De grote gebeurtenis van de dag was voor het eerst naar het zwembad en er in! Niet alleen er naar toe, naar binnen, zwembroek aan, nee de bedoeling was ook echt in het water gaan. Die zag ik niet aankomen.
Het begon allemaal mooi en vredig. De zon scheen, Jay lag al in de bakfiets.Ik er bij en dan vertrekken. Een mooie tocht door de vesting, Olpa en Olma waren er ook al. Gezellig met z’n allen dus. En ik had er zin in.
Maar toen pakte pap me vast en gin het water in. Dat is anders dan in bad. Dan zit hij er niet bij, plus ik kan de randen zien. Nu waren de randen oneindig ver. Ik vond het dus niet leuk en ging er uit, om er achter te komen dat de vloer glad en hard was. Vandaar de blauwe plek op m’n wang en veel tranen.
In de tweede ronde ging het goed. Ik was de val al weer vergeten en zag het water als een uitdaging. Plus, anderen waren er ook in aan het zwemmen, dis dan kan ik het ook.
Dat was met een aardige mevrouw die leuke liedjes zijn en samen deden we allemaal grappige en leuke oefeningen. De meeste deed ik toch nog met enige terughoudendheid.
In de derde ronde, de les was afgelopen en ik was met papa, gingen de remmen echt los. Ik spring van de kant, ik setter en ik spater en voel me een als een kikker in het water. Ik vind zwemmen super leuk!
In de vierde ronde ging ik met mama en mocht mee doen met de oudere groep. Nog complexere oefeningen en mooiere liedjes. Uiteindelijk ben ik er anderhalf uur in geweest! Zwemmen is fijn.
Helemaal mee eens. Ik heb ook meegedaan in de eerste groep en ik heb er echt van genoten. Het water was lekker warm en ik kon er in drijven. Een beetje zoals in de binnenbuikse wereld, maar dan veel groter. Ik ben dus gedoopt als het ware.
Daarna mocht ik nog even opwarmen in een emmer en daarna heb ik lekker bij Olma in de armen geslapen.
En op de terugweg, door al dat gehobbel ook.
Het was een gezellige en warme dag. Heerlijk, de hele dag buiten in de wagen, dat is fijn. Toen kwam Henriette ook nog, dat is een vriendin van mama met 2 koningspoedels. Supermooie honden en ik heb gehoord dat dat de slimste honden van de wereld zijn.
Dat zal wel, voor mij is dat geen reden een dialoog met ze aan te gaan. Ondanks het feit dat ik de eerste 15 maanden van m’n leven met 2 grote Bordeaux Dogs ben opgegroeid, was ik nu toch wel bang. Het liefst heb ik ze niet in m’n buurt. Uiteindelijk, op de arm van mama durfde ik in de buurt van ze te komen.
Het grappige is, dat toen ik naar bed ging en papa zei geef mama een kus, geef olpa een kus, geef olma een kus, geef Henriette een kus, geef Roxa een kus, ik dat ook deed. En de andere hond gaf ik ook een kus. ZONDER dat ik er erg in had.
Zo zie je maar weer, niet denken, gewoon doen en het valt altijd mee!
Even tussendoor, ik doe alles na, en vooral dansstukjes. Normaal doe ik dat onopvallend, maar deze keer heeft papa het natuurlijk gefilmd. Wie danst er mee?
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 