Het was de laatste tijd een beetje druk, dus ben ik een beetje offline geweest, maar wat is er al weer veel gebeurt! Ik ben al bijna 6!
6 weken, en dan heb je al een heel leven achter de rug. Slapen, drinken, draaien, knuffelen, poepen, poepen en nog eens poepen en plassen, huilen, brullen en lachen dus. Dat is m’n nieuwe credo: Begin de dag met een lach!

Ik heb gehoord dat ik dat de komende weken telkens beter kan en ook het gezicht van m’n moeder herkennen en me niet alleen blind staar op de haargrens (wat overigens ook heel mooi is!). Ik doe echt m’n best en kijk heel intensief…. En dan moet je m’n vader hebben. Zijn haar heeft bijna dezelfde kleur als z’n voorhoofd, dus daar is weinig te zien.

Vandaag ben ik een dagje met mama. Papa is aan het werk en vanavond gaat’ie klussen aan een boot. Met Niels en Erik. Klinkt goed, maar ik heb nog nooit een boot gezien. Zal eens goegelen als ik tijd heb. Mama is druk bezig als ik slaap, of eigenlijk in bed of in de box lig. Want slapen doe ik niet de hele tijd. Ik vind het ook lekker om op m’n rug te liggen en om me heen te kijken. Zo veel te zien!

Dit weekend komen Siebe en Zelda. Op zaterdag.
Ik kijk er naar uit!