Al die verhalen over die nieuwe school van Dzjez, ik word er een beetje jaloers van. Niet dat ik het niet fijn heb op de crèche hoor, of niet verliefd ben op Cato en later met haar ga trouwen, nee, school is gewoon anders.
Dus toen we deze ochtend Dzjez voor zijn tweede wendag naar school brachten, zag ik mijn kans vrij schoon en dacht “Waar mijn jas hangt, daar ben ik thuis”. Die pret was uiteindelijk van redelijk korte duur, maar dan zeg ik wijs: “ih èt o-eet en da is oet!”
Het is wel een hele gezellige school!
Niet alleen kom ik al mijn oude vrienden tegen en is het alsof de tijd niet heeft stil gestaan, alle vaders, moeders, klassenmeesters en klassenjuffen willen mailadressen uitwisselen met mama (papa stond er een beetje beteuterd bij…). Als ik dat zo zie, gaan er nog veel feestjes, knutsel-uitwisseling-dagen en gezellige avonden komen. Vanaf 4 januari, want dat vergeet ik telkens. Ik zou zo elke dag en elke week willen blijven.
Het was het zwartepieten-en-sinterklaas-thema, maar die mail hadden ze dan toevallig net weer niet gestuurd. Nou ja, ik was niet direct in de ‘mood’ om mee toedoen, dus dat kwam goed uit. Kon ik gewoon nog een beetje in de oksel van mama kruipen, terwijl de anderen op de foto kwamen.
Oh ja, we hebben ook een panorama foto van de klas. Met panorama moet je stil blijven staan en mama deed dat niet. Daarom staat ze er een beetje gek op, maar ik hou wel heel erg veel van haar hoor!
Maar ja.
Nadat ik bruut mijn jas weer aankreeg en ik nog een paar keer gezwaaid heb en namasté heb gezegd en uiteindelijk mama met me meegekregen heb, gaan we wéér naar Bussum. Er moet meer geboodschapt worden. En zodra we de school achter ons hebben gelaten begin ik te praten als brugman-in-het-kwadraat. Dat stopt ook niet meer. Ik ben helemaal vrij in het laten gaan van mijn telkens-beter-verstaanbare-woordenstroom, Dan ineens wel. Dzjez is in dat opzicht mijn anti-muze.
Toen we thuiskwamen, was papa er ook en die had bedacht dat ik een iPod-app moest hebben om kleuren te leren. GOED IDEE zeg ik. Het is uiteindelijk best wel moeilijk, maar dat is de bedoeling ook denk ik. Kleurbekenden is belangrijk, en ik denk dat alles rood is…. Of blauw.
Het voordeel is dat ik ‘onpartijdig’ ben en geen waarde hecht aan de geleerdheid van de boodschap, maar aan de andere kant levert dat wel problemen op in het kader van lievelingskleuren, dus werk aan de winkel! De kleurenwinkel!
Toe mama en Jay me op kwamen halen, liep ik ze zomaar voorbij. Ik had andere dingen te doen, namelijk met Douwe, Wouter en Julia spelen. Maar ook Cato was er en Bente, allemaal van de crèche, dus niet alleen gezellig, het was een regelrechte Woelwatersreunie! Dat wordt nog wat als we 60 zijn later.
Ik had ook geen tijd om stil te staan en stop als een brandweer af op Julia en ging samen met haar aan de wandel (dat leverde natuurlijk wel jaloerse blikken op van Cato, die samen met haar moeder haar broer kwam ophalen, maar soms moet je, of kun je zelfs geen, keuzes maken. Ach ja, er is genoeg Jay!
De juf vond trouwens wel dat ik me goed ‘aan paste’ aan de klas en totaal geen problemen had met me. Mooi denk ik dan maar waarom mag ik maandag dan niet ook naar school!
Enfin, de rest van de dag vat zich gemakkelijk samen :”Chill met rooie wangen”.
Dat kun je zien op het filmpje waarop ik er achter kom dat we Beppe van Schiphol gaan halen zondag. 3 weken voorbij gevlogen en straks zit ze zelf in het vliegtuig!
Ik ben nog wel even gaan douchen met mama. Gewoon omdat het kan (en omdat je daar in principe schoon van wordt). Oh ja, ik heb nog een hele grote treinbaan gemaakt, waar ik lekker mee gespeeld heb en ook weer opgeruimd.
Toen ik uit bed kwam heb ik eerst met de kleurenapp gespeeld en die is goed) en toen het sinterklaasjournaal gezien. Allemaal ingrediënten voor een mooie dag!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 