Ik weet het, het is al weer even geleden en op een paar heugelijke dagen was ik er niet, maar late we zeggen, het was druk en we hadden geen internet.
Niet alleen druk in de dingen die om me heen gebeurden, ook in m’n hoofd. Daardoor en omdat ik eigenlijk ook een beetje ziek was, heb ik veel gebruld. Ik moest allemaal dingen terwijl papa en mama heel Dronten in een bus hebben gestopt en in Naarden weer uitgepakt.
Alle vertrouwde dingen zijn dan terug in een onvertrouwde omgeving. Dat is altijd wennen plus dat ik niet heel veel aandacht krijg. Het goeie was dat Olpa en Olma er ook waren, die waren ook druk en er stonden allemaal dozen en ik mocht niet overal aanzitten of naar buiten gaan….
Ik heb ook geholpen in Dronten. Dat was ook het moment waarop ik weer gelukkig was. Want toen ik ik buiten lopen.
Trouwens papa was ook nog jarig, HIEP HIEP HOERA!
Uiteindelijk is alles goed gegaan en zijn alle spullen zo goed en kwaad als het ging overgebracht. Ik heb dat allemaal niet meegemaakt, want ik was of aan het brullen dus of aan het slapen. Maar tussendoor heb ik ook gelachen hoor! En papa en mama ook, die zijn heel gelukkig volgens mij.
Jeemig! ik ben er ok nog! Ik zie niks, maar maak het wel allemaal mee. Wat er precies gebeurt, weet ik niet, maar ik ben geen Drontenaar (meer). Ik ben Naardenees. Hup!
Verder ben ik gewoon mezelf en beweeg zo goed als ik kan in die telkens kleiner wordende ruimte (of ben ik het die groeit…). Ik merk dat mama het heel druk heeft en s’ avonds als een blok in slaap valt. Vaak voel ik dan nog even de warmte van de hand van papa, daar kruip ik dan naar toe.
Dat is een mooi intiem moment. Dat zijn dan wij drieën even. Lekker relaxed. Ben benieuwd wat ik zie als ik uiteindelijk kom. In ieder geval voelt het heel goed en dat is de essentie.
Zo is het broer! Hoe dan ook was het een bijzonder dag, want ik ben wakker geworden in Dronten en in slaap gevallen in Naarden…
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 