Dat is wat we gedaan hebben.D’ropuit, want het was mooi weer en dan is buiten beter dan binnen.
Wij hebben dan nog het voordeel dat we een speeltuin naast de deur hebben. Dan is er weinig voor nodig om t campers. Een oude slaapzak, 3 bakjes, 1 met brood voor mij, 1 met brood voor Dzjez en 1 voor de gemeenschappelijke appelschijfjes. Klaar om te gaan is een kwestie van seconden.
Stevig windje. Dat wel, maar levert tegelijkertijd ook weer spectaculaire beelden op. Vooral het haar van mama. Mijn haar is zo dun dat de wind er doorheen blaast. Handug.
Ik pas in een mandje. Daar is papa achter gekomen. Mijn billen passen precies en dan kan hij me samen met Dzjez optillen. Dat is handig omdat.
Ik heb gevoetbald met een jongen die Owen heet en ik kan het al heel goed! Ik hoop maar dat als ik later groot ben dat ik geen voetballer wordt. Dat vindt Boudewijn de Groot eng. Dus dan zal dat wel zo zijn.
’s Ochtends hebben we eerst nog thuis allemaal speeldingen gespeeld (en aai-path gekeken). Ik heb draaien gespeeld en daar wordt je draaidronken van en dan van je om, maar dat is wel erg lachen, dus doe ik dat maar. Alles voor een grap zeg ik! Als je een grap ziet moet je’m niet laten liggen zeg ik altijd maar.
Stel je maar eens voor: Je bent een grap en je ligt ergens voor het oprapen. Op straat, in het gras, op de grond en je wordt niet opgepakt. Dan duurt het maar even en je bent een slechte grap. Overtijd, bedorven, alle kans om te stralen is dan voorbij. Dus.
Gisteren zijn we naar Beppe geweest en het was prachtig weer! Stralende zon en dus de korte broek aan!
Ik niet, want ik kruip nog over de grond en dat zou pijn aan mijn knieën kunnen doen. Daa-haa! Ik raak de grond niet aan met mijn knieën! Ik gebruik mijn heupen en de Jay-wave en zo kom ik overal!
Wl heerlijk gespeeld trouwens en goed geslapen ook, dat doe ik overal en altijd en gemakkelijk en dat is dan weer gemakkelijk.
Ik had superveel geluk, want eerst was Beppe daar (we waren ook bij Pake en Fannie, maar die waren niet thuis. Dat is dan voor de volgende keer.) en Beppe zien is altijd gezellig! En toen… toen kwamen Senn, Nynthe en Tessa ook nog! Nou ja dat is speelplezier voor 10! En dat hebben we dan ook gedaan.
En daarna nog wat gegeten en toen naar huis. Ik en Jay klaarwakker in de auto! OK, Jay kreeg best wel honger aan het eind, want het was zijn tijd. 7 uur is zijn tijd. Dan moet hij melk en naar bed, maar dat gaat niet als je in de auto zit, dus….
Wachten tot thuis en dat is nooit grappig. En dan is de weg lang! Dzjez herkend al ruim van te voren dat we er zijn. Die heeft een ingebouwde GPS of zo. Hij kent ook al het verschil tussen links en rechts (rechts is waar je duim links zit) en dat is handug.
Met een flesje naar bed is wat ik wil!
Ik niet hoor. Eerst een Danoontje. Mama heeft het gezegd, dus krijg ik het ook! Lekkuhrlr (ja ik probeer alles heel goed uit te spreken tegenwoordig. En de rrlrlrlrlr is lastig!). Daarna met een flesje naar bed.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 