Soms heb je twee titels nodig voor één verhaal.
Vandaag dus, want het was een lekkere en mooie dag. Ook weer een beetje niet eigenlijk, want morgen is de laatste dag van Daphne en Daphne is wel één van m’n lievelingen. Als ik me niet goed voel, wil ik uiteindelijk bij haar zijn. Dan kom ik tot bedaren. Wat niemand moet vergeten is dat er zonder einde nooit een begin kan zijn.
Ik hoop dat papa en mama niet vergeten zijn er aan te denken dat ze morgen weggaat.
Maar goed, een lekkere dag dus en dat begint met lekker opstaan. Papa maakte me wakker. Ik sliep namelijk nog. Dat zijn lange nachten. En dat is goed. Papa heeft me eerst aan gekleed en toen naar beneden. Daar stond een boterham klaar en mama en voordat ik een boterham eet, MOET ik eerst met haar knuffelen. Dan pas begint de dag goed.
Ik heb lekker m’n brood gegeten en melk gedronken en toen naar de crèche. In de auto hebben papa en ik eerst nog naar een mooi liedje geluisterd en we hebben samen mee gewiegd op het ritme. Ik ben zeer ritmisch. Als ik muziek hoor beweeg ik mee.
Toen mama me kwam hamen was ik aan het knuffelen met Daphne, maar toen ik mama zag riep ik oh, OH, OH en dan wijs ik met m’n vinger en is de afstand nooit te lang, ik ben er in no-time.
Wat grappig was, is dat toen we wegreden, papa voorbij kwam gereden…. Dat is raar, wat deed hij daar. We hebben geen moment geaarzeld en zijn achter hem aangegaan. Naar links, naar rechts, afstand houden anders valt het op, rotonde 1 kwart, rotonde 2 kwart, stoplichten, oei, oei. Groen, rijden maar, links af en hij stopt. We hebben even gewacht op de straat in donker…. Toen zijn we naar binnen gegaan….
Papa keek verrast!
En blij, hij had ons niet verwacht en was bij de garage! Dat is mooi. zoveel auto’s en een werkplaats. De deur hoeft dan ook maar even op een kiertje te staan en ik ben binnen. En vies. Vooral dat vallen draagt niet bij aan een schone broek aan het eind van de dag.Niet erg zegt mama, hoort bij ontdekkers. Anders kom je nergens.
Toen we thuis kwamen hebben we eerst een rondje gereden… Raar maar waar.
Voor de tweede keer thuis heb ik gegeten, gespeeld en geknuffeld. Uiteindelijk om half 8 naar bed. Fijn en op m’n gemak. Gene piep, alleen maar blijdschap.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 