OK, het is niet de beste kwaliteit foto, maar ik ben blij!
En dat kun je zien.

Ik had even schrik omdat het schrikkeljaar is (en volgens mij schrik je dan vaker dan anders), maar vandaag precies een jaar geleden hebben papa en mama voor het eerst gezoend!

En dat was min of meer het begin van waar we vandaag staan en dat maakt mij blij, want zonder zoen, had ik hier niet gestaan. Of gelegen…. en had je deze blog niet kunnen lezen, simpelweg omdat hij nooit geschreven zou zijn.

1 maart 2011 is dus een belangrijke dag voor me. En natuurlijk voor papa en mama. Ik heb het natuurlijk alleen maar van horen zeggen, maar het was een a-typische avond en ik weet dat het zo moest zijn (maar dat is een ander verhaal).

In ieder geval hebben ze Chinees gegeten (lekker makkelijk) en lang om elkaar heen gedraait, ondanks het feit dat papa (toen nog gewoon Gerard), mama (toen nog gewoon Jasja) al een klapzoen had gegeven in Lelystad, op mama haar werk (en daar moest ze zelfs van blozen!).

En dat, was dus de eerste stap in mijn blijdschap van vandaag.
Goed gedaan!