Ochtentstond heeft goud in de mond.
En dat betekent om 6 uur in het vliegtuig naar Yokjakarta, maar nog veel vroeger op! Het mooie is dat we om 7 uur landen en om 8 uur al in het hotel zijn. In de ochtend dus, dus een hele dag voor de boeg!
Dat verhaal zie je in de film hieronder (we zijn naar Kraton, paleis van de sultan en het waterpaleis geweest), maar er zijn natuurlijk ook foto’s.
Bovendien kun je dan ook zien dat we lekkere Nasi Gudeg hebben gegeten en daar zat krechec bij en dat is eigenlijk gemaakt van hetzelfde spul als waar ze schoenen van maken…. alleen uren gekookt. Hier kun je een Nasi Gudeg uitleg vinden.
Bovendien kun je dan ook die aap zien waar ik me een hoedje van in de rondte ben geschrokken! Die was daar ineens, heel zielig aan een ketting. Voor op de foto. Nou niet met mij! Ik stond al aan de andere kant van de straat!
Bovendien kun je niet zien hoe lekker we gegeten hebben in de avond (papa en mama een originele rijsttafel (ook in die benaming op de kaart) en Siebe die lekker pittige sateh met rijst. Wij hadden nasi, maar dat werd meer een beetje neeni, want we hadden geen honger.
Bovendien regende het hartstochtelijk toen we in de middag eindelijk weer bij Rumah Mertua kwamen. Dat was superleuk om met paraplus rond te lopen (en die lagen bij bosjes klaar voor het hotel) en zwemmen (want nat ben je toch al).
Bovendien zie je mij dan ook niet niet zwemmen, want ik had geen zin. En daar heb ik speciaal een ‘geenzingezicht’ voor. Dat begint met een hoofdknikje naar beneden…
Dat verhaal laat ook niet zien dat we heel veel UNO gespeeld hebben en dat IK altijd wil winnen en als ik niet win dan word ik HEEL BOOS! Andere mensen mogen namelijk nooit winnen, want dat is niet de deal. En zo is het!
OK, veel plezier met de fillum!
Dzjez & Jay 