Tweede kerstochtend is gelijk de tweede tweede kerstochtend in m’n leven.

En ik kan zeggen dat het me goed bevalt. Ik heb goed geslapen en m’n bedje in Naarden. De anderen ook, want ik zag lachende gezichten toen ze beneden kwamen. Zelda eerst, die is altijd de eerste. TATJA zeg ik dan en dat kan van alles betekenen. I dit geval betekent dat: Goeiemorgen Zelda, ik hoop dat je goed geslapen hebt en vind dat je er goed uitgeslapen uit ziet! Ik bedoel maar. Efficiënt met woorden.

We hebben lekker ontbeten en daarna heb ik een hazeslaapje gedaan (wist niet dat haasjes korte slaapjes doen!) en toen ik opstond gingen we vertrekken naar Drachten. Gezellig allemaal in de auto. Siebe helemaal achterin, ik en Zelda in het midden en papa en mama voorin. Lekker tuffen met de wind in de rug.

Beppe was er al helemaal klaar voor en vaag herinnerde ik me haar. Dat duurt maar even en dan voel ik me helemaal thuis! En zo veel speelgoed en dingetjes om aan te zitten! Een echt Baby Walhalla! Allemaal voor het goede doel: Slimmer worden en dingen begrijpen. En papa deed dat ook, dus.

Toen kwamen Pake, Tessa, Johann, Nynthe, en Senn ook nog. Veel speelkameraadjes. Groot verschil ook; lag ik vorig jaar nog passief een pasgeboren baby te zijn, terwijl ik nu loop ik nu door het huis alsof het van mij is! En door de hurken en hip weer overeind, linksom en rechtsom. Als een Duracelkonijn op speed!

Ik heb er ook heeeeeeerlijk geslapen. Een Kerstslaapje van anderhalf uur. Dat zijn de beste, dan wordt je wakker met een hosanna gevoel. En beneden zit iedereen dan weer op me te wachten. OK Tessa en de familie waren weg, maar het speelgoed lag er nog.

Siebe, Pake, Zelda en Papa hebben spelletjes gespeeld, en later deed Beppe ook nog mee. Gezelligheid troef, zo gezellig dat ze vergaten dat de spareribs in de oven lagen. Niks aan de hand, alleen waren de spareribs klaar en de rest nog niet. Maar dat was binnen een hatsikidee en een zucht geregeld. Lekker eten dus.

Het was zo gezellig dat we pas kwart over negen weg reden. En ik klaar wakker natuurlijk en druk zwaaiend. In een roze-achtige pyjama met bloemetjes, van Beppe haar verzameling. Wel handig, kan ik er thuis (in Naarden) zo in! Wel even een flesje nog, maar dan slapen geblazen.

Ik denk als ik er op terugkijk dat het een goede kerst was. Alweer één om te onthouden.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.