Pas maar op, want als je te veel met me omgaat, ga je aan me plakken. Dat zeggen ze op de crèche. Ik kan er ook niks aan doen, ik hou gewoon van knuffelen en aandacht geven. Zo ben ik, zo zit ik in elkaar.
Maar het gevolg is dat ik nu niet meer weg mag uit de crèche in Dronten. Papa zei dat hij me een busabonnement zou geven, dan kan ik zelf gaan…. Gelukkig was dat een grapje.
Vandaag moesten ze een filmpje maken over de kindjes op de crèche en het contact met de leidsters. Nou ja, ik was de klos. Ik ben de voorbeeldbaby. Ik heb dat van nature, dus dat lag voor de hand. En ik deed precies wat er van me gevraagd werd. Lief, aandacht, vriendelijk lachen. Goed filmpje dus….
En het gevolg is natuurlijk dat de leidsters gedzjezzed zijn en het nog minder leuk vinden dat ik weg ga. Nou, ze kunnen gerust zijn, ik vind het ook niet leuk! Ik ben namelijk onder andere Ge-Ellend. Die knuffel ik ook graag. Dus die ga ik wel missen! Ze vind dat ik goed in m’n velletjes zit. En dat ik niet knijp, plaag of sla, maar gewoon aai en speel. Eigenlijk is dat normaal toch. Vind ik wel.
Thuis was ik ook Dzjez, met veel eten om m’n gezicht. Het was een beetje een strijd, want het was een beetje laat voor me. Uiteindelijk ben ik door middel van afleiding en deceptie tot aan de bodem van m’n potje gegaan en yoghurt. Nog even lezen, maar dan is de dag op voor mij. Oftwel naar boven, flesje en een ferme duik in m’n bedje! Welterusten.
It wie wer in moaie dei.