Het is maar goed dat we onze eigen hoofden hebben, want anders lijken we allemaal op elkaar!

We moesten namelijk allemaal in uniform komen. Voor de foto en/of video, om te laten zien hoe leuk de NIS is. Mij hoeven ze dat niet te vertellen want ik weet het al lang. Elke dag is superleuk en het is al bijna voordat ik wakker word dat ik aan het nadenken ben, waar ik in de ochtend mee ga beginnen.

’s Avonds voordat ik ga slapen herhaal ik voor mama en papa wat de hele dag heb gedaan. Mijn lievelings twee woorden zijn “en toen”. Die gebruik ik in de opsomming aan de lopende band.

Ik beleef de dag op geheel eigen wijze. Klei blijft een favoriet, naast muziek, dansen en …. zwemmen. Ik mocht de eerste keer zwemmen en direct zonder bandjes. Dat vinden ze beter, want als je het vanaf het begin leert, hoef je het ook niet af te leren.
Simpel.

Dat doet me denken aan iets anders. Het regent namelijk best veel de laatste tijd en het is niet eens het regenseizoen! De regen is dus behoorlijk in de war en valt vaak aan het eind van de dag als een zee uit de hemel.

Ik vraag me dan weer af waar de regen vandaan komt. Een douche begrijp ik nog wel, maar hoe die wolken dat doen is een ander verhaal. Op één of andere manier denk ik dat water door de maan of zo omhoog gezogen wordt via een bijzondere slang, want die heeft het warm en dan gaat het via de wolken in regendruppels terug. Zoiets denk ik. Nou, daar ga ik nog eens diep over nadenken.

In ieder geval, laatst gingen we een keer met Siebe en Zelda zwemmen en toen ging het ook zo HARD regenen, en als ik zeg HARD, dan bedoel ik ook HARD!

Ik zwem dan liever niet in het water, maar ga op een ontspannen manier onder de parasol zitten, die in 1 ommezwaai een paraplu wordt en dan zit ik lekker naar de regendruppels te kijken.

Siebe, Zelda en Dzjez niet. Die gaan in de regen zwemmen! Dan worden ze toch helemaal nat! Nou dat vinden ze niet erg. Het lijkt er zelfs op dat ze extra plezier hebben. Zeker Siebe, die gaat zelfs onder een waterstroom die van het dak komt staan.

Uiteindelijk werd het mij ook te veel, dus ging ik ook onder de parasolplu zitten, terwijl Siebe en Zelda nog even nog even doorgaan. Die hebben een onuitputtelijk uithoudingsvermogen.
Jammer dat ze weer naar huis zijn.