Naweeën van het weekend

Het is altijd een rare afloop van het weekend vind ik.
Gezellig opstaan en ontbijten, knuffelen, luiers verwisselen, nog wat knuffelen en slapen, terwijl Siebe, Zelda en Papa spelletjes doen, zoals Rummicub of Darten en dan kijk ik altijd wat mee. En dan eten en spulletjes pakken en dan weg. Afscheid nemen is leuk en niet leuk. Aan de ene kant heb je een piek van knuffeligheid (en ook als ik honger heb en een beetje moet huilen, vind ik dat leuk). en aan de andere kant het wegrijden van de auto en dan papa die een beetje moe thuis komt van een rit naar Gent (dan knuffelt’ie wel lekker ;-)). Maar ja, zo gaan die dingen en ik denk maar zo:

Je moet niet treuren om wat je niet hebt, maar vieren wat wel.

Dat ga ik doen, de rest van m’n leven.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Gedoedels

Soms heb je van die middagen en deze middag was er één van.
We kwamen thuis na het feestje en zouden met z’n allen nog even gaan wandelen met de honden. Dat waren we wel aan ze verplicht. Dus even snel de honden halen en dan door, maar….

Papa was de sleutels vergeten. Je kon ze zien liggen op de tafel, maar daar heb je niets aan natuurlijk! Eerst achterom geprobeerd. Siebe, Zelda en papa op het dak. Niet gelukt. Toen ging papa buurman Guatze vragen en die kwam met een ijzerdraadje en toen papa de brievenbus open deed en de krant er uitduwde gebeurde er een wonder! De deur ging open…..

Wat bleek, op het moment dat papa tegen de brievenbus duwde, ging Farouche op de deurkruk staan en hopla! Vanaf nu doen papa en mama de deur altijd op slot. Kan’ie niet open en hebben ze altijd een sleutel bij zich.

En toen zouden we samen vertrekken in twee auto’s. Papa ging alvast met mij en Zelda vooruit. Dan konden we de wagen alvast uitladen. En daar stonden we dus. Kant en klaar te wachten op mama, Siebe en de honden, maar al wat kwam, zij niet.

Uiteindelijk is papa teruggereden en stonden ze daar met een lege accu! Geen probleem! In no time had papa de auto aan en gingen we samen vertrekken. Lekker wandelen. En dat was het hoor. Beetje fris, maar dat is gezond.

En ja hoor, ze deden het weer. Iets wat Bordeaux Dogs niet horen te doen, doen Iara en Farouche wel. Dat hebben Siebe en Zelda ze geleerd: Met hele dikke takken spelen. En toen we bijna terug waren, ging Farouche in iets heel vies rollen! Die kwam aangelopen onder de zwarte modder en STINKEN!! Niet te doen.

Thuis hebben we Farouche helemaal afgespoten. Maar ze bleef toch wel een beetje stinken. Meer dan ik, echt waar!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Feestje bij Lauren!

Kijk mij nou eens liggen!

Ik weet eigenlijk niet of ik slaap of niet, maar als ik deze foto bekijk denk ik zelfs “oh wat schattig!”  Dit is Lauren dus en die werd 3. Wij hebben haar een prinsessentrouwjurk gegeven, want dat vind ze mooi. Alles wat roze is en met prinsessen te maken heeft trouwens. Ik heb dat zelf niet zo….

Het was erg gezellig en bijzonder om de hele familie zo eens bij elkaar te zien. Zo veel! Ik denk dat ik in m’n leven nog niet zo veel mensen bij elkaar in één ruimte heb gezien. Maar ik ben natuurlijk ook nog maar 8.
8 weken.

Mama heeft het ook echt naar d’r zin. Dat kun je goed zien. Ik heb me dan ook heel flink gedragen. Niet gehuild! Echt niet. En niet te veel honger…. Nou, toch wel eigenlijk. En ik heb ook even heel erg gebruld, gewoon even om te laten merken dat ik een gat in m’n maag had en dat dat snel gevuld moest worden. 120 milliliter en nog aan de borst. Hèhè, soms heb je dat hè. Iedereen zegt ook dat ik zo groot ben. Dat komt omdat ik een groeistuip heb denk ik en dus veel honger.

Ik besefte me trouwens dat ik Evelyn al sinds de dag na m’n geboorte niet meer had gezien! Zo snel gaat de tijd., hè! Dus het was voor haar ook wel weer even tijd om te knuffelen. Ze was blij om me te zien denk ik. Tenminste als ik zo naar haar kijk.

Siebe en Zelda zijn echte speelkameraden en dat kunnen ze ook goed. Beide trouwens, spelen en kameraden zijn. Beide zijn belangrijk in het leven. Kijk maar eens naar Siebe die met Philine aan het spelen is. Of moeten zeggen omgekeerd…. in ieder geval is het mooi om te zien en ik kan niet wachten om mee te ravotten!

Zo, het is er uit! Ravotten, dat is één van die woorden die je zo nu en dan eens moet uitspreken. R A V O T T E N.Het is zo’n woord dat precies klinkt als de betekenis er van. Dat heb je soms met woorden.

Ik had ook nog even een Zen momentje met Tessa (met een Z, niet met een S, want zo heet Senn ;-))Die ken ik al best goed, want die zie ik best vaak en dat vind ik best leuk! Ook om Senn en Nynthe te zien. Johann, Robyn en Kevin waren er ook. Die zaten gezellig bij elkaar. Eigenlijk hebben we bij elkaar opgeteld een hele grote familie!

En ik moet zeggen, soms een beetje gek en ik denk dat m’n papa daar iets mee te maken heeft. Die maakt altijd grapjes. Kijk maar eens naar deze foto hieronder.

Maar ik zeg altijd: Een beetje gek is beter dan doodnormaal.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Leuk wakker worden!

Ik werd vandaag wakker en hoorde bekende stemmen!
Die had ik laatst ook al gehoord (en gezien) via de aaiPad. Grappig dat je sommige stemmen niet altijd hoeft t horen en ze toch herkent. Dan heb ik het natuurlijk over Siebe en Zelda! Ja hoor, ze zijn er weer en dat is gezellig.

Ze zijn vannacht pas aangekomen en toen lag ik al in bed. Ze waren gaan schaatsen gisteren. Tot half 10 ’s avonds en dan nog naar Dronten. Maar ze waren vrolijk en uitgerust (maar wel met een beetje spierpijn!).

Deze keer hebben ze me samen in bad gedaan. Siebe hield me vast en Zelda heeft me afgedroogd en aangekleed. Zelda had namelijk een gekneusde duim en dus kun ze niet onder water.

Ik moets zo lachen! Siebe had me op z’n arm en hield me goed vast, vlak voor dat ik bad ging en toen moest ik zo plassen! Ik heb z’n hele trui onder geplast. Hahaha, Siebe trok hele grote ogen open en wist niet wat’ie zag. Gelukkig kob hij er ook hard om lachen. Vandaar dat hij in z’n hempie staat.

We hebben ook nog snel even een ‘naaktfoto’ gemaakt. Zo één op het aankleed kussen. Dan kun je goed zien hoe groot ik ben!

Reuzenbaby. Er is er ook één in zwartwit. Dat vind mama zo mooi. En ik moet zeggen…
(ok die bloemetjes zijn er misschien wat over)

En kijk! Ik drink ook al uit het flesje. Dat is op mijn eigen kamer. Ik slaap daar nog niet hoor. Ik lig nog gezellig bij papa en mama, maar als ik later groter ben, dan slaap ik hier. En kan ik de hele tijd naar dat leuke schilderij kijken. Scooterschaap.

Trouwens, Zelda ligt zoo lekker! Het ene moment ben ik wakker…. en het andere niet. Ik kan er echt niks aan doen. Zelda heeft ook zo’n speciaal plekje. Als ik daar m’n hoofd neerleg, ben ik niet in staat om m’n gedachten af te maken. Halverwege ben ik het kwijt en lig ik hard te slapen.

We zijn ons deze ochtend aan het klaarmaken voor het grote feest van Lauren. Vandaar al die drukte in de ochtend. Maar daarover later meer.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Schoothondje ?!

Het lijkt alsof ik in de gevangenis zit, maar dat is niet zo hoor!
Ik ben geen boef, hooguit een boefje als ik soms eens brul omdat ik honger heb. Hey, ik moet er nog van groeien hè en ik kan nog niet bij de kast met de koekjes. Trouwens, ik heb ook nog geen tanden, dus….

Heb veel gedronken en ik leer al goed om af te wisselen tussen flesje en borst. Het flesje is OohKee, maar smaakt toch anders. Gelukkig als je echt honger hebt, proef je het niet zo. De borst is beter. Ligt ook beter.

Vandaag lig ik weer eens lekker in de box om me heen te kijken en dan is er echt van alles te zien! Papa is thuis aan het werk en dat is gezellig. Vandaag was het wel een beetje maf want Farouche moest en zou op de schoot van papa. En dat is een raar gezicht.

Zo’n grote hond, die gezellig meekijkt naar wat papa doet. Een echt schoothondje.

Nou ja, hondje…

Papa was ook ‘creatief’ met bedspuldingen.
Dit is officieel een stellage voor een doek boven m’n bed.
Papa denkt daar dan weer anders over.
Ikzelf snap dat niet zo goed.

Geluk zit in een klein propje (door papa)

Als ik naar deze foto kijk, word ik heel gelukkig en moet ik denken aan een boek dat ik ooit gelezen heb. Het gaat over de eigenschappen die we als kind hebben, maar die we in de loop van ons leven vergeten of verliezen, door opvoeding, omgeving, school, de drang om te presteren of te conformeren en zo zijn er nog wel een paar op te noemen. Genoeg om je uit het veld te laten slaan en ‘volwassen’ te worden!

Het zijn er zeven, lees maar mee:

Verwondering: In de ogen van het natuurlijke kind is alles interessant en opwindend. Alles is op voorhand leuk en interessant. Geen vooroordelen of ‘ja maar’s’.
Optimisme: De natuurlijke levensvonk van een kind. Alle ontdekkingsactiviteiten vanuit een optimistische instelling ondernemen. Geen angst, blij zijn.
Naïviteit: De naïviteit van kinderen is één van de redenen waarom wij ze charmant en aantrekkelijk vinden en is de kern van hun onschuld. Kinderen leven in het nu en zijn genotsgericht.
Afhankelijkheid: Kinderen zijn van nature en niet uit vrije wil afhankelijk en vol behoeften en dat is goed. Zo hoort het.
Emoties: Lachen en huilen, lekker hard LACHEN en als het nodig is hard huilen. Niet ophouden, lekker laten gaan.
Veerkracht: Dat is het vermogen na emotionele belasting vanuit de omgeving weer overeind te springen en opnieuw met een positieve en optimistische houding verder te willen gaan.
Vrij spelen: Kinderen beschikken over een natuurlijk gevoel van vrijheid en wanneer ze zich veilig voelen bewegen ze zich met grote spontaniteit. Je kunt dat zien en het is aanstekelijk.
Uniek zijn: Ofschoon een kind nog onvolgroeid is, heeft hij toch een organiek gevoel van heel-zijn, van het IK BEN. Met andere woorden: hij voelt zich van binnen een geïntegreerd geheel. Daar zit de essentie en niet omgekeerd.
Liefde: Kinderen zijn van nature ingesteld op liefde en affectie. Ze staan er voor open als sponzen. Het wordt daarom gemakkelijk het te geven.

Lees het maar eens goed, als je straks kunt lezen en je begrijpt vast wel wat ik bedoel. Anders lees ik het wel voor.

Ik prijs me gelukkig dat ik nog heel veel kind in me heb en ik ga jou helpen het kind in jou te bewaren als je groter wordt. Groter dan ik waarschijnlijk. Ik ga jou helpen het te koesteren, er van te genieten en het sterk en krachtig te maken en het altijd te omarmen.
En mama gaat me er bij helpen.

Wij denken dat het de essentie is van gelukkig zijn,
want dat zijn we. Heel erg gelukkig.
Mama & Papa

Deze slideshow vereist JavaScript.

Spetterende Papa

Letterlijk dus hè!
Ik was me nergens van bewust en lag lekker baby te zijn op het aankleedkussen, samen met mama, die me net had aangekleed en ineens hangt dit boven me hoofd!. Ik schrok me helemaal rot! BRULLEN!

Grapje hoor. Haha!
(dit was een foto van gisterenavond die ik zag. Iik had ineens een ongelooflijke honger en mama was naar mijn mening niet snel genoeg ter plaatse (het kan ook zijn dat ze het expres deden en eerst een foto van mij wilden, want gek genoeg moeten ze altijd een beetje lachten als ik zo BRUL)).

Ik had direct in de gaten dat het papa was. Die was vandaag gaan fietsen op z’n mountunbaaik. Hij had wat moeite met opstaan, want het waaide en het regende! Binnen is het lekker maar buiten…. Brrrrr. Hij kwam helemaal koud en blij terug, met een gezicht vol spetters!
Vind ik leuk.

Ik heb vannacht weer zo heerlijk lang geslapen. Van half 11 tot 5 uur! Even snel drinken en dan weer verder slapen tot 10 uur. Ik heb gehoord dat het eigenlijk niet normaal is (maar zo ben ik), maar ik vind het eigenlijk wel best (en m’n ouders nog veel meer, denk ik!).

Maar na zo’n nachtje word je lekker wakker en dan lig je extra lekker bij mama. Zij heeft allemaal van die fijne holtes waar ik me lekker in kan nestelen. Ik hou van haar. Ze is lief!

Ik ben trouwens lekker verslaafd aan m’n nieuwe lichtgevende muziekbeer. Samen met de lichtjes zingt een hele mooi vrouwenstem een prachtig liedje en ik ben er achter! Het is op de melodie van Altijd is Kortjakkje ziek.
En ik heb nog iets ontdekt. Dat is op dezelfde melodie als het ABC-liedje! Meestal red ik het niet tot het eind hoor.

Dan lig ik alweer te slapen!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Meneertje Dzjez en de Douche


Het is weer een mooie ochtend!
Ik heb lang geslapen (ik denk dat papa daar al iets over heeft gezegd) en het was gezellig. Lekker bij papa en mama in bed. Ik vind dat dan zo leuk dat ik in slaap val natuurlijk, maar daar ben ik een baby voor.

Maar ineens werd ik weer wakker. Compleet naakt, op het aankleedkussen. Dan moet ik natuurlijk eest even brullen. Deze keer gebruikte ik de inverse hoog/laag snik. Dat is één die zeer dramatisch klinkt, waardoor ik nog sneller opgepakt wordt. Door papa in dit geval, en dan ben ik ook snel stil hoor! Werkt altijd.

Maar goed, gezellig met papa en mama onder de douche. Dat is echt genieten. Dat warme water over me heen, daar kan ik niet genoeg van krijgen.
En dan m’n nieuwe kleertjes aan. Het overhemd is van Henk en Gusta en staat me dus super hè!. Ik kan er niet genoeg van krijgen.
Ik voel me een heel groot meneertje!

De lachende slaapkop

20120121-110234.jpg

Het lijkt wel de titel van een Suske en Wiske, maar het is waar. Je hebt vannacht geslapen! En niet alleen jij vindt dat fijn maar je vader en moeder ook! Van 12 tot 7 uur!! Dat is nog eens uitslapen. En je werd rustig wakker. Niet te gulzig, maar met mate.
Goed bezig Baby Dzjez.

Straks gaan we samen douchen, want we weten hoe fijn je dat vindt. Het gaat weer een mooie dag worden. Met zo’n grote lach van jou, begint de zon van schrik te schijnen.

Blij dat je er bent vriendje.
Papa