Dat was raar. Ik werd vanochtend wakker en toen was mama al weg! Vreemd, want ik had om 8 uur nog gedronken en daarna ben ik natuurlijk als een blok in slaap gevallen en toen ik dus wakker werd was ze er niet. Ze moest naar de hondenschool vandaag want daar was een examinatorendag en daar moest ze bij zijn. Want dat is wat ze doet. Maar ja, voor mij betekent dat, dat ik haar niet zie. Gelukkig WhatsApped papa heel veel en weet ze precies waar we mee bezig zijn.
Gelukkig waren papa, Siebe en Zelda er wel, dus dat was gezellig en dan drink ik gewoon uit het flesje. Dat blijft raar en papa had het net niet warm genoeg gemaakt en als ik dan in de melk-van-mama modus ben is dat extra raar. Uiteindelijk heeft hij het ietsje warmer gemaakt en toen was het goed.
Ik heb veel gespeeld met m’n nieuwe pop. Gaaf! Ik merk dat ik meer en meer beweeglijk wordt. Ik draai van links naar rechts en soms op m’n rug, pak alles wat ik wil pakken en zo speel ik lekker. Al brabbelend natuurlijk, want dat doe ik ook graag. Papa had een spiegel in de box gezet en dan kan ik naar mezelf kijken. Ik ben niet Narcissus hoor, maar begin mezelf goed te herkennen en dat is interessant genoeg om naar te kijken. Soms denk ik dat het m’n tweelingbroer is en dat hij lacht wanneer ik lach en dat is een mooi spelletje!
Papa is nog met Siebe gaan hardlopen en dan zul je net zien dat ik honger krijg. Gelukkig was Zelda er en die heeft gewoon melk opgewarmd en het me gegeven. Handig zo’n grote zus. Hoef je je nooit zorgen te maken. En bovendien erg gezellig. En daar hou ik van.
Ik was wel heel blij toen mama thuiskwam en dat was vroeger dan verwacht en dat is dan een meevaller. Ik ben dan blij haar te zien en zij mij ook. Dat is het leuke van elkaar niet zien, het weerzien. Ik heb ook wel weer eens zin Olpa en Olma te zien trouwens. Dat is ook al weer een tijd geleden! Ik heb wel gehoord dat ze het heel leuk hebben op Corsica.
Papa heeft Siebe en Zelda weggebracht vandaag en dan zijn ze lang onderweg. Ik heb ze uitgebreid geknuffeld, maar mis ze dan toch wel hoor! Dus bij deze nog een dikke knuffel Siebe en Zelda!!!!!!!
Toen papa thuiskwam lag ik net in bed en ik hoorde hem thuiskomen en dan lig ik onrustig…. dus ga ik wat huilen en in dit geval heeft mama me gelukkig gehaald. Ik had namelijk wel 3 uur geslapen, dus had nog genoeg wakkerigheid in me. Te veel eigenlijk en dan heb ik nog geen zin om te slapen, zeker niet als ik papa gehoord heb. Dus hebben we nog even gezellig geknuffeld, gespeeld, gelachen en gebabbeld. En dan ben ik tevreden moe en ga met veel plezier naar bedje toe. Morgen naar de crèche.
Oant moarn!
PS: De flits van de camera is kapot, dus zijn de foto’s wat wazig. Die dingen gebeuren en daar moet je snel overheen stappen. We gaan de grote flitser gebruiken of BLITSER zoals Olma zegt!