Dat was wel een inkoppertje als je de foto’s ziet. Haha!
Maar op zo’n warme dag moet je je hoofd tegen de zon beschermen. Bij Jay bleef’ie wel zitten, want die kan er nog niet bij, maar bij mij is dat en ander verhaal. Even leuk voor de foto en dan af. Papa fietste gelukkig achter ons en heeft hem van de grond gepakt.
We waren op weg naar het strandje, maar niet voordat Jay bij de dokter was geweest. Ja, echt, maar eerst waren Papa en Zelda nog naar de bibliotheek geweest. Daar hebben ze boeken uitgezocht en rondgelopen. Op de terugweg heeft papa een polo gekocht en zijn ze naar de AH geweest.
Oh?
Je wilt weten waarom Jay bij de dokter was. Nou, dat moet Jay zelf maar vertellen dan.
Eh ja. Nou ik ben geboren met 2 dichte traanbuisjes en gelukkig was er één snel slim genoeg om open te gaan, maar de andere was dat niet. Het gevolg een dicht oog en een streep op m’n wang.
Dat duurde te lang vonden mama en papa en dus moest ik daarvoor naar de dokter. Geen paniek dus. De dokter was een lieve vrouw en vond mij een mooi mannetje, zei ze. Dat is een goed begin.
Uiteindelijk valt het allemaal mee en zou het opgelost moeten zijn met een paar druppeltjes. Drie keer per dag. Dus, moesten we naar de apotheek. Nu weten we ook waar die is! Handug.
Toen we thuiskwamen, zat ik al in de bakfiets, klaar om te gaan! Alleen Dzjez nog even inladen, met hoed, dus. Ik had hem al op, tegen de zon dus.
Het ging best goed op het strand. Zelda was er al met Merel en had een mooi plekje uitgekozen om het roze kleed neer te leggen. Vlak bij de ‘speel unit’ en dan kan ik er snel en gemakkelijk op spelen. Maar de wereld is groter. Veel groter dan het speelding, en dat trekt aan me als een groot magneet.
Het gevolg is dat papa me vaak ver moet terughalen, compleet tegen m’n zin in. Grenzen verkennen gaat niet altijd over een leien dakje. Ach ja, we hebben een mooie tijd op het strand!
Samen zingen met Zelda en Merel en ik doe heel goed m’n best de juiste gebaren te maken en te dansen. Heerlijke zon, lekker warm. Wat wil je nog meer.
Oh ja, dan is er nog dit. Een oooh-momentje.
Klaar?
…
..
.
It wie wer in moaie dei.