;
Vandaag was dus een donderendedag. Ik weet niet wat dat is, dan heb ik gewoon een andere dag dan anders. Dat kan, vind ik. Niet dat ik vervelend ben of zo, gewoon wat boos. Als dingen niet gaan, of niet snel genoeg gaan. Kortom als mensen me niet begrijpen. Dat is het nadeel van nog niet kunnen praten (of echt begrijpen wat er gezegd wordt). Dan kun je het niet aangeven.
Misschien was ik wat van slag door de pap. Niet papa, maar pap. Dus een extra lepeltje pap in de melk om te zorgen dat m’n buik er wat langer over doet om te verteren. Dan heb ik later honger, alleen ik moest er echt aan wennen. Dikke brei voelt anders in de mond dan moedermelk en ook weer anders dan gewone melk.
Maar ik heb dat altijd. De eerste keer als ik iets nieuws eet, kijk ik altijd wat raar, maar de tweede keer vind ik het al weer lekkerderder en de keer daarop vind ik het normaal. Tenzij ik het echt niet lekker vind, maar dat heb ik nog niet echt meegemaakt.
Vanavond heb ik rijst met courgette gehad. Dat vond ik de eerste keer ook niet lekker, maar nu wel. Alleen had ik m’n donderendedag, dus was ik nogal ‘expressief’ tijdens het eten. Ik heb uiteindelijk best veel gegeten en … YOGHURT, beste toetje in de wereld en zonder suiker hè!
Daarna heb ik lekker op m’n troon gezeten terwijl papa en mama aan het eten zijn. En toen naar bed. Na een goeie dag is het goed om te slapen en dat is wat ik ga doen!
It wie wer in moaie dei.