Elke dag is een ontdekking eigenlijk. Steeds weer nieuwe dingen of nieuwe ervaringen of nieuwe combinaties. En dat is maar goed ook anders wordt het al snel saai.

Saai is niet goed, maar ik denk ook dat het afhangt van hoe je er mee omgaat. Bijvoorbeeld: He kunt een la zien als een plek waar je speelgoed bewaart, maar je kunt het ook zien als de bek van een monster waaruit je heel snel het speelgoed moet redden, anders is het voor altijd verloren!

Grappig eigenlijk als je in dat licht het woord belevenissen bekijkt. Belevenissen. Dat gaat dus over wat er is in het leven en wat je er uithaalt. Laat ik dat dan maar doen wat er is veel te beleven en te genieten, waarbij het woord genieten dan weer vraagtekens oproept. Genieten? Niet of wel, dat is de vraag. Misschien is dit zo’n woord dat je om moet draaien oftewel als het niet leuk is niet en als het wel leuk is juist wel. Woorden, je krijgt er wat van!

in ieder geval worden woorden nog leuker met muziek. Dan hoef je ze niet eens te begrijpen, alleen maar voelen. Dan kun je er een beetje op dansen. Niet op alle muziek trouwens, er moet wel een beetje tempo inzitten. Papa had muziek opgezet toen ik mango aan het eten was.

Wat ik ook gegeten heb is papier en dat kan ik afraden. Het is leuk om te scheuren, dat wel. Daar kan ik intensief mee bezig zijn. Dat voelt goed en klinkt leuk. Weer een voorbeeld van niet-saai.

Ik heb trouwens iets ontdekt. Ik vind maiskorrels lekker. Maar omdat ze zo klein zijn is het van belang dat je er veel van in je mond stopt. Veel is in dit geval beter, en aangezien ik nog geen kiezen heb om echt te kauwen is dit wel leuk voedsel. En zo zie je maar weer dat de oog-hand-coordinatie met sprongen vooruitgaat. Zeker als het aankomt op eten.

Ja, it wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.