maart | 2021 | Dzjez & Jay

Ik laat me natuurlijk niet zomaar aan de kant zetten.
Zeker niet door iemand in een rood/witte outfit met nummer 14 er op. Wat zegt dat nou? Helemaal niks! Bovendien ben ik de laatste tijd ook into voetbal. Regelmatig voetbal ik ’s ochtends vóórdat we naar school gaan, samen met Dzjez. Dat is recent hoor! Sinds kort vind ik het pas leuk.

Wat ik ook superleuk vind de laatste tijd (en dat blijf ik doen), is steppen.
Steppen op een step (blijft een vreemd woord, dat er omheen blijft draaien om wat het nou eigenlijk is. ‘Step’, is dat eigenlijk wel een Nederlands woord? Ik denk dat het van het woord ‘step’ komt uit het Engels, en dat betekent gewoon stap…. en stappen doe je dus niet met een step. Je zet af met één been, op een plank met wieltjes en een stuur. Nu zijn we ergens, want dat komt in de buurt van het woord ‘pedaal’ wat betekent: hefboom bediend met de voet of trapper. Komt van het Latijnse pedalis wat ‘bij de voet behorend’ betekent. Daar komt het woord autoped vandaan. Lang verhaal kort, het gaat niet automatisch, ik ben het die het doet, dus noem ik het een Jayped), dat doe ik dus nu ook….

Verder ben ik HARD aan het werk om mijn brein te trainen.
Vanochtend (zondag) eerst al gerekend als een brandweer, en daarna taal. Op de moderne manier, met computer en koptelefoon. Goed luisteren en dan het woord typen. Hieronder, als je goed kijkt, zie je hoe ik dat doe.

Dat is de manier dus om dat te doen.
En hoe meer ik het doe, hoe slimmer ik word.

Als ik klaar ben ga ik weer lekker spelen. Binnen of buiten, weer of geen weer, want ik heb het toch niet gauw koud. Ik heb twee wangen die werken als kleine vermarminkjes. Die worden telkens roder (en warmer) naarmate het kouder wordt. Handig. Liefst ga ik nog op blote voeten, heb ik overgehouden uit Indonesie, maar dat mag niet.

Nou, laterrrr.

Soms heb je van die dejavuutjes.
Vandaag was er een. Na laaaaang wachten door Corona en foute maat, hadden we vandaag een slot bij de Ajaxshop in Amsterdam. Dat is niet zomaar een shop, maar een SHOP IN DE ARENA VAN AJAX. Het heiligdom der heiligdommen dus. En ik was er. Met mama.

Zoveel Ajaxspullen.
Dat is bijna te veel voor een 9 jarige om om te nemen. Alles rood-wit, of groen van de keeper. Ja dat hebben ze goed voor elkaar bij Ajax. Als je wilt kun je daar je zakgeld voor de komende 33 jaar wel uitgeven.

Dat hoefde nu dus niet, want dit was nog steeds van m’n verjaardag/sinterklaas (kan beide zijn), en dat past altijd in het budget. En ik heb het echt nodig, want ik groei als kool en ik voetbal 3 keer per week. ‘Ze’ zeggen dat ik goed ben, dus zeg ik het zelf ook maar. Vrij simpel, als je niet overtuigd bent van jezelf, hoe kan iemand anders dat dan zijn…

Enfin, na lang rondkijken en passen hadden we het juiste setje in de juiste maat gevonden, maar toen kwam de allergrootste verrassing nog! Ze konden daar, ter plekke mijn naam nog op het shirt zetten! MIJN NAAM, OP EEN AJAX SHIRT. En daar kan maar 1 nummer bij, en dat is nummer 14.
Dan kunnen jullie er al vast aan wennen.