De knecht van kappe knapper Knap is knapper dan de knappe kapper. Hij knipt en kapt de klanten van de knappe kapper, knapper dan de knappe kapper Knap zelf knipt en knapt, maar dat was het einde van de dag.
Het begin was minder glorieus, want ook deze ochtend liep m’n humeur achter op de feiten. Papa was dan ook kordaat en liet mijn ogen en neus dan ook lekker tranen/druppen. Want mijn neus (in gedachten wijs ik er nu naar) loopt als een lekkende kraan.
Na m’n flesje en de boterham en de banaan, was m’n humeur nog steeds zoek, maar werd dat gecompenseerd door papa die verhaaltjes voorleest en mij helpt de puzzel te maken. Het begin van het zelf kunnen. Let maar op.
Uiteindelijk heeft papa me in bad gestopt en een flesje gegeven en toen ben ik gaan slapen. Een uurtje of zo, maar daarna was m’n humeur weer bij.
M’n broer is er nog steeds niet, die zit heel erg in mama haar buik. Vanachter zie je het niet echt, maar als ze zich dan omdraait ist’ie er ineens! De buik van m’n broer! Kolossaal en dan te bedenken dat er hoe dan ook een klein babietje uitkomt.
Ik ben benieuwd wanneer en hoe hij er uit ziet. Vandaag is blog 499, dus.
Papa ging op de fiets naar het gemeentehuis en boodschappen doen, dus hebben mama en ik verschrikkelijk staan zwaaien voor het raam. Dat doe je als iemand weg gaat.
Toen hij thuis kwam, lag ik te slapen.
Na 3 uur werd ik weer wakker en was er een groot stuk van de dag weg! Gelukkig was papa thuis en hij had een fietsstoeltje gekocht en ging dat monteren en ik mocht kijken. Ineens moest ik een piepend geluid maken. En nog eens…. Ik zat vast en kon niet weg, de deur had mij vast! Precies daar waar m’n vingers zaten. 3 om precies te zijn. Dat kon je zien aan het schuine streepje over de bovenkant van m’n vingers.
Gelukkig was de schrik vele malen groter dan de pijn.
Daarna zijn papa en ik gaan fietsen! Met de kop in de frisse wind, langs paden en langs lanen. We hebben schaapjes gezien en beeeeeh geroepen, we zijn langs de volkstuintjes gefietst en langs huizen. Ik zat daar prinsheerlijk! Toen zijn we gaan winkelen.
We hadden te veel spullen voor de fiets, dus hebben we de winkelwagen mee naar huis genomen. Dat was een bijzondere ervaring en we hebben met de achterbuurvrouw gekletst.
Op de terugweg heeft papa me gedropt bij de kapper. Gelukkig was hij snel terug, want ik kende die mensen niet! Dat si best eng. Daarna mocht ik in de ‘JEEP’ zitten, maar toen ik in de gaten kreeg dat ik geknipt werd, begon ik te huilen en ik ben niet gestopt totdat het klaar was. Koekjes, Donald Duck ten spijt, alleen Tomas de Trein kon me even stil krijgen, maar dat was niet meer dan van korte duur.
Mama was blij met m’n nieuwe haar en ik met haar. Ik zat lekker op haar schoot, boven op m’n broer naar Sesamstraat te kijken. Na een goeie maaltijd en nog wat rondgelopen te hebben, was het bedtijd.
Ook fijn.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 