Vandaag was een dommeldag. Voor mij en voor mama.
Ik werd om kwart voor zeven wakker en apap moest op, maar mama mocht blijven liggen, want die werkt niet op woensdag. Dus die had liever niet dat ik wakker werd. Maar goed, dingen gaan zo als ze gaan hè, en na 180 ML had ik nog steeds dorst, dus heeft mama nog een flesje gemaakt van 120 ML en toen was ik pas voldaan.
Heerlijk zo. En toen bracht papa me terug naar bed en ik weet niet of ik in de war was of het gewoon niet in de gaten had, maar voordat ik het wist, lag ik er in en viel terug in slaap! Nou ja! Tot 10 uur, dus toen ik wakker werd was papa al lang weg en mama lag er nog lekker in. Die was blij. Een goed begin van een goeie dag dus!
We hebben het rustig aan gedaan, want mama was nog moe van gisteren. Logisch. Niet mis, ik moet er niet aan denken, maar allemaal voor een goed doel. Mijn broertje of zusje. Onder dit soort omstandigheden is het jammer dat ik nog maar een baby ben en vooral heel erg bezig ben met mezelf en nog niet echt kan lopen, anders had ik zeker een theetje gemaakt of een koekje gehaald. Echt, als ik wist hoe dat moet.
’s Middags hebben we weer lekker geslapen. En voordat papa thuiskwam had ik m een HEEL potje macaroni op! Ik groei en m’n honger groeit. Jaja, ik ga heel groot worden ben ik bang….
Ik was dus helemaal klaar toen papa kwam en we hebben lekker gespeeld. Gelopen, gelachen en piano gespeeld. Ik begin het door te krijgen denk ik. Nog een paar dagen en het wordt oorverdovend, mijn kamerconcerten. Dus, omdat m’n haar weer de menukaart van de dag vertegenwoordigde, vond papa het een goed idee om me nog even in bad te stoppen. Ik eigenlijk ook wel, maar meer om te kunnen spatten op het water. Dat zijn zachte klapjes op het water, zodanig dat het schuim opzij gaat. Heel fascinerend.
Om uiteindelijk in slaap te vallen heb ik 250 ML melk gedronken. In 2 keer, ik zeg het, ik ga GROOT worden.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 