Het is zaterdag en ik ben weer beter.

Vorige week kwam Rik op zaterdag en toen was ik ziek! En was ik zwakjes en voelde me niet goed en moest huilen en zo, dus Rick kwam, zag en dacht, ik ga weer weg. Maar nu was hij terug en hoe! Hij had een plastic doosje bij zich met een sleufje er inn kleine plastic muntjes en hij gooide zomaar zo’n muntje weg! Die moet jij er in doen…. Dat was mijn opdracht!

Achter het muntje aan voor mijn grove motoriek en het muntje oppakken en in het gleufje doen voor de fijne motoriek en Rick was tevreden. Dan is het goed. Rick is mijn vriend.

Daarna ging ik tekenen! Jaja, ook dat nog, ik moet allemaal belangrijke dingen doen en dus heb ik speciaal bedacht voor vandaag om eens een kras te maken. Of misschien ook wel heel veel krassen. Allemaal voor mijn fijne motoriek en Rick is weer tevreden.

Ondertussen maak ik natuurlijk grapjes en nog meer grapjes, maar dan wordt ik moe en verlies ik mijn aandacht en val ik sneller om…. Ach ja, ik zeg altijd maar zo: “Van afwisseling wordt je fris” dus ga ik nu wat anders doen. Maar eerst even heel hard Rick uitzwaaien!

Daarna gingen we naar de markt en dat begon als spectaculair, want ik ben omgevallen met de fiets… EN ik fietste niet eens ik zat in het stoeltje achterop. Maar als papa de fiets tegen de muur aanzet, dan moet je niet tegen de muur aanduwen, want dan valt de fiets om. Als je dan ik het stoeltje zit, dan val je mee en dat is echt HARD schrikken. Gelukkig was het voornamelijk dat en heb ik me niet pijn gedaan!

Tegenwoordig als we op de markt aankomen splitsen we op in twee groepen. Groep mama en groep papadzjezjay. Die laatste groep gaat dan op de heuvel, maar werd deze keer werden we opgewacht door een poes………………………………………….. Dat was een goede reden voor mij en Jay om synchroon heel har WAAAAAAAH te roepen en te gaan huilen. Ik wilde direct naar groep mama, maar papa zei “Neej”.

Het werd daarna alleen nog maar erger, want er kwam ook nog een hond aan, dus konden we er nog een trapje bovenop doen. Gelukkig liep die hond door en konden we toch nog onze tocht voortzetten.

Het is een raar fenomeen, want papa had de poes op zijn arm en aaide hem en toen heb ik de pers ook geaaid, ECHT WAAR, maar daarna, als de poes dan weer zelf en los rondloopt ben ik er weer als de dood voor!

Ik ben dan in het algemeen ook geen grote fan van lopen of wandelen. Gek hè, dat is dan gewoon net iets te veel voor me. Ik had in de Romeinse tijd geleefd moeten hebben, toen hadden ze nog van de leuke draagkoetsjes, maar dat is dus niet zo en met papa als strenge trainer, moet ik doorlopen…. Nou ja, hij heeft me wel een stuk gedragen hoor.

Toen we thuis kwamen, ging papa naar Zelda, want die moest optreden en ging een liedje zingen. Wij gingen niet mee, want het is een beetje te lang in de auto. Dat doen we als we ouder zijn! Ondertussen waren wij gezellig bij mama en ging Jay naar bed.

Toen we gingen eten was ik getuige van een ongelooflijk eetmonster. We gingen namelijk pizza eten en ik had al heel wat gegeten, dus hoefde niet heel erg veel, maar Jay! Die heeft gewoon 80% van de hele pizza opgegeten en daarna ook nog de kruimels van mijn bord! Duidelijk dat hij echt weer helemaal beter is en druk de schade aan het inhalen. Beangstigend! Maar goed, want we moeten natuurlijk later groot en sterk zijn voor alle avonturen die we nog moeten beleven!

En dan is het zondag, de kruk van mijn deur is afgebroken en we gaan wandelen in het bos. Dat heb ik namelijk gisteren gezegd en ik weet precies hoe het met de dagen in elkaar zit. Mama leert me dan de dagen van de week. Vrijdag en zaterdag, die ken ik al. De rest komt nog. Want het zijn er maar 7, dat is makkelijker dan tot 10 tellen. Oh ja, en morgen is het Morgendag. Logisch toch?

Dus naar het bos.
Het rook er lekker, want het regende een beetje. Het eerste wat we gingen doen was verstoppertje spelen. Ik en mama gingen ons verstoppen en papa en Jay moesten ons zoeken. Gelukkig hadden we ons niet zo goed verstopt, want anders waren ze ons nu nog aan het zoeken!

We hebben ook een hele oude Indianenhut gevonden. Dat zei papa en ze moesten eerst wel op de stam lopen en vragen aan de indiaan of we er in mochten, dus dat heb ik toen gedaan en het mocht.

Ik wilde er natuurlijk ook in en dat ging goed, maar met al die takken en hopsels op de terugweg moest ik telkens vallen en dat vond ik niet leuk! Dan ga ik een beetje huilen. Gelukkig konden we daarna picknicken en heb ik een paar druifjes en brood gehad.

Daarna zijn we verder gelopen en ik vond het beter om in de buggy te klimmen. Dan kan ik beter om me heen kijken en struikel ik niet over alles.

Via de brug, de broedende zwaan en de heuvel kwamen we uiteindelijk in de speeltuin terecht waar papa en ik van enorme hoogtes naar beneden zijn gesprongen! Ik net zo hoog als papa, want ik kan dat, dus waarom zou ik het niet doen?! Precies. Gewoon doen.

We deden vervolgens nog een paar interessante ontdekkingen:

1. Er is een sterrenwacht boven het nieuwe café. Daar kun je naar de zon kijken als het niet bewolkt is, en de planeten als het echt heel erg donker is. Dat is iets waar ik met Siebe en Zelda nog naar toe moet. Dat zijn echte sterrenkijkers, net als ik.
2. Er is een verborgen avonturentuin achter het nieuwe gebouw! Met een enorme burcht gemaakt van hout en een kasteelmuur gemetseld van stenen en tegels. Er is een vijver-waar-ik-niet-in-ga-vallen en een brug met heuvels en bomen en … kortom alle reden om nooit meer weg te gaan. Toen we vrij kort daarna weggingen, vond ik het zeer zinvol om daar een groot drama van te maken! Gelukkig heeft mama gezegd dat we daar snel weer naar toe gaan. Woensdag (nou is dat een dag die ik nog niet zo goed ken, maar dat weet ik wel als het zo ver is. Het zal in de buurt van morgendag zijn).

Voordat we naar huis gingen, moesten we nog naar de Gamma voor een nieuwe kruk van mijn deur. Anders kunnen we die niet dicht doen en blijft het zo tochten en dempt de deur mijn “Papa, ik ben wakker” in de ochtend niet…..

En in de korte tijd dat papa weg was hebben wij al het brood, alle druiven en bijna alle appel opgegeten. Boslucht maakt hongerig! GRRRRR en daar worden we sterk van. En moe, want toen we thuis kwamen was ik moe en ging ik lekker slapen.

De rest van de dag hebben we lekker gespeeld, maar niet buiten, want het regende nu wel een beetje te veel. Ach ja, je kunt niet alles hebben.

It wie wer in moaie saterdei en snein!

Deze slideshow vereist JavaScript.