Op de terugweg uit Landsmeer zag ik al dat het mooi weer was en aangezien Siebe en Zelda hun skeets meehebben, gingen ze dat doen. Behalve Zelda, want die had geen zin en moest andere dingen doen. Zoals een gedicht schrijven en Mama helpen in de tuin. Dus het waren Siebe en Papa en beide kwamen terug met een beetje kleur in hun gezicht.

Volgens Siebe was het leuk en hebben ze gedraaid en zijn ze van de heuvel afgegaan. Supercool, wil ik ook doen als ik groot ben volgend jaar. Of nog wat later! Eerst even leren lopen. Ze hebben ook de pluisjes van paardebloemen afgeblazen. Leuk die bolle wangen. Toen papa terugkwam heeft hij nog even het gras gemaaid en een nieuwe definitie gegeven aan groene vingers. Van het gras dus en ‘grappig’ achter m’n hoofd! Leuk hoor!

Ik heb vandaag zelf een appel gegeten. Nou  ja, gegeten, gesabbeld, maar lekker. Dat is weer eens een andere smaak en ik krijg er nu al zin in al die verschillende smaken te ontdekken. Wat is dat toch leuk als baby, al die ontdekkingen die ik nog allemaal kan doen. Jammer voor de grote mensen, die vergeten wel eens hoe leuk en lekker die dingen zijn!

Zelda heeft een gedicht voorgelezen dat ze zelf geschreven heeft over een eenzame bloem, die uiteindelijk niet meer eenzaam is. Mooi. Werd er een beetje stil van.
Daarna heeft ze de oorbelletjes, die vanuit Amsterdam door haar moeder uit België waren opgestuurd, uitgepakt. Ben je nog mee? Was goedkoper en gemakkelijk om ze naar ons te sturen. Slim hè!?

Nou dat was het wel zo’n beetje vandaag. Druk dagje en morgen is het koninginnedag. Ik ben benieuwd. Siebe heeft z’n oranje shirt al aan en hij is maar half Nederlands!

Oan’t moarn.

Deze slideshow vereist JavaScript.