Ik heb m’n nieuwe trui aan!

Vandaag gingen we naar Naarden en in plaats van daar te blijven werd ik opgepikt door Olpa en Olma. Voor het eerst in mijn leven ging ik zonder Papa en Mama op pad. Maar niet zonder eerst wat te spelen hoor! en weet je wat? Speciaal voor Zelda en Siebe is er een ijsbaan naast de deur! Echt waar! Ze hebben het basketball veld omgebouwd tot een ijsbaan. Dat word nog gaaf als ik en m’n broer groot zijn, dan kunnen Zelda en Siebe ons leren schaatsten.

Ik heb ook gelopen in de sneeuw; als een kievit doe ik dat. Gek eigenlijk, sneeuw, mooi wit en koud. Ik hou er wel van. Maar goed, mijn stoeltje ging in de auto van Olpa en Olma, ik er in en hup! Rijden maar, op weg naar Nederhorst Den Berg en papa en mama bleven achter….

Ik zag het verdriet in hun ogen en ik begrijp dat, maar zo gaan die dingen. Kleine jongens worden groot en gaan hun eigen weg.

Trouwens, ik weet wat een telefoon is en als ik er één zie, pak ik die en doe hem aan m’n oor! Overigens breidt mijn woordenschat zich uit. Nieuw toegevoegd aan het assortiment zijn: Hap, Dahaag, iete (wat eten betekent), bahbah, meer dat kan van alles betekenen. Het voelt gewoon goed om dat uit te spreken.

Ik begrijp al wel meer woorden hoor, maar heb moeite ze uit te spreken. Het woord dat ik niet ken is ‘Nee’. Ik vind dat een moeilijk woord. Echt waar. Daarnaast praat ik natuurlijk zeer duidelijk Beebiesh, maar dat begrijpen oudere mensen niet. Dat is een geheimtaal. Oh ja, ik heb nog iets nieuws, bij het woordje HOERA, steek ik spontaan m’n armen in de lucht!

Maar goed, Papa en Mama moesten de kleren opruimen in de nieuwe kast (jaja, de verhuizing is begonnen) en daarna een vaatwasser uitzoeken, want ze willen NOOIT meer afwassen en nog meer tijd besteden aan mij en m’n broer.

Ha, dit is mijn moment! Ik moet even inbreken, want het is een bijzondere dag, ik was even alleen met papa en mama en om eerlijk te zijn is het een beetje saai zonder Dzjez. Dan hoor ik z’n gebabbel niet, maar niet erg hoor. Ik ben trouwens anderhalf pak suiker, maar kan me nog niet zelfstandig warm houden. Gelukkig heb ik mama daarvoor.

De buik wordt al wel een beetje kleiner, dus ik zit soms een beetje klem. Dan steekt er ineens een elleboog of hoofd uit de buik en maak ik een buitenbuikse bobbel! Cool. Ook een vorm van communiceren. Een soort gebarentaal. Nog 2 maanden en dan ga ik in Naarden geboren worden Dat is de bedoeling en dan word ik een Naardenees (Sambal bij?)

OK, dat was het even voor nu. Ik ga nog even door met groeien en ontwikkelen en zo en dan kom ik rond de 18de maart wel te voorschijn. Tot die tijd hoor je me nog wel eens.

Greetz,

Beebie-wiens-naam-al-wel-gekend-is-maar-nog-niet-bekend

Ik ging dus mee met Olpa en Olma en vond dat heel gewoon en vertrouwd. Zo gewoon dat ik met een klein flesje, hup! in bed ging en slapen. Daarna heb ik alleen maar even verbaasd met grote ogen gekeken, maar was ogenblikkelijk terug in de Dzjez-modus. Lekker spelen en heerlijk lezen met Olpa. Daar kan ik uren bij zitten. We hebben een natuurlijke band. Yeah!

Papa en mama kwamen om een uur of half 6, vrolijk en blij. Ze hadden goeie inkopen gedaan en een goeie deal! Plus een speelkleed. Dezelfde als Beppe heeft. Ik herkende die! En ik was dan weer heel blij om hen te zien! En zo waren we weer allemaal bij elkaar en heel gezellig.

We hebben ook gezellig gegeten. Witvis met zeekraal. Papa was er gek op en ik heb alleen de vis gegeten, aardappeltjes, sperziebonen en tutti-frutti. Ik heb dat lekker fijn geknepen. Voelt goed.

Uiteindelijk naar huis en ik ben lang wakker gebleven. Uiteindelijk won de zwaartekracht het van m’n oogleden…. Thuis heeft papa het licht niet aangedaan en me voorzichtig uit- en aangekleed. Flesje van mama, heeeeeeerlijk in b…

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.