Bah, wat een stom weer is het.
Ik bedoel, dan ben je nog maar een jaar en 7 maanden op de wereld, waarvan er al 2 winters in zitten en dan heb je een zomer zoals deze. Neem vanochtend. De kap moest op de bakfiets, anders werden we nat. Nu werd alleen papa nat.

Ik heb nog wel even buiten gespeeld! Als het droog is, moet je niet moeilijk doen vind ik, buiten is frisser dan binnen en daar kun je beter klimmen.

Het andere avontuur was dat ik in de oudere groep mocht. Ik kan dat, want ik doe niet moeilijk over dat soort dingen. Elke kans om ervaringen op te doen is er één. Trouwens, ik ben wat voorlijk, zeggen ze, nou die voorlijkheid moet je voeden. ’s Nachts verwerk ik dat wel weer, om de volgende dag fris en slim op te staan.

Ik heb ook een GOEIE dag gehad. Toen papa me afgaf aan Manja, gaf ik een grote lach. Voor de rest heb ik ook gespeeld en geslapen en gegeten.

Toen papa ons kwam halen lag ik ook te slapen en in mijn slaap had ik een droom. Ik hoorde papa praten, hij zei: Hallo Jay, hey Jay, hoe gaat het er mee? En je wat? Toen ik mijn ogen open deed stond hij daar en keek me lachend aan.

Soms zijn dromen echt, nu dus.

Ik ben knikkebollend in de bakfiets naar huis gereden, genietend van de kleine druppeltjes op het plastic van de kap van de bakfiets. Gezellig is dat. En zo nu en dan kijk ik naar Dzjez. Die lacht dan terug.

Ja, ik had je niet veel gezien vandaag, dus kijk ik m’n ogen even vol met je. Zo heb ik een goede vis-u-ele herinnering aan je.

Thuis heb ik lekker gegeten. Spinazie met aardappelen en vlees, met grove stukken in een bakje. En yoghurt, op m’n gemak en toen was Mama daar! Fijn om haar weer te zien.

It wie wer in moaie dei.