Merapi!
Je zou haast zeggen dat het over een soort Api gaat, maar dat is niet zo. Het gaat eigenlijk over één van de meest actieve vulkanen ter wereld, Gunung Merapi. Als je een ding zeker weet, is dat hij elke vier jaar uitbarst en soms tussendoor ook!
Laatste keer zelfs met een lavastroom van 20 kilometer! Dat is veel lava.
Maar ja, als lava op Java wil je ook wel eens wat om je heen kijken en je blik verrijken.
Bovendien, het klinkt raar, maar lava is erg vruchtbaar, het is daar groen niet te doen!
Het is wel gek om te beseffen dat onder de grond, huisjes staan waar mensen hebben gewoond. Dan leef je liever lavaloos.
(hier waren we niet bij hoor)
Maar eerst zijn we met regen opgestaan en na het ontbijt naar de Borobudur gereden met Imam, een ijverige, Engelssprekende toerismedeskundige en chauffeur van Ruma Mertua wat ‘Huis van mijn schoonouders’ betekent…
Met handige Zelda werd een studentenkaart in elkaar geflanst op de iPhone (want ze hadden de echte niet mee en zo zie je maar dat een Selena Gomez pagina bijhouden een mooie afgeleide oplevert: Photoshoppen dat het een lieve lust is), dat scheel samen met onze KITAS een hele slok op een borrel, of gewoon water, want de zon was al gaan schijnen.
Gebouwd in 700 om vervolgens vrij snel onder de lava van bovenstaande vriend bedekt te worden. Jammer denk je dan, maar eigenlijk is dat super, want daardoor konden ze het ergens in 1700 weer terug ontdekken, en met een heel stevig fundament, beetje bij beetje terug opbouwen.
De rode draad door de dag is op foto’s gezet worden en photo bombing doen (ongevraagd achter mensen opduiken als er een foto genomen wordt!). En we hebben er zelfs geld mee verdiend. Papa zei ‘berbayar 20.000 Rupiah!’ (maw: als ze mensen een foto van ons wilden maken moesten ze 20.000 betalen) En sommigen deden dat! Wel 100.000 verdiend op het einde van de dag, maar we gingen het niet aan iedereen vragen, want dat is zielig. Hoe dan ook, we zijn bijna wereldberoemd in heel Indonesia.
Het was een lange, volle, indrukwekkende, gevarieerde, verrassende dag, dus toen we ’s avonds gingen eten hadden ik en Jay spontaan geen trek en wilden heel graag naar bed. Echt waar!
Dzjez & Jay 