Ik ben er achter dat Liek eigenlijk niet Liek heet.
Ze heet Angelique, maar dat is te lang om uit te spreken. An-Zju-Liek. Ja, dat is lang, dus ik begrijp waarom ze Liek zeggen.

Ze waren gisteravond op bezoek en het was heel gezellig. Ik heb geprobeerd lang m’n ogen open te houden en dat is best goed gelukt. In elk geval heb ik me charmant gedragen. Werkt altijd.
Het voordeel is dat ik ’s avonds dan lekker moe ben en goed doorslaap. Eerst tot 2 uur en dan tot 5 uur en dan tot kwart voor 10! Heerlijk en tussendoor gezellig bij mama drinken, alhoewel ik haar er soms op betrap dat ze bijna in slaap aan het vallen is…. Dan moet ik haar even wakker maken.

Mama kreeg maandag bezoek van Biek (Bianca!)  en Kyara (zie foto onder). Leuk zeg, die Kiara, kijk eens, ik ben bijna even groot!
De wijkverpleegster van het consultatiebureau (moeilijk woord!) is ook geweest. Die keek heel tevreden. Ze zei dat ik een mooie kleur heb, helder uit de oogjes kijk, een stevig lijf heb, alert ben en al boven m’n geboortegewicht. Dat was 3550 en nu ben ik 3700 gram. Doet me denken aan die grap met de olifant en de muis die over een houten brug lopen.
Zegt de muis tegen de olifant: wat stampen we lekker hè!
Dinsdag was Marijn er, maar daar heeft mama geen foto van gemaakt. Komt nog wel.

Verder was het een leuk weekje. De honden zijn weer terug en papa kan heerlijk knuffelen.
Dus knuffel ik maar wat terug. Daar ben ik goed in.