Siebe en Zelda en de D’ropuitDag

Het was een gewone zaterdagochtend.

Ik was veel te vroeg wakker en was niet te sussen met een flesje en een paar lieve woorden. Ik ben met papa opgestaan en heb eerst één boekje met hem gelezen en daarna pas gevraagd of de Fiesjie aan mag.

Nou eigenlijk gaat het anders. Eerst zeg ik “Fiesjie”. Dan zegt papa dat ik het moet vraaaagen en dan zeg ik: “Papaaaah?? Mag de Fieshie? En dan pas doet hij het. Wat een gedoe allemaal voor simpelweg op een knopje drukken, maar goed. Het werkt!

Dus een gewone zaterdagochtend met Sesamstraat, waar zo nu en dan horror-eng-achtige dingen inzitten! Dat ze dat uit durven zenden voor kleine kinderen! Ik bedoel het mannetje van de vingers dat met een koffer in de weer is! Doodeng, dan sta ik achter het muurtje te kijken.

En ineens!
De deur ging open….
Normaal is dat mama, maar deze keer een andere krullebol!
Siebe! Ik spring op en spring hem in de armen en samen springen ze in het rond! Zelda ook? Vraag ik, ja zegt Siebe. Boven. Mooi denk ik, dan kan ik twee keer heel enthousiast zijn!

Ik heb dat allemaal van afstand meegemaakt en keek er naar, maar zodra Siebe en Dzjez uitgeknuffeld waren was ik aan de beurt. Knuffelen met Siebe en je denkt misschien dat ik niet weet wie Siebe is, nou dan heb je het mis.

Niet alleen herken ik hem op grote afstand, ik voel ook dat hij het is en dat het m’n broer is. Met Zelda heb ik dat ook. Trouwens die zorgt ook heel goed voor me. Dat is per definitie en ontegenzeggelijk mijn G R O T E zus en dat zal ze altijd blijven.

Van al die inspanning werd ik eigenlijk best wel moe en ben dus op tijd gaan slapen en dat kwam goed uit….

Ja zeker! Want wij waren bezig ons klaar te maken om te vertrekken. Papa en de kinderen en mama had een haar-eigen-ding-doen-dagje, wat uiteindelijk neerkwam op zeer uitgebreid boodschappen doen!

Maar eerst moesten we nog dansen als een hoempa op alle mooie muziek. Ik ben gek op danse. Als de muziek maar een beetje luid staat begin ik al te bewegen. Zeker als Zelda er is!

Toen Jay uiteindelijk weer wakker werd zijn we met z’n allen in de auto naar Pake gegaan. Pake woont in een soort hele grote boerderij en daar is ECHT VANALLUS te bezien, beklimmen en te ontdekken. En Pake was ook echt blij ons te zien.

Daarna gingen we naar Beppe, maar… die was er niet!
Wie er wel waren, waren Tessa, Senn en Nynthe! Die wonden daar nu, want Beppe is op vakantie. Handug dus, al dat speelgoed en boekjes altijd onder handbereik.

Pake!
Die had ik nog nooit bewust gezien en nu dus wel. Maar eerst heb ik een dik half uur op de schoot van Pakes nieuwe vriendin gezeten, Swannie en daarna nog een dik half uur bij Pake. En dan zit ik echt op m’n gemak. En pake vind dat leuk.

Ik had niet geslapen in de auto en toen ik bij Beppe kwam ben ik direct heel HARD gaan spelen. Zo hard dat ik helemaal vergat dat ik niet een tweede keer geslapen had. Ineens hoorde ik BOEM in m’n hoofd en dat was het voorteken van in slaap vallen.

Van schrik heb ik 360 milliliter opgedronken! En daarna als een blok in slaap gevallen. Pff, van hard spelen word je moe.

Ik ook! Met Senn, Nynthe Siebe en Zelda! Wat een rijkdom. Boven, beneden, op de bank, met de boekjes de op afstand bestuurbare auto ( een echt wonder van techniek) en noem maar op. Geen tijd voor Fiesjie.