Ik heb met papa geoefend, door naar Sesamstraat te kijken.
Daar heb je ook allemaal beesten in heel veel kleuren en maten en geuren en geluiden en dan ben ik niet bang (papa wel een beetje denk ik). Dus, ik ben klaar voor een volgend bezoek en blijkbaar ga ik dat morgen (vrijdag) doen. Ik ga m’n schoenveters extra stevig aantrekken en m’n stoerste blik opzetten. Geen probleem dus.
Verder heb ik een mooie dag gehad, die goed in balans was. Letterlijk hè, want ik probeer telkens meer zelf te staan en het is me vandaag zeker een keer 1,5 seconden gelukt. Kwestie van tijd, zeg ik.
Het was een mooie dag op de crèche. Ik vind het daar erg gezellig en dat komt vooral omdat ik de wereld heb om in te kruipen. Dat is wat ik dan ook de hele tijd doe. En naar kinderen gaan en met ze spelen en dus gaan staan en overal aanzitten, want dat is gaaf! Geeft een gevoel van macht. Dingen omgooien vooral. In elkaar of op elkaar nog niet, maar ik ben er over aan het denken.
Toen mama kwam was ik wel weer blij! Lekker lang knuffelen en dan naar huis. Daar heb ik dan aan het eind van de dag wel zin in. Al met al ben ik dan ook wel moe. Het liefst ga ik dan naar bed, maar ik wil papa ook wel even zien natuurlijk.
Altijd lachen met die man, hahaha! En ik noem hem papa (nou ja, in gedachten want echt uitspreken doe ik het nog niet). Lachen met pap en knuffelen met mama, dat doe ik graag. En als ik geen zin meer heb in yoghurt doe ik PFFRRTTT! En als de lepel dan in de weg zit, zit de yoghurt overal. Tot op de wimper van m’n oog! En dat heeft dan ook weer z’n charme. Zo gaan die dingen.
Maar dan is het echt tijd om naar bed te gaan hoor! Dan voel ik de slaapzandkorrels van Klaas Vaak al in m’n ogen. Klaas Vaak, wie verzint er nou zo’n naam. Vaak. Vaak wat?! Oorspronkelijk heette hij Ole Lukøje (“Eule Lukeuje”, klinkt toch super?) en is gebaseerd op een sprookje van Hans Christian Andersen. Spannend hoor!
In ieder geval, ik ga slapen!
It we wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 