Vandaag was raar want ik moest vroeg opstaan en dan doe ik dat niet hè!
Vroeg opstaan want mama moest weer weken en ik ging naar de crèche.
Ik ben maar één keer wakker geworden vannacht om een uur of drie, dus prima. Ik heb mama dan ook maar kort gezien, maar dat werd gecompenseerd door Zelda, want papa vond dat ik in bad moest en Zelda hoorde dat en kwam kijken. Gezellig is dat. Ik ben nu zo groot dat ik bijna niet in bad pas. Geef mij maar de zee! Veel meer ruimte. Daarna was ik opgefrist en wel voor de crèche en heeft Zelda me eerst even drinken gegeven. Maar toen…

Voor de iPad, zittend op de grond Hopla kijken. Wat een vet programma is dat zeg! Er wordt niet veel gesproken, maar wat een superbe acteerwerk. Die mimiek en die timing is fenomenaal. Nee, ik ben een echte fan van Hopla. En super handig. Ik kan het op TV bekijken of via Youtube en m’n aandacht is volledig afgeleid. Het grote voordeel: er wordt in geteld, dus is het educatief en dus is het verantwoord.

Daarna heeft papa me naar de crèche gebracht. Daar was Ellen en die was blij me te zien en ik haar. Ze vond dat ik een bruine kop had en dat vind ik ook. Het was een mooie dag en ik heb alle melk opgedronken. Het is een beetje onduidelijk wat ik verder gegeten heb en ik weet het niet meer, want m’n geheugen is nog niet zo goed ontwikkeld wat dat soort dingen betreft… Zal morgen nog eens vragen.

Toen mama me kwam halen was ik druk aan het spelen. Dat is een cirkel waarin ik kan zitten en allemaal dingen kan doen. Daar ben ik goed en vind ik gaaf om te doen. Toen zag ik mama en dan doe ik even extra m’n best. Eefjes maar, want dan wil ik opgepakt worden. Ik had haar de hele dag niet gezien en dat was al weer lang geleden.

Toen we thuis kwamen waren de honden er wel, maar papa en Zelda en Siebe niet.
Die hebben vandaag hun eigen avontuur meegemaakt, maar dat lees je hieronder.

Wat ik nog meegemaakt heb, was toen ze thuiskwamen, toen heb ik weer Hopla gekeken, maar vooral heb ik gestaan bij de box en geoefend in dingen pakken. In dit geval moet je maar even kijken, want echt uitleggen kan ik het niet. Het woord overmoedig is absoluut niet van toepassing!

Vanuit deze kant van de wereld wil ik ook nog even een grote groet doen aan Olpa en Olma in Frankrijk. Ze hebben vandaag met Mama gebeld en ze missen me enorm. Logisch. Ik zou dat ook doen, mezelf heel erg missen! Dikke knuffel dus! Geniet er maar van.

It wie wer in moaie dei!

Deze slideshow vereist JavaScript.