Plots bezoek! Ik had er zelf niet op gerekend, was nog bezig met baby zijn en papa die Siebe en Zelda haalt en ineens stonden ze daar. Martina en Mario. Mario is een vriend van Olpa, van heel vroeger, toen ze nog samen de wereld een beetje warmer maakten (Olpa heeft namelijk bij Honeywell gewerkt wat Goeie Honing betekent en verwarmingen in hele grote gebouwen plaats en Mario ook). Zo hoor je nog eens wat. Maar goed dat Olpa er niet bij was, want dan hadden ze waarschijnlijk alle sterke verhalen opgehaald ;-).
Het was heel gezellig en het grappige is natuurlijk dat Mario mama ook kende toe ze nog heel klein was. Hij vond haar altijd heel lief (ik ook!) en nu ben ik er, dus voor hem is dat heel leuk om te zien dat mama nu mij heeft! Martina vind mij ook wel leuk denk ik. Ik lig in ieder geval heel lekker op haar schoot, terwijl ik heel hard aan het oogcommuniceren ben (dat is best moeilijk hoor! Praten met je ogen, en dat wissel ik dan af met interessante geluidjes en lachjes).
OK, ik geef het toe. Ik ben uiteindelijk wel in slaap gevallen, maar het zat zo goed en werd best wel laat in Babytijd, dus uiteindelijk won de zwaartekracht van de lichtekracht van m’n oogleden. Lekker slapen dus! Want, Siebe en Zelda waren onderweg en die heb ik dus nog gezien! Ik ben namelijk daarna nog heel lang wakker geweest, tot wel 10 uur! en heb vervolgens geslapen tot half 6. Papa en mama blij en ik ook! Ik denk dat ik een Blije Baby ben!
(PS: Zij zijn fans van m’n blog!)
Dzjez & Jay 