Misschien niet helemaal scherp, maar wel een gezellige foto van ons.
De mooie jasjes weer aan, speciaal voor kerst. Siebe en Zelda in stemmig zwart. Het gourmetstel stond al klaar en Opa en Oma waren er bij (en hadden hun befaamde sausen meegenomen) en mama was er klaar voor. Alle ingrediënten voor een gezellige avond, en weer lagen er kadootjes onder de kerstboom.
En dit was natuurlijk de grappige foto…. De echte van de sfeer was deze:
Deze keer met kerst kreeg ik het allergrootste kado!
Ik kon er bijna zelf in! Zo groot was het pak en de kerstman, in dit geval, had amper een groot genoeg stuk papier om het in te pakken. Dat moet wat zijn geweest in de inpakkamer! Maar pakpapier is natuurlijk maar pakpapier zolang het op de rol zit of om het kado heen, daarna is het gewoon een prop.
Een laagje ondoorzichtbaarheid. Dat doet me er aan denken dat we die ondoorzichtbaarheid misschien eens wat meer moeten uitpakken. Die onuitgesproken woorden en gedachtes zijn een verloren bron van inspiratie. En zonder inspiratie is er niet veel vooruitgang.
Ik denk dat inspiratie een van de mooiste woorden in de wereld is. Het woord inspiratie komt namelijk uit de samenstelling van twee Latijnse woorden In en Spiritus. Letterlijk vertaald betekent dit Inblazing en In de geest. Mooi hè
Een brandweerwagen van Paw Patrol was het dus, met allemaal gadgets! Mooi, groot en luidruchtig, helemaal goed! Lekker spelen dus.
Mijn Bron van Bouwinspiratie kwam uit (uiteindelijk) twee gele basisdozen Lego. raampjes, wieltjes, blokjes, plankjes, oogjes, haakjes, oogjes, blokjes, hoekjes, rondjes, pieltjes en palletjes en bovendien in alle kleuren van de regenboog, een vat vol vermaak, en ik ben direct aan het bouwen geslagen. Ik moet zeggen dat het een kleine verslaving is! Heerlijk met het puntje van de tong uit m’n mond en de handen uit de mouwen!
De tweede doos heb ik van mama gekregen toen we gisteren op het Maxis terrein waren. 50% korting! En Jay een vlieg/duik/vaar/rijtuig van Paw Patrol! Je kunt beter kerst vieren begin januari! Kun je twee keer zo veel krijgen…. voor hetzelfde geld!
Tweede kerstdag zijn we bij Tessa op bezoek geweest en daar waren de nichtjes. Senn en Nynthe waren naar hun vader in Drachten, maar die hadden we gelukkig vlak voor kerst al even gezien.
Het was heel gezellig en we hebben lekker gespeeld en soep gegeten! ‘Ze’ hebben ook nog een spelletje gespeeld, waarbij je van een woord heel veel nieuwe woorden moest maken. Niets voor mij!
Siebe ging op ‘derde’ kerstdag weer naar huis, want die moest studeren en wilde natuurlijk even zijn vriendin zien. Maar op tweede kerstdag hebben we nog gevoetbald bij de speeltuin bij Tessa. Siebe kan best goed voetballen en ik kan best goed tegen mijn verlies…. Met papa ging hij Volley-pongen… Dat is voor later en met een volley ball en een pingpongtafel. Ze zijn de besten van de wereld (ook dat ze de enigen zijn die het spelen natuurlijk).
Zelda bleef gezellig nog een paar dagen langer en we zijn nog naar Pake in Drachten geweest en naar Beppe. Het zijn mooie dagen om dat soort dingen te doen. Ben nog wel een beetje misselijk en witjes geweest een aantal dagen. Gelukkig is de zure lucht nu weer uit onze kamer getrokken en kan ik alles weer eten!
Met Tessa zijn we dan ook nog gaan lunchen (mijn haar!). Toen papa Zelda daarna wegbracht, kwam hij een leuk en merkwaardig bord tegen…. Nou ja! Wie verzint dat?? Was op Schiphol bij de treinen. Vast voor toeristen…
Over eten (en nieuwe woorden) gesproken, ik ben gek op een boterham met tomaat en basilicum. Ik denk dat dat de smaak van mijn oude (Italiaanse?) ziel is, die opspeelt en mij ingeeft dat ik dat moet eten.
Het woord basilicum was best moeilijk, maar met ezelsbruggetjes en goed oefenen lukte het toch! Het inspireerde mij tot een stoelgang en een eerste zin, die papa vervolgens als inspiratie gebruikt heeft om mijn liedje te schrijven over het onderwerp (wat overigens in die context (wat overigens ook weer in dit kader), een leuke woordspeling is).
Poepliedje (van Jay)
Ik heb gepoept, ik heb gepoept.
Dikker drollen zijn er zomaar uitgefloept.
Ik moest alweer, ik moest alweer
Lekker poepen doe ik keer op keer.
Ik ben weer klaar, ik ben weer klaar.
De mooiste drollen zijn nu openbaar
Ja uitgezwaaid, ja uitgezwaaid.
De kunst van poepen is mooi gedraaid.
Het heeft ook een leuk melodietje.
Oh ja, mijn favoriete film tijdens kerst nog even. Er is er dus een die ik al 6 keer of zo heb gezien, en eigenlijk nog wel vaker wil zien: Christmas Chronicles.
It wie wer in moaie tiid.
Gisteren was Zelda jarig en daar waren we al een tijdje mee bezig. Vooral ik, want ik had zelfs onthouden dat Zelda 16 jaar werd. Mijn tekeningen worden beter omdat mama en school oefent met cirkels en vierkantjes maken. Ook leer ik mijn stift of potlood op de juiste manier vast te houden, maar waarom nieuwe gewoontes aanleren als je makkelijk kunt vervallen in oude….. toch? Dus ik houd hem liever in het knuistje.
Dzjez & Jay 