga schrijven…).

En we hebben een puzzel gekregen van Truus . Ik moet hem nog maken hoor! En dan ga ik later alle puzzels naast elkaar leggen en tegelijk maken. Dat is lekkerder dan 1 puzzel tegelijk.

Toen papa thuis kwam hebben we even GOED GEK gedaan. Dat is belangrijk (behalve met mijn hoofd tegen de tafel vallen, maar dat was de schild van de tafel!). HARD lachen en goebelen.

En ik ook! Ik krijg bijna de hik van plezier en denk vooral niet dat ik er niet aan meedoe! Vooraan sta, eh lig ik! Lekker HARD lachen voelt goed in de buik. Yeah.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

is het mooie woord voor ratjetoe en in ons geval kwam aan het eind van het verhaal Zelda toe.
Zo, dan weet je dat ook al weer!

Het was een volle week, waarbij ik woensdag de hele dag bij Olpa en Olma gelogeerd heb. Overdag dan hè, want ’s avonds was ik weer thuis. We zijn gaan wandelen en ik denk dat ik Olma een echte hartverzakking heb bezorgd, want ik zei op een gegeven moment: “Wacht maar even, ik ga daar naar boven en dan zie ik je zo” en liep weg. De hoek om, 2 minuten compleet uit zicht, en ineens was ik daar weer. Boven op de heuvel. Ik heb denk ik nog nooit een mens zo opgelucht zien kijken!

We hebben heel lang gewandeld en ik weet zeker dat Olpa heel veel foto’s heeft gemaakt, alleen heb ik die nu nog niet. Die houd je van me tegoed.

We zijn daarna naar huis gegaan en daar heb ik geslapen als een OS, na een goede lunch. Van al dat gewandel wordt je ook wel reuzeslaperig. Vandaar. ’s middags hebben we gespeeld en heb ik de altijd opgeruimde kamer omgetoverd in een mooie chaos. Daar had de kamer zin in. Even lekker uit de band springen. Heb ik soms ook wel eens.

Ik ook en dan gil ik keihard van blijdschap! Als ik bijvoorbeeld met Dzjez voor de Fissie zit en Teletubbies kijk! Dat is soms echt zo hilarisch! Dat hou je niet voor mogelijk! Als er bijvoorbeeld een Teletubbiekoek op de grond valt!!!

Ik bedoel maar.

Ik ben overigens ook bezig met de voorbereiding voor de 13 meter JayWaven voor de Olympische Baby’s. Ik ga winnen, want ik ben de enige die deze discipline tot in de puntjes beheerst. Slim hè!

De kamer is haast te klein voor me en als de deur naar de gang open is, ben ik er in een mum van een scheet van een tijd. Dat moet ook wel, want er is te veel te ontdekken op een dag. Jammer dat ik nog niet trap kan kruipen. Dat zou helemaal spectaculair zijn.

Ik doe trouwens ook mee voor de baby van het jaar verkiezingen.

Beetje oefenen in poseren en lachen kan geen kwaad. Voor mama heb ik al lang gewonnen, dus eigenlijk kan ik al stoppen, maar ja, een baby moet toch wat!

Ook erg intrigerend zijn de kleine snoepjes (rijstpofjes voor de bezorgde medemens). Die kleurtjes en de kleinheid van de snoepjes en mijn vingertjes die dat dan moeten pakken en in mijn mond stoppen. Liefst stop ik alles in 1 keer in mijn mond.

En ja, daar was ineens Zelda! Die heeft ook van die heupen waar je als baby perfect op kunt zitten. En dan sla ik mijn armen om haar nek en zo blijf ik dan heerlijk zitten!

Ik hou echt van knuffelen, dat is een feit. Ook met mama, of onder de douche, heerlijk genieten is dat! Wat ik de laatste tijd wel doe is doorkruipen in bed. Het gevolg is dat ik achterstevoren, binnenstebuiten op mijn dekens lig. Nou ja, niet het eind van de wereld.

OK dus, aan het eind van het eind van de dag brengen ze me terug. Ik heb dan al gegeten en ben in alle opzichten voldaan!

Ik stond al uitgebreid te wachten op Zelda, want mama had gezegd dat ze kwam! Siebe niet, die is in zijn andere thuis, want hij moet studeren voor zijn examens. Volgende keer beter!

It wie wer in moaie tiid.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Als je met z’n tweeën een blog schrijft moet je soms wel heel creatief zijn met de titels.

Nu dus, want ik heb op de glijbaan gegleden en Jay heeft met de blokken gespeeld. Ans als ik zeg van de glijbaan af, dan bedoel ik ook van de glijbaan af. 30 keer op zijn minst. En niet gewoon zitten op mijn billen maar bovenaan omdraaien en dan achterstevoren naar beneden. Roetsj!

Ik ben ook een keer met m’n hoofd eerst naar beneden gegaan en ik kan je zeggen, dan heb je snel je mond vol zand…. Dat krijg je ook als je op de schommel zit en je laat ineens je handen los (de grote jongens doen het ook!) en dat gaat veel sneller dan je denkt. En dan heb je je mond pas echt vol zand. En je neusgaten ook!

Ik kan nog niet schommelen.

Maar wel wiegen en wiebelen en dat is dus mijn manier om vooruit te komen en de blokkendoos van Dzjez te ontdekken. Blokken zijn cool, alhoewel het echte toren bouwen nog even op zich laat wachten.

Ik ben zo blij trouwens dat mijn oog niet meer spontaan traant! Dat voelt goed en ik kan goed kijken.

Ik ben gisteren ook nog in bad geweest, maar er is iets veranderd ten opzichte van vroeger. Ik vind liggen in bad ineens een stuk minder leuk! Gek hè, dat je als mens en baby dus best snel kunt veranderen, maar ik denk maar zo. Dat kan allebei de kanten op gaan, dus binnenkort is er iets wat ik nu niet leuk vind, dat ik straks wel weer wil. Zo zie je maar.

Trouwens Puk was er vandaag eerder dan wij en dat weet ik omdat ik de papa van Puk zag. Die herken ik direct en op afstand! Zonder Puk en dat betekent dat Puk al binnen is. Dus als ik binnen kom is ze daar en springt op van vreugde en roept “Dzjez!” Dat zijn nog eens leuke binnenkomers. Jeej!

Een leuke thuiskomer was dan weer mama die kadootjes had gekocht in de kringloop winkel. Niet dat ze daar echt in kringetjes lopen hoor, maar je kunt het wel als je wilt…. Mama deed dat ook en kwam naar buiten met leuke kleertjes (roze overhemd met korte mouwen, roze Polo en een stoere pilotenbroek) en 2 puzzels!

Mijn eigen puzzels maak ik in no-time, dus wordt de uitdaging groter met meer puzzels, en mama heeft dat goed in de gaten!

Oh ja, ik heb iets nieuw: Liggend lezen.
Foto zegt genoeg, maar het komt er op neer dat je het boek op een andere manier beleeft, plus het ligt wel lekker zo ook!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ik kan dus al duidelijk tot 10 tellen en ben de andere kant van 10 nu ook aan het onderzoeken. Ik weet dat er meer is en begin nu gewoon opnieuw te tellen vanaf 1, maar heb ook al eens meegetelde papa (elf, twaaaaalf, dertien) maar dat kan ik nog niet zelf.

Nieuwe kleuren die ik ken zijn Bruin en Zwart (de meeste andere kleuren ken ik nu wel en m’n lievelingskleur is oranje!

Ik moet toegeven dat ook echt een liefhebber ben van Fiessie kijken. Of iPad, dat maakt niet echt een verschil. Gelukkig doe ik met Fiessie kijken ook gemakkelijk andere dingen, zoals torens bouwen van de blokken.

We hebben ook een eeefaluaatsie van de crèche gehad en bij mij was die heel goed. Ik ben eigenlijk iets te goed want ik doe ook allemaal dingen die niet hoeven, zoals praten als we gaan slapen, zingen als we gaan eten en ook dingen zoals speelgoed halen voor Jay of andere kindjes dansen omdat het kan en blij zijn als mama komt. Van die dingen.

Wat ik heel lekker vind is rugkriebelen (of benen of buik, allemaal fijn), dan word ik helemaal Zen en begin een beetje te kwijlen. Kan niet lang genoeg duren en vaak genoeg gebeuren. Eigenlijk moet het een verplicht deel van opvoeden zijn!

Gisteren hebben we pannenkoeken gegeten en die zijn lekker. Met stroop en suiker en dan gooi ik er per ongeluk melk over.

Olpa en Olma kwamen ook nog! Voor een borrel en om op te passen, want papa en mama gingen UIT eten. En het grappige is dat ze dat dan weer BINNEN doen. Logisch, want het is ook wat te koud om buiten te zitten.

Het gevolg is dat ik gezellig bij Olpa en Olma ben en boekjes heb gelezen en dat is fijn. Ze kunnen goed voorlezen en als ik daarna met Olma om half 9 ofzo een flesje krijg en ik in mijn haar kroel kan ik maar een ding doen: Lekker slapen.

Dus.

Eigenlijk is één heel groot hoogtepunt en dat is het feit dat mijn linkeroog eindelijk gestopt is met tranen.

Mijn traanbuisje heeft zich uiteindelijk gewonnen gegeven en biedt vanaf maandag vrije doorgang aan mijn tranen waardoor ze niet meer uit mijn oog komen behalve wanneer ik huil en dat doe ik bijna nooit.

Het grappige is dat het juist de afgelopen week is dat ik allemaal lieve opmerkingen krijg over mijn ‘mooie’ ogen, Daarvoor viel het minder op denk ik. Nouja ze zijn bruin als chocolade. Ben benieuwd wat voor kleur haar ik heb als ik groter word. Blond zoals nu, of donkerderder.

Ik kan nu ECHT actief rollen. Dat gaat met een energie en van je ene, tweeje, HOP. Kruipen is nog niet echt in het vizier, maar vroeg of laat komt dat ook, dat staat als een paal boven water!

Trouwens, niet kunnen kruipen belemmert me geenszins van doelbewust ergens naar toe gaan. In dat opzicht is de Jay-wave een adequaat transportfenomeen. Ik zie bijvoorbeeld een blok en je hoeft maar twee keer met je ogen te knipperen en ik ben er. Ik bedoel maar, kruipen is voor losers!

Op de creche doe ik het ook goed. Eigenlijk is er niks op me aan te merken en ben ik vooral vrolijk en een uitwisselbaby. Als mensen behoefte hebben aan een vrolijke noot, dan word ik in stelling gebracht. Ook op de crèche gaat er geen voorwerp ongemerkt voorbij. Alles pak ik vast want ik ben een onderzoekende baby. En ik heb altijd Dzjez. Als ik iets nodig heb, speelgoed of een knuffel, dan krijg ik die van hem. Broer!

It wie wer in moaie tiid.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Kan ook met een bakje op zijn hoofd zitten!

Maar alle gekheid op een stokje, ik kan dus echt tot 10 tellen! Vergeef me de vierrr, daar kan ik niks aan doen, dat is de omgeving en mijn ambitie om ooit in Kinderen voor Kinderen mee te zingen en dan kun je niet anders.

)

En vandaag ben ik met Olpa en Olma mee geweest en zijn we gaan wandelen in het natuurpark. Het was alweer prachtig weer en dan zijn de bomen groen van blijdschap en fluiten de vogels zich helemaal suf. Mooi om middenin te staan en van te genieten.

Op de terug weg hebben we halve Noordzee aan Kibbeling meegnomen, die ik vervolgens eigenmondig heb opgegeten. Lekkerrr.

Ik ben gaan zwemmen met mama en heb me daar helemaal suf vermaakt! Lekker zwemmen en dobberen en drijven en spatten. Er zijn mindere dingen om vrolijk van te worden. En we zijn op de bakfiets gegaan, dus lekker fris heen en lekker…

Oeps in slaap gevallen op de terugweg en 3 uur later wakker geworden in bed. Zwemmen is niet alleen leuk, het is ook vermoeiend.

En toen ik wakker werd kwam er veel visite. Beppe, Evelyn, Philine, Lauren en ook nog een vriendinnetje, nou dan ben je wel echt wakker. Gezellig dat ook, want iedereen wil met mij op schoot zitten (beter zo dan andersom trouwens, want daar ben ik nog niet op berekend!).

En oefenen met staan, dat vind ik leuk. Veel oefenen en straks een gat in de lucht springen! Yiehaaa!n

Ik vind dat ook gaten in de lucht springen. Beetje onnodig ook denk ik dan, een gat in de lucht springen waarom wou je zoiets doen?? Een gat in de grond springen, daar heb je iets aan. Dar kun je bijvoorbeeld een boom in planten, of een paal voor een boomhut, of een schat in begraven. Van die dingen dus.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Vraag me niet waarom, maar de afgelopen dagen was ik een beetje de ster van de lens.

Niet dat Dzjez niet leuke, grappige, knappe en opmerkelijke dingen heeft gedaan, ik ben alleen degene die grote stappen maakt. Nou ja, figuurlijk gezien dan, want echte grote stappen zet ik niet. Staan wordt wel min of meer vanzelfsprekend. Aan de hand, maar ik sta zelfverzekerd te wiebelen. Kwestie van tijd en die momenten moeten gefotografeerd worden natuurlijk.

)

Ik sta zelfs naast Dzjez op de bank om mama uit te zwaaien als ze gaat werken. Twee zwaaiende mannetjes, dat moet toch een mooi gezicht zijn. Al die handjes voor het raam!

Naast staan word ik ook expressiever. Ik kan daar veel woorden aan vuil maken, maar je kunt ook gewoon naar de foto’s kijken bijvoorbeeld.

Ik was trouwens ziek.
Nou ja, dat zeggen ze… Van de crèche. Ik had alleen tandjes die doorkomen, maar als ik van slag ben door pijn of ongemak, dan ben ik niet mezelf en dat staat natuurlijk in schril contrast met wie ik normaal ben. Vrolijke Jay, lachen en griebelen en armen en benen strekken van blijdschap. Dus werd mama gebeld en die heeft me gehaald, want ik kon niet slapen en zo. Nou ja, thuis ben ik na een flesje melk heerlijk in dromenland geduikeld.

Gelukkig lieten de tandjes me daarna met rust en was ik weer gewoon Jay.

Ik ben gewoon Dzjez en ik ben blij met de voortuin en speel daar graag. Het is al weer zondag dat ik voor het laatst in de tuin in de zon heb gelegen. Het was wel 21 graden of zo! En ik had geslapen en ik had een korte broek aan en dan kun je lekker spelen.

En voor de rest, deze blog is vooral Jay.
Kan hij ook eens.

It wie wer in moaie tiid.

Deze slideshow vereist JavaScript.