Familiefeesten doen wat met je en dat is niet mis.
Niet alleen beleef je dat met de ogen open, je beleeft het ook met de ogen dicht. Dat heb ik wel met meer dingen. Nieuwe indrukken die ik ’s nachts verwerk, opsla en nieuwe verbindingen creëer tussen m’n neuronen. Dat is goed voor mij, daar word ik slim van, maar minder goed voor papa en mama. Het zorgt er namelijk ook voor, dat ik ’s nachts wel eens wakker wordt. En dan ben ik nog eenkennig ook!

Dat kan natuurlijk komen omdat het donker is en ik de krullen van papa niet herken…. Of gewoon omdat ik soms liever bij mama ben. Dat hebben papa en ik gemeen, dat we het fijn bij mama vinden. In ieder geval was het niet de honger maar de onrust. Na enig hevig knuffelen met mama was ik er weer helemaal klaar voor om verder te slapen.

Deze ochtend was ik dan ook weer goed gehumeurd. Zeker als ik dan eerst een flesje krijg. Lekker in de slaapzak, op de nuchtere maag. Daarna mocht ik in bad, wat op zich jammer is, want daarmee spoelen de herinneringen van me af. Ik rook namelijk nog een beetje naar het gras en de gezelligheid van Aldemardum. Maar goed, de keerzijde is een frisruikende Dzjez en dat is ook niet mis.

Voordat ik naar de crèche ga, mag ik ook nog een boterham opeten. Als je goed in m’n mond kijkt, zie je dat het appelstroop is. Dat is na de kaas. Een zoete beloning voor m’n tong en die is daar gek op en aangezien die tong van mij is, ben ik er ook gek op! Wat dan weer grappig is, is dat ik direct weer nieuwe geurtjes verzamel. Ook in m’n haar!

Papa heeft me daarna naar de crèche gebracht. Achter in de auto in de oranje Maksikoosie en die past me amper nog. Ik lijk wel een schildpad op z’n rug! Grappig om te bedenken dat ik daar ‘vroeger’ ruim in paste en ik weet zeker dat de Maksikoosie niet gekrompen is….

Over de crèche kan ik kort zijn: Het was goed!

Toen ik thuis kwam met mama was papa er niet. Hij had een tekenwurksjop in Mechelen. Leuke baan zeg ik! Tekenen! Ga ik binnenkort ook doen. In ieder geval kwam het goed uit, want mama en ik waren moe en dus konden we vroeg naar bed.

It wie wer in moaie dei!

Deze slideshow vereist JavaScript.