Volgens mij heb ik het al eens gezegd, maar knuffelen is heel belangrijk. Dat energie en voelt goed. Dan voel je elkaar heel goed en dat is fijn. Ik ben dus ene knuffelaar! Zo het is er uit. Dus toen ik thuis kwam vandaag, was ik eigenlijk best wel moe en het was papa die me ophaalde. Dat is leuk, maar anders….
Met mama knuffel ik eerst altijd zeker 3 minuten en dan kussen we elkaar en zijn we samen alleen op de wereld. En daarna gaan we pas weg, naar huis. Nu was ik a een beetje in de war, want Ellen was al weg en dat vond ik vandaag ook niet leuk. Kweeniegoewaaarom, maar het was zo.
Thuis was ik moeërder, maar daar was mama ook. Dat geeft dan weer even extra energie. Een kleine boost, die net genoeg is om te eten, te spelen en dan naar boven te gaan. En dan is het al bijna te laat, want dan vind ik het al niet meer leuk om uitgekleed te worden en dan de pyjama weer aan…. toch onhandig, morgen moet ik m’n kleren toch weer aan, dus waarom zou ik ze uit doen!
Maar goed, dingen gaan zo als ze gaan en dan is mijn verlossende en heerlijk fles met mel. Mijn baken voor de nacht. Daan voel ik me echt moe worden en krijg zin in bed. Maar op één voorwaarde: Genoeg moet het zijn. Anders blijf ik aandringen.
Ik heb trouwens vannacht een wat onrustige nacht gehad. Waarschijnlijk gedroomd, want als mama me even vastpakt en knuffelt is het weergoed. En dan legt ze me neer en dan herinner ik me hoe fijn het is dat ze me vastpakt, dus is het verleidelijk het nog eens te doen…. OK, 3 keer maar en dan ben ik moe en uitgeknuffeld en heb ik de rest van de nacht geslapen.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 