We hebben een gevarieerd weekend gehad.
Regen, storm, wandelen, winkelen, spelen.

Ik geef toe dat ik graag dingen zelf doe en wanneer dat niet gebeurt ik in een soort blokkeerstand raak, waarbij ik har brul met tranen. Die machteloosheid is onmenselijk. Wie heeft zoiets nu bedacht! Opgroeien en ouder worden en meer dingen leren, het is wat!

De voordelen zijn dan dat je weer meer dingen kunt en mag, zoals met LEGO spelen. Dat begin ik nu beter en beter te begrijpen. Papa heeft de hele doos omgekieperd en we hebben een trein gemaakt, dus nu kieper ik de doos zelf ook om….

Papa heeft me ook geleerd om op te ruimen, maar daar moet m’n hoofd dan echt naar staan, anders blijft het bij 2 stukjes.

Ik lig er dan regelmatig bij en speel dan mee zo goed en hard ik kan. Ik kan dat goed en ik slaap ook goed. Ik heb nu echt en officieel een hele dag doorgeslapen! Tot half 7 en dat met de klok achteruit naar de wintertijd. Jeej!

Eten doe ik ook als een brandweer en ook m’n hoofd groeit mee, want er is een truitje wat er niet meer overheen gaat. Tsja…

Ik heb ook nog een meditatief momentje gehad met stromend water en de duiven, Die laatste staan er even niet meer op. Ik had geen zin meer in de HEMA. Dat gewinkel, ik ben er niet voor.

Wel voor de donut die ik er kreeg. Dat zijn de mooie verrassingen van het leven! Als ik later goed praat en dingen in de tijd kan plaatsen, kan mama misschien zeggen: Eerst gaan we winkelen en dan krijg je een donut. De befaamde Eerst=Dan configuratie. Of de Als=Dan. Ik groei er langzaam naar toe…

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

OOMPA is het woord als je te snel Olpa en Olma wilt zeggen.
Dat gebeurde want die waren er vandaag na een hele lange vakantie. Relatief is die vakantie langer voor Jay dan dat die voor mij is. Jay is namelijk jonger dat scheelt.

Eerst zijn we vandaag gaan fietsen. Naar een groot gebouw in het midden van Naarden Vesting. Toen we aankwamen had ik een belangrijke opdracht. Ik moest de paal vasthouden en op één been staan. Ik doe dat dan. Een grote verantwoordelijkheid en papa hielp mama met Jay uit de bakfiets te halen.

Toen we binnenkwamen moesten de dames achter de balie heel hard lachen, zo trots waren zij ook op mij.
Logisch.

Daarna zijn we gaan fietsen terwijl papa hardloopt. Mama heeft haar regenpak aangetrokken en ik en Dzjez hebben even onze wenkbrauwen opgetrokken. Daarna zijn we vertrokken en het heeft niet geregend.

Nou ja een paar druppels en dat is dan jammer. Als regenpak verwacht en verdien je meer, vind ik. En mama had zich er ook zo op verhoogd, de tikkende regen op haar kap, maar ja.

Wij zijn vrij snel in slaap gevallen. Dzjez omdat hij zo vroeg op was en ik omdat ik een baby ben.

Thuis zijn we verder gaan slapen, waarbij Dzjez korter sliep dan ik en Ron en Gerard kwamen om de vloer beneden te maken. Wij moesten naar boven vanwege het lawaai. Gezellig op het bed met een fruithapje. Prima zeg ik.

’s Middags zijn we eerst tegels gaan vinden voor de voortuin. En dat zijn mooie geworden en betekent per definitie een uitbreiding van ons speelterrein met ruim 30 vierkante meter. Mooi meegenomen.

Daarna boodschappen doen en ik zat op de dubbeldekker van Jay, Onderop dus. Handig, relaxed en een mooi uitzicht.

Dat is een zware klus en op de terugweg in de auto was ik in slaap gevallen van alle inspanningen en het gekke is dat ik mijn eigen bed wakker werd….. Nou ja lekker geslapen en goed uitgerust, met als grote verrassing OOMPA dus.

Het was heel fijn om ze weer te zien en te genieten en te lachen en vooral plezier te hebben.
Ik ben blij dat ze er weer zijn!

Ik ook!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ik kan er niks aan doen, maar ik zit mezelf behoorlijk in de weg,

Als ik het mooi moet zeggen, zeg ik dat ik een rups ben die zich ingesponnen heeft in een cocon en de frisse lucht mist en de vrijheid en de beweeglijkheid en niet beseft dat’ie straks en mooie vlinder wordt…

Als ik het lelijk moet zeggen, ben ik een rotje met een heel kort lontje dat bij het minste en geringste knalt en knettert, mét veel herrie

Als ik mag kiezen heb ik het liever niet, maar goed van A naar B gaat altijd via één of andere weg en die weg kun je niet altijd kiezen, Het resultaat is dat ik bij B kom en daar gaat het om.

Gelukkig zijn er ook leuke parkeerplaatsjes onderweg en dan heb ik het erg naar m’n zin en ben heel erg vrolijk, Voor de rest moet er creme op mijn wangen anders krijg ik geultjes van de tranen 😉

Papa was druk bezig om de tuin om de tuin te leiden. Soms denk ik dat hij er een zwembad van maakt, zo veel aarde heeft hij afgevoerd, maar intimi hebben me verzekerd dat het om tuinrenovatie gaat. We zullen zien…

Zo’n dagje thuis is gezellig, Ik heb geen last van coconnen of traangeultjes ik lach vooral en maak grapjes met papa, mama en Dzjez.

Ondertussen eet ik veel drink ik veel en groei langzaam groter en groter en actiever en actiever.

Ik ben vandaag voor het eerst op m’n buik in slaap gevallen en dat bevalt goed. Ik werd in ieder geval met een lach wakker. Dat doe ik eigenlijk altijd….

Ik ben nog met papa naar de winkelvansinkel geweest en heb hard gerend met mijn miniwinkelvansinkelwage, Ik slipte bijna uit de bocht! En heb hard gelachen, Daarna zijn we nog naar de speeltuin geweest en ben ik 227 keer heen en weer gegaan op de schommel, ik was bijna in trance. Net als papa. Na een rondje speeltuig ben ik daarna nog eens gaan schommelen.

Schommelen is goed voor je humeur. Weg gaan uit de speeltuin dan weer niet.

Oh ja, ik zat vanochtend in bad en ineens zat Jay naast me. Dat was wel even wennen, maar uiteindelijk ook wel weer leuk! Later als hij echt kan zitten kunnen we vaker gezellig samen in bad: Spetter, Spatter, Spater…

Ik ben de laatste tijd niet zo eterig en weet niet echt waarom, maar gister at ik al mee van Jay en vandaag heb ik samen met Jay fruithap gegeten. Daarna zachte Hipp en ik heb het helemaal ZELF opgegeten.

We hebben de dag afgesloten met een paar leuke verhaaltjes waarvan standaard De Koning zit. “Er woonde eens een jongetje in een paleis van … ” We kennen het allemaal uit ons hoofd…

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het is ’s ochtends nog donker als we in de bakfiets naar de crèche gaan en dus moet het licht aan. Een rood lampje aan de achterkant en een smalle witte bundel aan de voorkant.

Dat is handig, want dat laat zien waar je moet fietsen. Elk mens zou eigenlijk zo’n lichtje moeten hebben, dan raakt hij nooit meer verdwaald. Ik ga daar eens over denken en kijken of ik zoiets uit kan vinden.

Ik had voor de gelegenheid een pet op. Die had ik gevonden inde kast en dat is reden genoeg om hem op te zetten, of niet soms. Op de crèche zet ik hem dan weer keurig af. Zo ben ik.

Het was een grote vriendendag! Puck, Douwe, Chloé ze waren er allemaal en het werd mooi weer zeiden ze en ze hadden gelijk! Toen papa ons kwam halen waren we buiten aan het spelen. Glijbanenm voetballen, achter-elkaar-aan-rennertje, allemaal activiteiten voor de actieve kleine mensch.

Ik lag lekker te spelen op het omheinde speelvel. Ze zijn vast bang dat ik weg ga lopen/kruipen/keren. Nou, daar hoeven ze niet bang voor te zijn en dat om twee redenen:

1. Het is veel te gezellig
2. Ik kan nog niet kruipen

Dus.

En het goeie is dat ik niet vergeten wordt. Niet alleen Dzjez roept Jay me, Jay mee, ook 2 anderen doen dat en dat is fijn om te weten. Zo ga ik nooit zielig en alleen in een donker hoekje moeten wachten totdat iemand beseft dat ik er niet bij ben…. Geintje.

Thuis heb ik weer een hele bak vol aardappeltjes en worteltjes gegeten en het grappige is dat Dzjez er ook van meegegeten heeft! Zo lekker was het.

En als afsluiter van de dag hebben Dzjez en ik nog even gek gedaan. Daar zijn we goed in, ook al is Dzjez een beetje in z’n overgangsfase van dreumes naar peuter…. Dat zijn lastige fases denk ik.

Ik zit nog in de fase van baby naar baby. Maar dat is lachen geblazen.

Och ja, dat en verkouden zijn is genoeg om veel NEE te zeggen en onblij te worden als dingen niet gaan. Ik vind het zelf ook NIET LEUK, en hoop dat het snel weer over is. Gelukkig zijn de perioden tussen de buien door lang en zonnig, net als vandaag!

En oh ja, toen we thuis kwamen was de boom die normaal voor het raam staat, helemaal weg! Veel licht en veel ruimte. Mooie metaforen…

En oh ja, groetjes aan Puck, die had de blog gelezen. Cool!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

We zijn vandaag naar de verjaardag van Philine geweest en daar waren weer de 2 konijnen.

Konijnen zijn en blijven leuk, zolang ze maar in een boek blijven staan of op televisie zijn. Dichterbij worden ze eng, hebben waarschijnlijk bloeddoorlopen ogen, gruwelijke klauwen en vlijmscherpe tanden. Dat denk ik.

Verder heb ik me heel erg vermaakt en gespeeld met iedereen en alles. Feestjes zijn leuk als je bijna 2 bent. Ik snap al veel, kan overal bij en er is veel te ontdekken wat ik nog niet gezien of aangeraakt hebt. Een echte Livinstone-I-presume ben ik dan.

Ik ben dat ook, alleen is mijn transportmiddel nog beperkt tot het overgaan van handen naar handen en schoot naar schoot. Dat is een vrij energievoordelige manier van verplaatsen en je ziet er veel mee van de wereld.

En we zijn op de fiets gegaan, dus dat is ook een soort ontdekkingstocht. Zeker omdat mijn en ook het bedje van Dzjez naast me in de bakfiets lag. Dan zie je het ook eens op een andere manier!

Beppe was er ook en die was net zo blij om mij te zien als ik haar. Dat komt goed uit.

Dat geldt ook voor Tessa en Nynthe en eigenlijk vind ik het fijn om te kunnen lopen. Dan kan ik ook naar konijnen gaan en bang zijn, Leuk!

Het was een gezellige dag en mama kan trots zijn op ons.
En dat is ze ook!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dat heb je soms.
In je hoofd, in de bakfiets, met het spelen of in de winkel. Dat laatste vooral als papa en mama even wat tijd nodig hebben. Ach ja, zo gaan die dingen.

De leuke holderdebolder is natuurlijk in de bakfiets. Lekker achter papa aan fietsen, terwijl hij zich in het zweet loopt. Ik klets en zing dan met mama en papa klets met ons en Jay.

Vandaag was een doedag, want na het fietsen / lopen zijn we naar de winkel gegaan en daar heb ik op straat gestaan en buiten naar de auto’s gekeken terwijl mama een mooie jas heeft gekocht.

Thuis is papa een de klus gegaan en ik in bed. Kort, want ik was niet echt in de slaapstemming en dat kwam goed uit, want ik moest naar de kapper. Ik heb nu een kort koppie en niet gehuild. Ik ben alleen geen fan van een föhn. Ik kan me trouwens niet voorstellen dat er echt föhn-fans zijn, maar je weet maar nooit. Er zijn gekke mensen in de wereld….

De klus van papa veranderde langzaam in een kast in de berging. Mama was blij en papa trots. Een mooie combinatie.

Mee eens!
Zonder hen was ik er niet geweest en dat zou heel erg jammer zijn, Dan had de wereld mijn lach gemist!

Ik ben trouwens een echt bakfietskind. Leg me er in en ik voel me goed en vertrouwd. Dat krijgf je als je al vanaf je geboorte zo wordt vervoert. Ben benieuwd hoe het deze winter zal zijn.

Zo’ dag zorgt ook voor veel huiselijk plezier met Jay en mij. Ik kan echt niet wachten totdat Jay echt kan spelen en Jay vindt dat ook. Die wil zo graag iets doen! Ach ja, komt snel genoeg, tijd vliegt! Gelukkig hebben we de blog om alles nog eens na te lezen. En zien:

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Soms gebeurt het wel eens dat een klein dingetje een groot gevolg heeft.

Belangrijke mensen noemen dat de chaos theorie en het idee is dat wanneer een vlinder met z’n vleugels wappert in Japan, dit een orkaan kan veroorzaken in Europa.

Voor mij geldt dat als ik aankom op de crèche en Puck is hard aan het huilen (omdat haar vader weggaat) zorgt dat voor een orkaan in mijn hoofd. Die orkaan vertaalt zich dan weer in boeverij.

Ik ben de hele dag een soort dwarse pestkop geweest en ik zeg er maar direct bij: Ik heb er spijt van!

(aan de andere kant kan ik er niks aan doen en is het een gezonde fase in mijn ontwikkeling die de vrije loop moet hebben. ‘Tuurlijk moet er wel iets van gezegd worden zodat het me duidelijk wordt dat het iets is waar ik geen gewoonte van moet maken, maar die vrije loop is wel belangrijk. Zoals je neus snuiten, of eens hard lachen, of eens goed huilen. Het lucht OP)

Mijn ontwikkeling beperkt zich momenteel tot VEEL eten en NOG MEER lachen, En als ik in de wipper zit strek ik heel hard m’n benen en m’n tenen en m’n armen en m’n vingers, allemaal ter voorbereiding op de grote mobiliteit!

Maar eerst zitten.

Dat gaat telkens beter. Als ik me ergens aan kan vasthouden dan blijf ik zitten en ik kan me ook al optrekken met buik- en armspieren als ik half lig. Dus. Kwestie van tijd.

Verder schrijven we deze blog deze ochtend en kan ik met trots mededelen dat ik van kwart over 12 tot 10 voor 8 en toen had ik nog niet gepiept, maar lag ik met m’n knuffel rustig in bed. Het eerste wat ik deed was…. lachen. Fijn. Voor ons allemaal.

Ik moet nog één ding zeggen en dat gaat over inperking van bewegingsvrijheid. Eén foto is genoeg om dit duidelijk te maken.

Wordt vervolgd.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ik heb zo nu en dan een moment waarop ik een knuffel moet geven. Met name mama. Dat zit in me en is genetisch overgedragen. Papa en mama knuffelen ook vaak. Met Jay, mij en elkaar. Goeie zaak.

Mee eens. Kussen en knuffelen is een goeie zaak. Als papa of mama me kussen dan moet ik altijd hard lachen. Ik ben een echte lachbaby. Zo ben ik geboren denk ik en dat zal ik altijd blijven doen. Dat is het plan.

Ik eet meer en meer en begrijp hoe het moet. Wat niet wil zeggen dat ik daardoor de hele nacht doorslaap en dat 2 fruithapjes, veel aardappeltjes met worteltjes en borstvoeding ten spijt.

Dat heeft denk ik ook te maken met het verwerken van alle indrukken (en dat zijn er nog al wat). Wat dus niet wil zeggen dat ik honger heb…. Dus heb ik afgelopen nacht alleen geslapen en dat ging heel goed! Maar twee keer wakker geworden en iedereen blij.

Het was een drukke dag. We zijn gaan fietsen en hebben nieuwe kussentjes op de bakfiets! Geen houten billen meer. Niet dat ik het echt heb opgemerkt, maar m’n billen waren blij. Dus.

Papa heeft ook hard gewerkt en de halve tuin in een aanhangwagen gestopt en weggebracht! Wel drie keer op en neer en hij zweten! Alles voor een goed doel, want Jay en ik kunnen dan gewoon in de tuin spelen als het mooi weer is. Maar dat kan pas als het hek er staat. Dat is het volgende plan, nadat de tegels er liggen.
Goed plan.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Gek he, hoe een mens in elkaar zit.

Op vrijdag, zaterdag en zondag wordt ik heel vroeg wakker en op maandag niet…. Sommige mensen kunnen daar niet bij met hun hoofd. Alleen als papa binnenkomt om 20 over 7, ben ik net 2 seconden klaarwakker. Teentjes? Zeg ik. Ja, zegt papa en de dag is begonnen.

We hebben gezellig samen mama uitgezwaaid en daarna zijn ik en Jay in de bakfiets vertrokken naar de crèche. Naar Puck. Mijn vriendin. Gewoon vriendin hoor verder niks.

Haha, niet waar hoor! Dzjez is verliefd op Puck. De hele dag zijn ze met elkaar aan het spelen en draaien en kusjes geven en als ze naar bed gaat, zegt Dzjez Dag tegen allemaal.
Mooi hoor.

Ik begin meer en meer te eten. Op de crèche twee keer fruithapje en gisteren thuis ook al plus 2 keer wortel met aardappel. Niet dat het de nachten langer maakt, maar een goed begin…

Toen mama ons kwam halen heeft Dzjez er gelukkig voor gezorgd dat ze mij niet vergeten is…. Zo is’ie. Gelukkig maar.

Wel fijn. Mama Auto! Hoogtepunt van de dag (op Puck, Douwe en de anderen en hetgezellige spelen na).

Thuis is papa, fijn! Niet veel gegeten, maar wel zelf en yoghurt. Nog wat heen en zeer gelopen, maar als papa zegt flesje, zeg ik Dag mama, Dag Jay en hup naar boven. Papa tilt me.
Dan ben ik echt moe.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.