Maand: november 2012

De Triangularis Laquearia Color Flos

Dzjez Dzjez gedachten , ,

P1050432

Vandaag waren we allemaal thuis en hebben op het gemak de ochtend doorgebracht.

Ik heb heerlijk boterhammetjes gegeten. Botterhammetjes? Ja-ha, ik had honger en had er zin in en dat zijn 2 goeie redenen. Trouwens, boterhammetjes, wie heeft dat woord in vredesnaam bedacht! Nou dat is dus niet helemaal bekent, in ieder geval betekent het woord rammel, of remmel snee en het zou kunnen dat het daar van afgeleid is, maar niemand weet dat zeker. Dat moet een redelijk onzeker bestaan zijn voor zo’n woord. Maar goed, ik hou er van.

Vandaag gebeurde er iets raars. Nadat ik wel bijna 2 uur (!) geslapen heb en ik terug beneden kwam, groeiden er ineens bloemen uit het plafond! Ik kwam de kamer in en ze waren er al, die plafondbloemen. In alle kleuren, maar konsekwent in één vorm. Driehoekig. Ik denk dat we daarom te maken hebben met de multikleurige-driehoekige-plafondbloem oftewel de Triangularis Laquearia Color Flos.

Zo zie je maar weer, op een dag die heel normaal lijkt, kunnen altijd hele bijzondere dingen gebeuren.

P1050448Om 12 uur ging papa weg. Hij ging naar België om Siebe en Zelda te halen. Ik kan haast niet wachten, maar toch heb ik het voor elkaar gekregen. Dat betekende een gezellig dag met mama. Maar eerst heb ik geslapen. Want voor een belangrijk weekend (de eerste keer Sinterklaas en verjaardag), moet je goed uitgerust zijn. ’s middags heeft mama echt vanalles en nog wat gedaan en ik dus ook. Vooral babydingen hoor, zoals spelen, lopen, brabbelen, broek vol poepen en lachen. Zo van die dingen.

Ik heb ook ’s avonds weer goed gegeten. Surinaamse kip met pittige sambal en yoghurt. Redelijk op tijd zodat het wat kun zakken en het vuur rustig geblust kon worden…. Je denkt toch zeker niet dat ik al sambal eet! Haha, grapjuh!

Om half 7 ging ik naar bed. 120 melk en ik heb het niet eens helemaal opgedronken. Het belangrijkste is dat ik alles weer binnenhoud en heerlijk geslapen heb! De virus is nu verweggus!

It wie wer in moaie dei.

Anticipantje

Dzjez Dzjez gedachten

Morgen komen Siebe en Zelda.

Waarschijnlijk lig ik al in bed, maar misschien ook niet. Ik ga m’n best doen m’n ogen open te houden, ik hoop dat er veel mooie dingen te zien zijn. Dan zie ik ze namelijk 3 dagen. Het gaat sowieso een bijzonder weekend worden, want zaterdag gaan we Sinterklaas vieren bij Tessa en zondag is een nog veel belangrijkerder dag, want dan ben ik jarig.

Feitelijk betekent dat dat ik zaterdag de laatste dag van m’n eerste jaar vier. En eigenlijk is dat dan tot 14.20, want dat is het tijdstip dat ik m’n binnenbuikse leven omwisselde voor het buitenbuikse. En kijk, ik ben een eind gekomen in een jaar. Misschien moet ik een soort terugblikboek maken. Oh nee! Dat heb ik al, dat is m’n blog! Daar staan notabene, dag voor dag, m’n verhalen en ontwikkelingen in. Zo!

Als ik er op terugkijk, lijkt het pas een paar weken geleden of zo. Ik kan me veel dagen gewoonweg nog herinneren. Aan de andere kant is het contrast tussen toen en nu, tussen een ‘hulpeloze’ baby en de wandelende, babbelende baby van nu. En dat is nog maar het begin!

Het was een mooi dagje. Lekker lang geslapen, en een leuke dag gehad op de crèche. Ik zou op een waterdieet gaan, maar dat waren ze vergeten en toen was het al gebeurt en is het dus niet meer terug te draaien. Nou ja, ’t is niet het eind van de wereld, maar toch.

Toen mama kwam en we naar huis gingen zat ik gezellig achterin te babbelen. Gezellig, dan vertel ik m’n dag op z’n beebiesh, en soms denk ik dat mam het begrijpt. En soms ook niet. Maar dat geeft niet, als ik later groter ben en beter kan praten dan heb ik nog zo veel te vertellen! Al die dingen in m’n hoofd die ik al meegemaakt heb en nog niet, moeten verteld worden. De woorden heb ik dan al, alleen de verhalen nog niet.

Dat is een interessante gedachte. Alle woorden zijn er al, maar de verhalen niet. Vormen de woorden zich dan rond de verhalen of vormen de verhalen zich om de woorden….

Iets om over na te denken.

It wie wer in moaie dei.

Hoog bezoek

Dzjez Dzjez gedachten , , ,

Het wordt een bijzondere dag, ik voel het en daarom was ik ook extra vroeg wakker!

Om half 7 of zo, want een bijzondere dag kun je niet vroeg genoeg beginnen. Ik was overigens wel vergeten dat ik uit zou slapen omdat mama dan uit kan slapen. Oeps… Ik hoop dat ze niet te boos is 😉

In ieder geval, papa ging weg om te werken en ik ging naar bed om 9 uur! Ik weet het, slecht gepland en niet echt onderdeel van de dag, maar een baby doet wat een baby moet doen. Toen ik om 11 wakker werd was daar ineens Olma! Achteraf hoorde ik dat ze vanaf 10 uur had zitten wachten omdat mama weg was en zij mij uit bed mocht halen. Ik bedoel maar, hoe slecht kun je een dag plannen!

Mama moest met Iara naar de pedicure, want die ging haar nageltjes mooi maken. Als hond heb je daar soms behoefte aan (denk ik) er een beetje mooi uit zien. Daarom waren Olpa en Olma zo vroeg gekomen en omdat ik bijna jarig ben. Dat gingen we vieren met een grote taart en een nog grotere kaars in het midden. Maar als je bijna één bent, gaat dat wat langs je heen. Het enige wat je jezelf afvraagt is, hoe kan ik bij die kaars! Dat is niet gelukt.Wel mocht ik blazen, maar dat lukte ook niet. Gelukkig had ik 2 blaasassistenten bij me en die hebben de klus geklaard.

Ik heb ook een keicool cadeau gekregen. Een dik kartonnen boekje van Nijntje, met uitschuifbare plaatje. Dat laatste heb ik wel in de gaten, maar weet nog niet hoe het werkt. Dat is dan één van m’n volgende uitzoekmomentjes. Tijd zat!

We zijn ook nog met z’n allen boodschappen gaan doen en dat is een hele belevenis en ook een hele stoet! Ze wisten dat we kwamen en ze wisten dat ik jarig was, want ze hadden de etalages versiert met slingers en cadeautjes. Wat ik dan niet begrijp is wie die man met die baard is en die Michael Jackon’s. Maar goed, dat zal ik ook wel uitvinden. Nu vind ik het gewoon gezellig.

Thuis zijn Olpa en Olma aan het koken geslagen. Ze maakten papa z’n lievelingsgerecht, zeiden ze, spuitjes! met spekjes. Nou, die papa, die heeft maar weer geluk zeg! Ikzelf ben nog niet zo van de eterige. Ik houd het voorlopig vooral op melk en fruithapjes. Ik weet niet precies waarom, maar soms gaan de dingen zoals ze gaan. Of niet soms!

Toen papa thuiskwam mocht ik ook gewoon nog lang opblijven. Kijk, dat zijn leuke verrassingen. Ik zat lekker in de box, gezellig m’n nieuwe boekje te lezen, terwijl de rest aan tafel zat te eten. Ik was zo bezig met m’n boekje dat ik vergeten was dat ze er zaten en ineens waren ze daar weer! Interessant hoe die dingen gaan, hoe je zo op kunt gaan in iets dat je de wereld er om heen vergeet.

Daarna ben ik nog even bij Olpa op schoot geweest en heb hem leren wijzen. Hij is ook een wijze wijzer en kan dat goed. ik hoef hem niet veel meer te leren. Duidelijk familie!

Uiteindelijk was het tijd om naar bed te gaan, maar ik was best moe, dus heb niet veel gedronken.
En er was nog een staartje… ik moest nog een keer huilen. Waarschijnlijk omdat ik ergens pijn heb, maar als baby kun je niet echt goed aangeven waar. Ik heb dan wel een ik-heb-pijn-huiltje, die is hoger dan anders. Eerst kwam mama, toen kwam papa, die ging met me naar beneden, toen kwam mama en die wilde ik vasthouden. Ik hoop dat het nu over is!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Mamaheen, mamaterug

Dzjez Dzjez gedachten

Het was een beetje raar vandaag, want mama heeft me naar de crèche gebracht. Niet dat papa er niet was, maar hij heeft mijn virusje! Een soort estafette! Die was vannacht ineens ziek en ik niet. Ik heb de hele nacht geslapen tot wel 20 over 7. Prima zeg ik. Mama hoopt dat ik morgen ook goed en lang uitslaap. Want zij is morgen thuis. En als ze dan even kan blijven liggen vind ze dat fijn!

Ik moet zeggen dat ik dat best begrijp. Als ik haar buik zie, wordt ik bijna een beetje bang…. Niet echt hoor, maar het is echt een hele grote toeter. Die broer van mij die heeft een eersteklas kamer! Dat heeft hij goed gezien. Ik weet dat al, dat het een hele goeie kamer is, want ik heb er ook 9 maanden gezeten.

Pfff, dat is al weer bijna een jaar geleden! Wat vliegt de tijd zeg. Ongelooflijk, van piepklein baby’tje naar wie ik nu ben; een groot en zelfstandig kind dat al kan lopen! Mijn broer moet dat allemaal nog leren. Gelukkig heeft hij mij en ik ga hem heel goed helpen. Dan gaat het nog snellerder.

Toen mama me op de crèche afzette was ik zo weg. Druk aan het spelen, want dat is wat ik daar doe. Mama keek echt een beetje beteuterd want die wil liever even beetje knuffelen en zo en heeft liever dat ik het helemaal niet leuk vind als ze gaat (ik vind het ook niet leuk als ze gaat, maar wat moet je? Ze gaat toch, dus kan ik er maar beter het beste van maken. Of niet soms!)

Toen ze me ophaalde was ik wel weer heel erg blij! Dan moet ze ook niet even iets anders doen, want daar heb ik echt geen tijd voor! Dan moeten we knuffelen en naar huis! Naar papa! En dan wijs ik al weer met m’n vinger, want dat is m’n nieuwe ding. Wijzen.

Thuis heb ik heerlijk gespeeld. Lekker rondgelopen, boekjes gelezen, liedjes gezongen met papa, ja dat is leuk thuiskomen. Ik ging pas om 20 over 7 naar bed. Hopen dat ik goed uitslaap!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Lachen, hoestePROETS en de wijsvinger

Dzjez Dzjez gedachten , , , , ,

Hé, wat is dat niet leuk om je niet goed te voelen.
En als dat zo is, is het omgekeerde ook waar.
Dus moet ik me maar wil snel beter voelen, maar dat is vandaag maar ten dele gelukt. Ik heb echt m’n best gedaan hoor, want ik was om 4 uur al wakker! En mama en papa ook. Mama om me te knuffelen en papa om me een flesje te geven. Daarna ben ik nog even gaan slapen, tot 10 voor 5 uur of zo. Toen heeft papa me nog een beetje flesje gegeven en toen heb ik nog een beetje geslapen en toen moest ik om half 6 hoesten! Uiteindelijk kwam dat laatste flesje er weer uit. Stom hè!

Het mooie was dat ik bij papa en mama in bed mocht. Lekker liggen en toen viel ik weer in slaap om 10 voor 6, 12 minuten voor de wekker. Tsja, slecht gepland. Maar voed, ik mocht wel in bad om 20 over 6. Ook goed. Dat was een leuke verrassing.

Toen papa en ik bij de crèche aankwamen herkende ik het echt! Ik wees met m’n vinger en riep JAH! Grappig is dat. Ik herken dat en heb er zin in. Crèche is leuk! Lekker spelen en leuke dingen doen plus ik kan lopen, dus kan ik lekker stoer doen!

Maar ook daar heb ik niet echt veel gegeten heb. Wel plezier gemaakt en daar gaat het om. En toen was daar mama en kon ik weer wijzen! Wijzen is wijs. Vind ik leuk en dan gaan we samen naar huis. We waren nog maar net thuis en toen zei mama, waar is papa? En toen heb ik gewezen. Eerst naar buiten en toen de deur. Ik wist dat het papa was en dan ben ik blij!

Gezellig ook met mama, dat is zo fijn, lekker lachen en gek doen, daar ben ik eigenlijk altijd wel voor te vinden. Maar goed, naast het wijzen werd het dus een hoestePROETS (dat is een woord dat mama gebruikt). Eerst wat boerenkool, daarna wat yoghurt en toen moest ik hoesten. En hoesten, en nog meer hoesten en toen kwam alles er weer uit. Stom hè!

Gelukkig voelde ik me daarna wel weer goed, want echt ziek ben ik niet. Ik ben daarna wel naar bed gegaan. Flesje melk, lekker, en slapen!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Lopende zaken

Dzjez Dzjez gedachten , ,

De dag stond in het teken van 4 dingen: Lopen, ziekjes zijn, spelen, slapen.

Ik ben er nog niet helemaal van af, van dat virusje. Ik ben daar geen fan van, zeker niet als die in mij zit. Als die op een strand ligt,dan heb ik er geen probleem mee. Drietjes en vijfjes, ook geen probleem mee. Nee echt alleen die virusjes. Maar goed, tussen de virus en het slapen door was het gezellig. Veel met papa, want mama en m’n nieuwe broertje moeten rusten. Mama in ieder geval, m’n broertje, wiens naam ik niet uit mag spreken, is druk in de weer. Volgens specialisten beweegt hij veel, pakt hij de navelstreng vast en… begint hij te ademen! Echt waar. Vruchtwater en dat is geen vruchtensap! Knap hè! Dan oefent hij al vast.

Eigenlijk is het hoogtepunt van de dag het lopen. Het begint beter en beter te gaan. Ik kan al hele einden lopen en dat doe ik dan ook. Kruipen gaat sneller, maar dat is minder interessant… Lopen dus. EN ik heb het gevoel dat papa er iets ‘grappigs mee heeft gedaan….

Ik ben ook nog wel in bad geweest hoor! Dat was ook een soort hoogtepunt. Altijd leuk wanneer papa uit Nijntje en Mubarak voorleest, dat is een bruin konijntje uit het buitenland! Het minst leuk is als ik er uit moet, maar ja, zo gaan die dingen hè!

En m’n neus loopt ook nog een beetje. Meer nog wanneer ik huil. In de box is een mooie plek daarvoor. Dan doe ik echt m’n best om verschrikkelijk zielig te klinken en dan pers ik een beetje op m’n neus. Werkt altijd, alleen papa en mama trappen er niet in.

Enfin, de dag is voorbij gevlogen! Zeker als je om 6 uur al moet bent, of eigenlijk half 6. Ik was echt heel moe. Ik heb nog geprobeerd tomatensoep te eten, maar dat ging echt niet. Zo moe was ik. Gelukkig mocht ik op tijd naar bed. Met een lekker flesje. Morgen naar de crèche… Moet ik fit voor zijn!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Geen staartje en een verrassing in Naarden.

Dzjez Dzjez gedachten, Weekend

Dus, ik heb goed geslapen. Dat scheelt en toen ik vanochtend wakker werd om 10 voor6 heeft papa me een flesje gegeven. Dat ging er goed in, wat ik had reuzehonger. Gisteren was aller er weer uit en dan heeft je maag zo z’n dwingende wensen. Daarna heb ik nog bijna anderhalf uur geslapen! Ik heb wederom het gevoel dat papa en mama dat wel fijn vonden.

Ik denk dat mama m’n virusje wat over genomen heeft, want die voelt zich ineens ook niet zo lekker en dan kwam niet goed uit, want we moesten naar Naarden. Naar ons nieuwe huis, want daar kwam een meneer die het dak groter gaat maken. Papa ging met mij in de auto en mama ging met mama in de auto, zo konden we na het eerste bezoek terug en papa het tweede bezoek. Dat scheelt.

Maar er was iets heel raars aan de hand. In dat huis waar wij gaan wonen, woonden ….. Olpa en Olma! Die waren daar in eens, echt waar, nou ja!.

Uiteindelijk waren ze op bezoek! Ze gingen naar een musical en dachten weet je wat? We gaan gewoon even kijken. Zij hadden het nieuwe huis ook nog niet gezien, maar nu wel. Ze vinden het mooi! Dat komt goed uit. Wij ook.En Olma zag er heel mooi uit! Zoals de koningin op staatsiebezoek. Dat was nog eens een mooie verrassing!

Op zolder was het gaaf. Ik kon daar lekker rondlopen! Wat een ruimt, alleen mocht ik niet bij de rap, want dat is gevaarlijk. Nou, en toen we klaar waren zijn mam en ik naar huis gegaan. Ik voelde me niet goed en mama ook niet. Toen we thuis kwamen zijn we gewoon naar bed gegaan. Niet zo lang hoor! Want ik was naar 20 minuten al weer wakker. Jammer voor mama.

Ik heb me gelukkig goed vermaakt en heel vaak aan mama een knuffel gegeven. Die lag lekker op de bank. Toen papa thuiskwam was het al donker! Ik heb nog even met hem gespeeld, maar toen was ik moe en ben naar bed gegaan. En deze keer? Geen staartje! Gewoon lekker geslapen!

It wie wer in moaie dei.

Half

Dzjez Dzjez gedachten

Deze foto laat s n e l h e i d  zien.

Het was een beetje een half dagje.
Voor mij en ook voor mama. Het ging niet slecht hoor, maar ook niet heel goed. Dat begon gisteravond al. Papa kwam laat thuis, die had weer een kriejeetiffitiewurksjop, dus die had ik niet gezien en dat is niet leuk PLUS ik moest weer overgeven. Ik weet niet waarom. Misschien ben ik te moe of heb ik iets verkeerds gegeten of heb ik een virusje. Dat is een klein soort beestje, dat moeilijk doet, waardoor ik me niet helemaal lekker voel. Enfin, het resultaat is een half dagje.

Heb wel lekker lang geslapen, tot wel 10 voor 7. Mama kwam me halen en papa mocht uitslapen! Vindt’ie fijn. Dus was ik gezellig met mama. Ik kan nu ook bekertjes in elkaar zetten, hebben we ontdekt. En wat ik ook kan is vormpjes in m’n speelkluis doen. En dan het deurtje open en dicht. Leuk is dat om telkens meer te kunnen! En toen was papa ook op. Nog meer gezelligheid.

Maar toch zat ik mezelf wat in de weg. Een beetje ‘crumpy’ tussen de lachen door; of omgekeerd. Nou ja, dat kan hè! Soms mag je dat gewoon doen. Heb wel wat geslapen, maar ook niet te lang. En in eten had ik ook niet echt zin. Dan drink ik wel water en zo hoor en speel ik ook gezellig. Als ik kan rondlopen, ben ik blij. Eigenlijk gek hè! Eerst kun je het niet, dan kun je het en dan is het bijna de normaalste zaak van de wereld en dan sta je er niet meer bij stil. Zo ver is het nog niet…

Ik heb wel gezellig gelezen en mama knuffels en kusjes gegeven. Dat doe ik graag. Een vast punt in m’n route. Rondje om de tafel en mama dag zeggen. Even naar de jast, de box en, mama dag zeggen. Mama heeft me ook nog voorgelezen met Nijntje in de iPad. Dat is dezelfde Nijntje hoor, alleen zit er een stem in die het voorleest. En weet je wat, papa zit er ook in! Errug raar. Hij zit naast me en komt uit de iPad. Handig als hij er een keer niet is!

We zijn ook gaan winkelenen en dat vind ik leuk. Dan hang ik lekker in de wagen en kijk wat om me heen. Naar de mensen, naar de dingen, de hemel en de sterren (op de terugweg, want toen was het al donker). In de winkel mag ik het mandje trekken en dat kan ik heel goed. Ik laat niet los en wil het eigenlijk mee naar huis nemen. Maar dat mag niet!

En om eerlijk te zijn was ik blij dat we thuis waren. Ik denk dat m’n virus en ik vandaag veel energie verbruikt hebben. Ik ben moe. Amper tijd noch zin om te eten. Tsja, ik was zelfs blij toen ik m’n slaapzak zag! Ik bedoel maar. Lekker flesje, lekker slapen en…. ik heb niet overgegeven! Dat is een goed begin van een goeie nacht.

It wie wer in moaie dei.

Oh nee, toch, ik moest weer overgeven! Baluh!

Deze slideshow vereist JavaScript.

De oude doos

Dzjez Dzjez gedachten

Nee, dit gaat niet over iemand! Dit gaat over iets.
Ik wordt wat sentimenteel. Ik denk dat komt omdat ik bijna jarig ben en misschien ook wel omdat het bijna kerst wordt en oud en nieuw plus, vanaf m’n verjaardag ga ik elke datum voor de tweede keer beleven. Niet omdat het dezelfde dagen zijn, maar gewoon het idee om bijvoorbeeld 3 december te beleven als 1 jarige. Nu begrijp ik dingen; een jaar geleden had ik geen idee waar ik was 😉

Eén ding wist ik wel: Het was goed en het is goed. Als ik er op terug kijk heb ik Zelda pas in de tweede week van m’n leven echt ontmoet en Siebe de derde. Goed verdeeld. Had ik tijd er aan te wenen. Ik heb expres even de foto’s van toen onder elkaar gezet. Gewoon omdat dat kan.

It wie wer in moaie dei.

Vliegdag

Dzjez Dzjez gedachten , ,

In dit geval betekent dit niet dat we moesten vliegen.
Of moesten vliegen met een vliegtuig.
Of dat er veel vliegen waren (want als er nu nog vliegen vliegen dan zijn die niet goed bij hun voelsprieten).
Nee de dag vloog voorbij omdat het zo gezellig en leuk was met mama.

Ik ben rustig opgestaan met papa en die dacht dat ik wel tevreden zou zijn met een plakje krentenbrood. Fout gedacht, ik bleef zeurderig en huilerig, totdat ik zag dat het kwartje bij papa viel. OH, dacht hij, misschien moet ik een flesje voor Dzjez klaarmaken! JA, riep mijn binnenstem. Daarna was het goed.

Toen papa weg moest, bracht hij me naar mama en we waren blij elkaar te zien! Dan tijger ik snel naar haar toe en zij blijft liggen… Dat is beter. Ik vind haar buik al behoorlijk bol worden! Mijn broer, wiens naam ik wel ken, maar nog niet uitspreek, groeit goed. En hij beweegt zich ook al behoorlijk suf! Allemaal training, om straks als een fitte atleet ter wereld te komen. Hiernaast even een flashback van mij de dag van m’n geboorte en papa die z’n wang in m’n oog stopt…. Hij bedoelt het goed hoor! Alleen wat onhandig.

Mama heeft boven schoongemaakt en ik speel dan in m’n bedje. Multifunctioneel en gezellig. Ik zie en hoor mama en ik kan heerlijk spelen.Mama was heel druk bezig! Ze heeft echt alles lekker fris gemaakt. Daarna zijn we naar beneden gegaan en hebben een broodje gegeten en ik krentenbrood. Toen hebben we nog wat gespeeld en daarna ben ik gaan slapen. En mama ook een beetje op de bank.

Toen hebben we weer gespeeld en heb ik rondgelopen en gekletst. Lekker mezelf en met mama en uiteindelijk geslapen van kwart over 1 tot kwart over drie! En na een beetje moeilijk wakker worden (daar heb ik de laatste tijd wat last van!). Dan kom ik uit een hele diepe slaap en moet dan eerst weer even de leuke wakkere Dzjez worden.

We zijn eerst naar de bibliotheek gegaan en hebben mijn boekjes terug gebracht en GEEN boekjes voor mij mee terug. Dat hoeft ook niet hoor, want ik heb heel veel boekjes gekregen, maar mama! die heeft heel veel boekjes voor zichzelf meegenomen. Over interieuren en zo. Kan ze leuk brainstormen met zichzelf en papa voor het nieuwe huis! Ben benieuwd.

Daarna nog naar de Albert Heijn. Vind ik leuk, mensen kijken en die kijken dan terug en zo. We waren best laat thuis. Het was al bijna donker. Gezellig! Toen papa thuis kwam was ik druk aan het balrollen met mama. Ik had amper tijd om naar hem te kijken. Want met de bal en met de ringen spelen met mama is errug lachen. Dan gaat papa even met me spelen en dan moet ik ook zo hard lachen! Hij hoeft alleen maar naar me te kijken en ik lig al dubbel.

Nou ja goed, daarna is m’n dag bijna voorbij! Dan ben ik ineens moe en heb niet echt zin in eten en moet dan naar bed. Ook al weer zo’n fijn vooruitzicht. Deze keer een flesje met papa.

It wie wer in moaie dei!

Deze slideshow vereist JavaScript.