Ik kan niet anders zeggen dat mijn kleine broer een beetje gek is.
In dat opzicht past hij dus goed bij de rest van de familie, want anders zou het allemaal een behoorlijk stukje lastiger zijn om te integreren. Daar zal hij dus geen problemen mee hebben…. En dan heb ik het niet over het dansen, het hard lachen en het over de grond rollen van plezier. Of over dat hij soms een stukje brood van me afpakt terwijl mijn humeur nog in de ochtendmodus zit, nee deze keer heb ik het over zijn spontane drumactiviteiten na het eten.
Ach ja, als je gek doet doe het dan goed, want zoals het bekende spreekwoord zegt: Beter een volle gek dan een halve zot!
Ik ben gewoon mezelf, omdat ik dat het beste kan. Dat kost geen moeite en levert bovendien altijd een goed resultaat. Ik ben nog steeds geen prater maar een kletser des te meer en als het op grappen aan komt helemaal!
Ik ken trouwens al weer nieuwe woorden ook, namelijk Renske (Renkuh) en Abe (Buh) dus het gaat met sprongen vooruit. Het was ook heel gezellig op de crèche, alwaar wij als gedisciplineerder leden van de crèche-gilde er een geheel andere leefstijl op na houden dan thuis. Dat grote geheim is ontrafeld door de film die mama op de ouderavond heeft gezien. Ik weet niet goed of dat slim is of niet, en al helemaal niet wat voor gevolgen dat gaat hebben. Op de crèche doen we alles namelijk in stilte, en methodisch, en volgens patronen en rituelen. Of dat nou door de omgeving komt of door de onderhuidse energetische krachtvelden, ik weet het niet, maar het werkt.
Op een natuurlijke manier.
Deze ochtend was ik blij dat ik wakker werd (en het was vroeg!) want pas als je wakker bent, kun je andere avonturen beleven (papa zei laatst dat ik praat in min slaap) en vandaag gaan we naar Bussum om laarsjes te kopen! Met mama in de bakfiets en Jay had een pet op. En als Jay een pet op heeft moet ik dat ook. Jay is een gangmaker! Uiteindelijk hebben we niet alleen regenlaarsjes gekocht, maar ook een regenpak. Nu kijk ik de hele dag naar de wolken in de hoop dat het HARD gaat regenen. Want dan kunnen we als de wiedeweerga naar buiten en als gelaarsde olifanten door de plassen stampen. Op die manier kunnen we de regendruppels terug naar de hemel spetteren. En dat is een mooi idee.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 