Ik kon er niks aan doe. Ik zat heel relaxed mezelf te wezen. Ik had een goeie en heerlijke nacht achter de rug, 2 keer gedronken, dus ok. Papa maakte me wakker en het was direct lachen en babbelen geblazen. Een goed begin is het halve werk, zeg ik dan!

Hij heeft m’n gezicht en m’n billen gewassen en me keurig aangekleed, m’n haren op een ordentelijke en stijlvolle manier in de war gebracht en toen gingen we naar beneden en daar was mama! Fijn om haar weer te zien. En ik had er nog niet echt aan gedacht, maar toen papa me het flesje gaf, had ik best wel trek, dus heb een dikke 110 milililiter gedronken en ik was tevreden.

En toen m’n jasje aan en lekker in de maksiekoozie, klaar voor vertrek. Nog wat met mama gebabbeld, terwijl zij in het boekje van het kinderdagverblijf schrijft en papa die nog wat spulletjes pakt en toen….

PRWOAAAAAAP!

En mama die heel hard lacht en papa die de kamer inkomt.

PRRRRWOAAAAAAAAP!

Zo, dat moest er echt even uit, maar ik voelde het al, het zat overal, dus moest ik eerst nog even verschonen. Op de valreep dus, want ik poep liever thuis dan op locatie, want ik zeg altijd maar zo: Zoals je thuis poept, poep je nergens.

Papa moest ook wel lachen hoor, want toen hij me aan het verschonen was, kwam er nog wat! Tsja, wat je niet in de hoogte of in de breedte groeit, moet er uit. En goed poepen is vermoeiend, dat wel, want toen ik op de crèche aankwam ben ik werkelijk als een blok in slaap gevallen!

Heb niet eens hallo gezegd of gelachen. Sorry, ik maak het straks wel goed!

Deze slideshow vereist JavaScript.