Het was vrijdag en dat heb je vrij.

Vrij van de creche, maar niet vrij van wakker worden, want dat doe ik vanzelf. Het was re-de-lijk vroeg en papa moest nog douchen, dus stopte hij me twee boekjes toe en een knuffel en tegen de tijd dat hij klaar was, lagen die op de grond. Klaar zei ik.

Klaar zij papa en toen gingen we aankleden en ik weet precies wat ik aan wil én ken de kleuren ook al. Echt! Rood, Oranje, Groen, Blauw en vandaag wil ik Oranjuh sokken aan. Geen discussie.

En het rode overhemd en m’n nieuwe broek, Die kleur ken ik nog niet, naar hij is wel mooij.

Met papa naar beneden en dan gaat het mis. M’n flesje melk gaat niet precies mee op de manier zoals het moet gaan, namelijk zonder van m’n oranje brodje met ontbijtkoek met worst te vallen en dat is NIET GRAPPUG en geeft echt alle reden om te brullen.

Ik bedaarde pas toen mama naar beneden kwam. Die begrijpt hoe belangrijk het is dat ik het flesje wel/niet zelf mee kan/moet/oftochniet mee kan nemen denk bijna zeker. Enfin ik heb nog HARD gezwaaid toen papa ging werken.

Vrij van de creche, maar niet vrij van werken! Jay had honger en iemand moet hem natuurlijk eten geven en wie moet dat weer doen? Precies, ikke. Maar ik vind dat fijn hoor!

En ik ook. Mijn grote broer die mij groot maakt door een flesje te geven. Ik had best honger want ik had de hele nacht als een roos geslapen (ik wist niet dat rozen sliepen en die rozen die bij ons op de kast staan zien er best wakker uit). Drinken is dan fijn.

Vrij van de creche, maar niet vrij van werken! Eigenlijk was het best druk kan ik je wel zeggen, want er moest vanallus gebeuren. Geen tijd om tejuvisjie te kijken of iPad.

Nee eerst moest Jay in bad en dat moet met de handen uit de mouwen (anders worden de mouwen vies). Ik was zelf al in bad geweest, dus was al lekker schoon. Jay heeft zich rot gelachen.

Het werd wel tijd want al dat gewerk van mij zweet ik me rot!

Ik kruip wat af en doe dat met de souplesse van een balletdanser. Ik draai en ik keer en je hoeft maar een keer met je ogen te knipperen en ik ben een meter opgeschoven.

Ik zie trouwens overal humor. Mensen die bewegen en lopen! Vanuit mijn perpectief is dat leuk, zeker als dat papa is.

Laatst op de creche vond ik dat niet! Elke ‘vreemde’ die er binnenkwam bracht mij aan het huilen, Echt waar, alsof ik voor het eerst een mens zag! Dat is een deel van mijn bewustwording of zo denk ik, maar nu is het weer goed.

Vrij van de creche is niet vrij van werken want ik moest mama helpen met afwassen en opruimen en dingen doen, zoals keuvelen en zo! Mama was druk bezig met lekker dingen koken en Ik had al geslapen en Jay lag er nog lekker in. Die heeft uiteindelijk 4 uur geslapen!

Uiteindelijk was ik wel helemaal nat, maar voldaan. Mama helpen is leuk en gezellig.

Toen papa vroeg (jaja) thuis kwam ben ik met hem gaan winkelen. Ik de miniwinkelwagen en hij het mandje. Beide volgeladen en ik goed helpen en hard duwen. Op de terugweg hebben we gezongen en loop ik swingend.

Ik weet wie er morgen jarig is.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Wat is het toch mooi en wat is het toch gezellig.

Sons denk ik dat m’n lach ingebakken is op mijn gezicht… Maar dat is niet zo. Dat doe ik zelf. Ik ben vrolijk geboren en het kost me geen energie. Integendeel, het geeft mij energie én geeft energie aan anderen.

Ik bedoel maar, lachen en vrolijk zijn is belangrijk, maar met Dzjez en papa en mama is dat ook wel heel gemakkelijk. Het ís ook leuk en gezellig en er gebeurt ook altijd wel iets. Vooral met Dzjez, die is altijd lief en zorgzaam en komt vaak met me spelen in de box, roept me onder de tafel en leest boekjes voor.

Vandaag zijn we gaan zwemmen en hij is echt in een ik-ga-maar-even-in-het-water-en-dan-is-het-genoeg-stemming, maar dat drukt mijn pret niet. Ik hou van zwemmen en daar word ik… inderdaad! Heel vrolijk van!

Olpa en Olma waren ook al zo blij! Jammer dat papa er niet bij was! Die moet echt een keer mee! Ik ga er een actiecomité voor opzetten.

Hey, kleine babbelaar, ik wil ook wel even wat zeggen! Ik ben blij met jou Jay. Ik vind dat dat ook wel eens gezegd worden. Zonder jou zou ik enigst kind zijn geweest en het heeft er ook echt even zo uitgezien. Gelukkig is er iets mis gegaan, of goed gegaan, hangt er vanaf hoe je het bekijkt….

Nu kan niemand zich meer voorstellen dat je er niet bent. Het moest altijd al zo zijn en dus is het gewoon zo als het moet én moest zijn.

OK, ik ben soms wat brullerig, maar dat komt omdat ik een dreumes op reis naar peuter-zijn ben. Eigenlijk is dat goed, ook als ik nee zeg en ja bedoel (omgekeerd doe ik dat gek genoeg niet). Ik bouw karakter en heb daar een theorie over:

Hoe groter de afstand tussen blij en brommerig, hoe groter de basisenergie voor een goed karakter!

En door de bank genomen ben ik vrolijk, grappig en vol met humor. Op de creche zeiden ze dat ik een initiatiefnemer ben en een gangmaker (eerst initiatief, dan de gang er in!). Voor de rest is alles goed. Mooi zeg ik. Vanzelfsprekend zegt mama.

Oh ja, we hebben papa twee avonden niet gezien! Die was laat thuis van het werk en dat is stom (maar nodig zegt hij). Dus ben ik vannacht maar even wakker geweest. Dan zie ik hem nog eens…. Gelukkig was hij vanavond op tijd en kon ik nog even brullen…
..en lachen grapjes maken!
😦
🙂

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het was een gezellig en druk weekend met Siebe, Zelda, Beppe, Tessa, Jay, papa en mama.

We hebben veel gelachen, gedanst, gezongen, gefietst, naar Schiphol geweest om Beppe op te halen uit Indonesië en toen gingen Siebe en Zelda ook weer weg en dan zwaai ik hard, want ik weet dat ze weer terug komen!

It wie wer in moaie tiid.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ik loop wat achter met de blogs en vandaag hebben we ook nog eens geen foto’s genomen.

Dat wil niet zeggen dat vandaag niet onkleurrijk voorbij is gegaan. Integendeel, we hadden nieuwe kleren aan. Ik van top tot teen en Jay van top. Die had namelijk aleen een nieuwe bloes aan en die was mooj. Ik had daarnaast ook nog een nieuwe broek aan met gekleurde omslagrandjes. Ook mooj.

Gisteren (woensdag) zijn we trouwens weer gaan zwemmen en ik kn er kort over zijn: Ik stond vooral op de kant!

Ik daar en tegen ben een echte waterman (niet sterrenbeeld) en kan er niet genoeg van krijgen en Olma gelukkig ook niet! Samen hebben we lekker gezwommen dat het een lieve lust is!

Daarna was ik wel moe hoor, maar dat is het allemaal waard. Mama vind dat ook, want Dzjez en ik zijn om half 2 gaan slapen en hij werd om 4 uur wakker en ik pas om half 5. Zwemmen is zwaar…

Ik heb ook nog met Dzjez gespeeld. in de box. Gezellig.

En vandaag dus met een een nieuwe bloes naar de creche. Met papa in de bakfiets. Lekker fris en net op tijd, want ik was het thuis zat, en ging piepen. Jaja, ik krijg een eigen willetje!

Op de creche was Manja en die vindt het ook altijd fijn om even met me te knuffelen. Dat is fijn aankomen!

Ik pak dan een box en ga spelen. Deze keer zijn het boekjes en ga ik lezen. Relaxed en dan naar papa zwaaien.

We gingen ook relaxt weg toen mama ons kwam halen, maar daarna schoot ik in de kolere. ik mocht de deur niet dicht doen en ben ik ONblij! Dat stopt ook niet meer zo gemakkelijk dan.

Ik was ook zo. ONblij en ik weet niet waarom, het is gewoon zo! Dan eet ik niet veel en is er geen land met me te bezeilen. Ik weet niet wat me overkomt! Het is dan ook de eerste keer. Heel erg moe! Al dat gegroei en gespeel. Het gaat een baby ook niet in de koude kleren zitten.

Morgen beter. Sorry mama.

Ik ook sorry. Gelukkig bond ik op tijd in. Niet dat ik veel gegeten heb hoor! Uiteindelijk heb ik dat ene hapje dat de toegang was naar yoghurt toch genomen en mocht ik nadat dat op was ook nog VLA. Heerlijk.

Papa wil dan nog voorlezen, maar ik ben meer in een mama-mood. Dat kan. Soms heb je dat. Uiteindelijk mocht papa ook nog even uit Hotze de Botskabouter voorlezen. Botsen!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Opstaan met mama is altijd leuk. Allemaal op schoot en melk drinken. Goeie start!

Toen we vandaag op de crèche kwamen was ik wel heel erg verrast!

Moniek en Manja en alle anderen waren nog in de pyjama! Nou jaaaa, dat is gek? Hadden ze op de creche geslapen of waren ze te laat opgestaan en in een hele grote haast het huis uitgerend om maar op tijd bij ons op de creche te zijn? Nee, het was onderdeel van het plan. Het grote voorleesplan.

Jaja, je hoort het goed. Er zou deze ochtend voorgelezen worden.Dat is de beste manier om mij de mond te snoeren. Normaal praat ik graag, maar als er voorgelezen wordt, hou ik mijn mond. Luisteren doe ik dan als de beste!

Alle mogelijke verhalen! Eén groot voorleesparadijs, met woorden en zinnen en de juiste intonaties, spanningen en insinuaties. En waar woordenfestijn en dat is fijn.

Ik luister en kijk naar Dzjez, want als ik hem blij zie kijken, weet ik dat het goed is en kan ik ook lachen. Je zou het niet zeggen, maar ik pas een beetje op Dzjez. Ik ben zijn grootste kleine broer namelijk en dat is een onderdeel van mijn verantwoordelijkheid. Ik kan dat.

Ik hou ook van verhalen. Ook al begrijp ik de woorden niet, ik voel de klanken. Nou ja, bij de mensen die het goed voor kunnen lezen natuurljk.

Toen mama kwam strekte ik armen en benen van vreugde! Ik had een drukke dag en dan is mama altijd het grote rustpunt. Dat betekent ook dat ik snel kan gaan eten, want dat moet echt op gezette tijden, anders raak ik ontzet!

Papa kwam pas laat, maar had een fijne verrassing. Hij had broeken gekocht die niet het predikaat “Hoog Water” hebben, maar waarmee ik gewoon Mooij ben. Ik hou van mooi, mooie dingen en mooi zijn. Esthetisch onderlegd dus.

De dag eindigde in een grote verrassing voor mij. Dzjez heeft een goed voorbeeld gehad en heeft mij vanavond voorgelezen. Uit Bumba! Ik bedoel maar. Luiste maar goed.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Naast de boswandeling op vrijdag zijn we nog meer op pad geweest.

Gisteren ben ik met papa naar de verjaardag van Temme geweest. We hadden twee stripboelen mee als kadootjes – die ik niet uitkocht pakken – om z’n smaak te verbeden. Donald Duck en Guust Flater.

Eerst vond ik het h e l e m a a l niet leuk.
Er was een hond en die heette Liva, maar dat vond ik niet. Voor mij was het gewoon een hond die niet in een boekje zit en dan is het per definitie eng. Nee, dan zit ik het liefst bij papa op z’n schoot. Ook als er een leuk spelletje met kikkers te doen is.

Gelukkig ging de hond uiteindelijk weg en heb ik gespeeld en gevoetbald en gek gedaan met Temme. Leuk! En het was al leuk want we hadden logé’s! Tesse, Nynthe en Senn. Senn is een fotomodel en moest op de foto in Amsterdam. Dan is Naarden lekker dicht bij en ik vond het gezellig en we konden spelen.

Vind ik ook. Hoe meer zielen hoe meer vreugd (ok, niet te veel want dan slaap ik wat onrustig) maar dit was precies goed. Ik ben dan al heel interactief en oefen om een van de beste push-uppers van de hele wereld te worden.

ook handig dat ik al behoorlijk goed kan zitten. Het duurt nu soms al 5 minuten voordat ik omval en tot die tijd kijk ik trots om me heen of lees 1 van m’n stoffen Nijntje boekjes.

Goed om je heen kijken is de beste manier om slimmerder te worden. Mama of papa zeg ik nog niet, maar ik kijk al wel naar de lippen van mensen, omdat ik een vermoeden heb dat er een verband is tussen geluid en dat ding. Soms beweeg ik m’n mond al mee, maar die veranderd uiteindelijk in een lach.

Zo ben ik.

En ik kan ook al goed in de box spelen. Fijn is dat. Meer kunnen dan op je rug liggen!

Ik slaap trouwens de hele nacht door. Al 3 achter elkaar. Pfff, eindelijk tijd om eens goed uit te slapen zonder dat m’n maag me weer eens wakker maakt!

Ik had papa geholpen om de bedden van Nynthe, Senn en Tessa op te maken door er op te gaan liggen. Ik snap niet waarom papa me er af duwde, want ik lag zo lekker!

Ik ook, alhoewel ik onvrijwillig van het bed rolde door ongecoördineerde bewegingen. Hey, ik ben een baby hè!

Het grote voordeel was dat ze 2 iPads bij zich hadden dus er was genoeg te zien en te beleven en aanleiding om “mijn” te zeggen. Gelukkig weet ik ook telkens beter wat delen is.

It wie wer in moaie tiid.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ik vind Jay skattugh.

En ik vind Dzjez skattugh!

Jay kan zitten! En als hij wit dan zit hij echt. Vol overtuiging en verbazing. Er hoeft maar iets te gebeuren en BOEM, hij ligt om, weer met een lach. En is altijd vrolijk. En als ik zeg altijd vrolijk, dan bedoel ik ook A  L T I J D  vrolijk. Als papa zegt PRRRT, of een gek gezicht trekt, Jay kirt van het lachen!

Dzjez in een grote druktemaker met veel grappen en grollen in zijn mouw! Dansen, zingen, of mama voor de grap houden als ze vraagt: “Waar zitten je teentjes?”

dan wijst hij eerst op z’n hoofd en als mama het nog eens vraagt dan wijst hij onder zijn kin en ik zie dat dan en denk: Dat is mijn broer.

Hij vergeet mij ook nooit. Of ik nu op de crèche ben of in de box lig, Dzjez is in de buurt. In de box misschien wel bruut en dicht bij, maar met de beste bedoelingen van de wereld. Ook als m’n been per ongeluk geplet wordt.

We hebben ook een nieuw ritueel.

Daar ben ik gevoelig voor. Als we afwijken van de norm, en dat hoeft echt maar een millimeter, een milliliter, een centimeter-per-seconde of onjuiste intonatie en ik ben er af. NEEJ, of ‘ik doen’, of stampen met m’n voet en de armen over elkaar. Het lijkt iets anders dan wie ik ben en uiteindelijk – en dat kan lang duren – wordt er een klein dopje open gedraaid en ontsnapt de niet-mij met een sisser uit me, zoals de lucht uit een balon.

En dan ben ik weer mezelf en heb zin in een knuffel.
Dreumes is afgeleid van ‘Dreun-is’ denk ik.
Maar ik word er groter en wijzer van hoop ik.

Maar terug naar het ritueel.
Ik eet, ik eet yoghurt en ik kijk tv.
Daarna gaat de tv uit en ben ik het er heel erg mee oneens en dan gaan we een boekje lezen. En ik weet precies welke boekjes ik heb en welke ik wil lezen. Ook dat gaat volgens regels. Momenteel is ‘Bumba naar de markt’ m’n favoriet.

Ik ruim het ook keurig op en stapel als het moet. Als je het kunt, moet je niet nalaten het te doen. Tenzij het uit recalcitrantie is. Dan mag het.

Ik had ook nog iets nieuws vandaag.

Ik mocht in Dzjez zijn stoel zitten in papa zijn auto. Aan de andere kant dan anders. Dat is pas onconventioneel! Lekker bij de handvaten, zouden ze zeggen bij de wereld draait door.

Dzjez had een nieuwe stoel. Een echte grote dreumesstoel. Daar kun je lekker recht op in zitten. Dat is voor mij het aspiratieniveau. Een baby moet toch iets om te dromen hebben. Of niet soms.

Die Jay, en dan kijkt haar naar mij! Jay kan echt echt lachen. Hij doet dat niet alleen met z’n mond, maar ook met z’n benen en z’n tenen en z’n voeten en z’n armen en z’n vingers. Jay is de nieuwe definities van lach. Jay-mi-nee, zegt papa dan.

Mooi.

Nog even twee dingen:

1. We zijn gaan zwemmen en ik ben een van die beste stuurlui. Ja die stuurlui die op de wal staan. Ik kijk dan naar de andere kinderen die in het water spelletjes doen en zingen en ik zing luidkeels mee! Van de kant…

Ik lig in het water, te spartelen en mee te doen en ben heel erg gelukkig met het water. ‘T is dat ik niet eind januari begin februari geboren ben, anders was ik een echte waterman.

2. Ik heb van Olpa en Olma een Adventkalender. OK kerst is al geweest, maar het is een slimme manier om de aandacht er bij te houden. Ik was het niet vergeten en wilde graag vandaag een luikje open maken…

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het was een gewone zaterdagochtend.

Ik was veel te vroeg wakker en was niet te sussen met een flesje en een paar lieve woorden. Ik ben met papa opgestaan en heb eerst één boekje met hem gelezen en daarna pas gevraagd of de Fiesjie aan mag.

Nou eigenlijk gaat het anders. Eerst zeg ik “Fiesjie”. Dan zegt papa dat ik het moet vraaaagen en dan zeg ik: “Papaaaah?? Mag de Fieshie? En dan pas doet hij het. Wat een gedoe allemaal voor simpelweg op een knopje drukken, maar goed. Het werkt!

Dus een gewone zaterdagochtend met Sesamstraat, waar zo nu en dan horror-eng-achtige dingen inzitten! Dat ze dat uit durven zenden voor kleine kinderen! Ik bedoel het mannetje van de vingers dat met een koffer in de weer is! Doodeng, dan sta ik achter het muurtje te kijken.

En ineens!
De deur ging open….
Normaal is dat mama, maar deze keer een andere krullebol!
Siebe! Ik spring op en spring hem in de armen en samen springen ze in het rond! Zelda ook? Vraag ik, ja zegt Siebe. Boven. Mooi denk ik, dan kan ik twee keer heel enthousiast zijn!

Ik heb dat allemaal van afstand meegemaakt en keek er naar, maar zodra Siebe en Dzjez uitgeknuffeld waren was ik aan de beurt. Knuffelen met Siebe en je denkt misschien dat ik niet weet wie Siebe is, nou dan heb je het mis.

Niet alleen herken ik hem op grote afstand, ik voel ook dat hij het is en dat het m’n broer is. Met Zelda heb ik dat ook. Trouwens die zorgt ook heel goed voor me. Dat is per definitie en ontegenzeggelijk mijn G R O T E zus en dat zal ze altijd blijven.

Van al die inspanning werd ik eigenlijk best wel moe en ben dus op tijd gaan slapen en dat kwam goed uit….

Ja zeker! Want wij waren bezig ons klaar te maken om te vertrekken. Papa en de kinderen en mama had een haar-eigen-ding-doen-dagje, wat uiteindelijk neerkwam op zeer uitgebreid boodschappen doen!

Maar eerst moesten we nog dansen als een hoempa op alle mooie muziek. Ik ben gek op danse. Als de muziek maar een beetje luid staat begin ik al te bewegen. Zeker als Zelda er is!

Toen Jay uiteindelijk weer wakker werd zijn we met z’n allen in de auto naar Pake gegaan. Pake woont in een soort hele grote boerderij en daar is ECHT VANALLUS te bezien, beklimmen en te ontdekken. En Pake was ook echt blij ons te zien.

Daarna gingen we naar Beppe, maar… die was er niet!
Wie er wel waren, waren Tessa, Senn en Nynthe! Die wonden daar nu, want Beppe is op vakantie. Handug dus, al dat speelgoed en boekjes altijd onder handbereik.

Pake!
Die had ik nog nooit bewust gezien en nu dus wel. Maar eerst heb ik een dik half uur op de schoot van Pakes nieuwe vriendin gezeten, Swannie en daarna nog een dik half uur bij Pake. En dan zit ik echt op m’n gemak. En pake vind dat leuk.

Ik had niet geslapen in de auto en toen ik bij Beppe kwam ben ik direct heel HARD gaan spelen. Zo hard dat ik helemaal vergat dat ik niet een tweede keer geslapen had. Ineens hoorde ik BOEM in m’n hoofd en dat was het voorteken van in slaap vallen.

Van schrik heb ik 360 milliliter opgedronken! En daarna als een blok in slaap gevallen. Pff, van hard spelen word je moe.

Ik ook! Met Senn, Nynthe Siebe en Zelda! Wat een rijkdom. Boven, beneden, op de bank, met de boekjes de op afstand bestuurbare auto ( een echt wonder van techniek) en noem maar op. Geen tijd voor Fiesjie.

Uiteindelijk pas om kwart voor 8 vertrokken en toen we thuiskwamen had ik al geslapen, maar werd wakker en was blij mama te zien!

PS: Ik hou van Appeltaart

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.