Vandaag was kapperdag, oftewel de babyhaartjes gaan er af en dat is niet alleen beeldsprakelijk maar ook in het echie! Want…

Ik heb m’n allereerste echte stapjes gezet bij de kapper. Maar laat ik beginnen met het begin.
Los van opstaan, ontbijten, slapen in de auto, naar de bakker en naar de kaasboer gaan, ging ik dus naar de kapper. Dat is leuk! Leuke meisje, met schortjes, die alleen maar aardig doen en lachen. Ik mocht op een soort auto zitten met een muis op een skateboard.

Nu verwachten jullie natuurlijk dat ik in huilen uitbarst op het moment dat er geknipt gaat worden, het tegendeel is waar. Ik vind het helemaal leuk. Ik zit te genieten op de stoel en lach en kijk om me heen. Wat ook grappig is, is dat pap achter me zit en ook geknipt wordt. Zijn haren vliegen in de rondte en de mijne.

De mijne voor de eerste keer en ik zie een paar babykrulletjes verdrietig naar de grond dwarrelen, maar zo gaan die dingen. Kleine baby’s worden groot, kleine haartjes gaan dood. Eigenlijk zijn die altijd al dood, zo ‘groeien’ ze op je hoofd en klinkt misschien cru, maar is beter zo. Als ze zouden leven, zou ik elke knip voelen en dat is gelukkig niet zo!

Nu is knippen leuk en ik vond het bijna jammer dat ze klaar waren. Gelukkig mocht ik lekker over de grond kruipen. Ik hoor nu een paar mensen ‘jakkie’ of iejuw’ zeggen, maar handen wassen en klaar is Kees en ondertussen heb ik een leuke tijd. Dan kan ik overal even kijken en zwaaien naar de mensen. Dat vinden ze leuk en dan zwaaien ze terug en lachen. Zo gemakkelijk is dat!

Ik trek me tegenwoordig dus ook overal aan op en dan ga ik staan. Maar dat had ik al gezegd maar nu! Nu gebeurde er iets speciaals. Ik stond en dacht, laat ik nu eens lopen en dat deed ik dus. Ik heb nog nooit zo veel gezichten gezien die de letter ‘O’ uitbeelden….

Ik maakte dus zomaar een stap of 4! en toen viel ik.

Maar dat geeft niet. De eerste stapjes heb ik los gezet. Nu is het gewoon een kwestie van het zelfde doen, maar dan vaker. Een soort ‘copy’ ‘paste’.
‘Stapstapstapstap’ niet vallen en ‘stapstapstapstap’ niet vallen en ‘stapstapstapstap’ niet vallen en ‘stapstapstapstap’
Zie je wel!

Thuis ben ik wel na een boterham eerst gaan slapen! Wat een ochtend zeg, die maak je maar één keer in je leven mee.

Over de rest van de dag kan ik kort zijn: Het was heel gezellig en ik heb heel veel LOS gestaan en niet meer gelopen. Morgen meer en voor het eind van volgende week kan ik lopen….

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.